Όπως και αν δουμε τα γεγονότα ειναι δεδομένο οτι οι υπέυθυνοι για το παιχνίδι Αλβανίας – Σερβίας σίγουρα γνώριζαν τα ιστορικά στοιχεία που θα οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια σε ενα καταστροφικό τουρνουά.
Δεν μπορεί να μην ειχαν επίγνωση του Νατοϊκού πολέμου των 78 ημερων στο Κοσσυφοπέδιο (Κόσοβο) το 1999. Μια περιοχή που αναγνωρίζεται γενικώς ως μερικώς ανεξάρτητη ενω η Σερβία συνεχίζει να την διεκδικεί και η οποία από το 1999 βρίσκεται υπό την προσωρινή διοίκηση του ΟΗΕ και τη στρατιωτική προστασία του ΝΑΤΟ.
Ειναι μια περιοχή στην οποία η πλειοψηφία ειναι Αλβανοί συμπεριλαμβανομένων και μελών της ποδοσφαιρικής ομάδας της Αλβανίας
Ακόμη και εάν οι αντιπροσωπείες των δύο χωρών διαβεβαίωσαν την οργάνωση ότι όλα θα πάνε ομαλά, η εμπειρία του παρελθόντος επρεπε τουλάχιστον να κάνει εναν απο τους διοργανωτές να αναρωτηθεί » τι θα μπορούσε άραγε να πάει στραβά;»
Αυτός ειναι ο χάρτης ορισμένων εθνικιστών Αλβανών που ονειρεύονται μια Μεγάλη Αλβανία
Ας δουμε τη σημαία που έπεσε στο στάδιο κατα την διάρκεια του αγώνα
Στην σημαία βλέπουμε τον δικέφαλο αετό ο οποίος ειναι τοποθετημένος στον χάρτη της «Μεγάλης Αλβανίας», όπου δηλαδή κατοικούν Αλβανοί, και στην οποία όπως βλέπετε και απο τον παραπάνω χάρτη περιλαμβάνονται ελληνικά εδάφη μεχρι και την Θεσπρωτία. Έχουμε αναφερθεί ήδη στο βιβλίο γεωγραφίας της γειτονικής χώρας
Η λέξη «αυτόχθων» αναφέρεται στην (υποτιθέμενη) προσπάθεια της Σερβίας για τον έλεγχο του Κοσσυφοπεδίου, παρά το γεγονός οτι δεν είναι γηγενείς στην περιοχή.
Ο άντρας στα αριστερά είναι ο Ισμαήλ Κεμάλ, ο ιδρυτής του αλβανικού εθνικού κινήματος, και του σύγχρονου αλβανικού κράτους ο πρώτος αρχηγός του κράτους και της κυβέρνησης. Αποτέλεσε βασικό παράγοντα στην Αλβανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας και στη δημιουργία της Ανεξάρτητης Αλβανίας στις 28 Νοεμβρίου 1912.
Στα δεξιά είναι ο Ίσα Μπολετίνι, μια εθνικιστική φιγούρα που πολέμησε στην Αλβανική Επανάσταση στο Κοσσυφοπέδιο το 1910 και αργότερα στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο εναντίον της Σερβίας.
Η ιδέα της ενοποίησης μιας Μεγάλης Αλβανίας, έχει τις ρίζες της στα γεγονότα της Συνθήκης του Λονδίνου το 1913, όταν σχεδόν το ήμισυ των κατά κύριο λόγο αλβανικών εδάφων και το 40% του πληθυσμού έμειναν εκτός των συνόρων της νέας χώρας, κάτι που οι Αλβανοί θεωρουν οτι ειναι μια αδικία που τους επιβλήθηκε απο τις Μεγάλες Δυνάμεις.
Σύμφωνα με γκάλοπ του 2010 απο την εταιρία Gallup Balkan Monitor, η ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας υποστηρίζεται από την πλειοψηφία των Αλβανών στην Αλβανία (63%), το Κοσσυφοπέδιο (81%) και τη Δημοκρατία της Μακεδονίας (53%), αν και η ίδια η έκθεση σημειώνει ότι οι περισσότεροι Αλβανοί θεωρούν οτι αυτό ειναι απίθανο να συμβεί.
Εδω αξίζει να αναφέρθουμε στον λόγο που ο ποδοσφαιρικός αγώνας εξελίχθηκε αρνητικά χθες το βράδυ. Καθώς το λάβαρο που έπεσε στο στάδιο ηταν απλά η αφορμή, τα γεγονότα που έγιναν πριν 15 χρόνια δεν μπορούν τόσο εύκολα να εξαφανιστούν απο την εθνική συνείδηση, ουτε της μιας ούτε της άλλης πλευράς. Την 24η Μαρτίου του 1999, στις 19:45, οι πρώτοι πύραυλοι που είχαν εκτοξευτεί από νατοϊκά πολεμικά πλοία στην Αδριατική έπληξαν συστήματα αεράμυνας, στο Κόσοβο, το Μαυροβούνιο και τη δυτική Σερβία. Ακολούθησαν 78 ημέρες αλλεπάλληλων βομβαρδισμών στρατιωτικών αλλά και πολιτικών στόχων. Οι νατοϊκοί βομβαρδισμοί κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο (Διαβάστε εδω σχετικό άρθρο).
Λίγη ώρα μετά τα γεγονότα εντός γηπέδου, κομβόι αυτοκινήτων με εθνικιστές χούλιγκανς εισέβαλλε σε ελληνόφωνο χωριό του Αργυροκάστρου, τη Δερβίτσανη και τρομοκράτησαν τους κατοίκους! Συγκλονίζει η μαρτυρία του Γιώργου Μυτίλη από τα γεγονότα στη Δερβίτσανη! (Διαβάστε εδω σχετικό άρθρο).
Πηγή – Washington Post/Daily Mail/Wikipedia/ΑΠΕ