Μια άλλη διάσταση, με διεθνείς προεκτάσεις, δίνει σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της η «New York Times», όσον αφορά την πολιτική δράση της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς.
Σε ανταπόκριση από τη Γαλλία, εκφράζεται ανησυχία για μια «άλλη τάση» που φαίνεται να ενισχύεται στην Ευρώπη, ως αποτέλεσμα της ανόδου ακροδεξιών κομμάτων και πρόκειται για την πολιτική «προσέγγισης» με τη Ρωσία και «απομάκρυνσης» από τις ΗΠΑ.
Στο δημοσίευμα δίνεται έμφαση στη «ρητορική» του ακροδεξιού κόμματος της Γαλλίας, του Εθνικού Μετώπου, κυρίως, αλλά και με αναφορές στο Βρετανικό Κόμμα Ανεξαρτησίας UKIP, όπως και στο Ουγγρικό Jobbik, ενώ υπογραμμίζεται ότι «οι δεξιοί λαϊκιστές της Ευρώπης έχουν κυριευθεί από έναν αντίθετο προς το ρεύμα πυρετό ενθουσιασμού για τη Ρωσία και τον πρόεδρό της Βλαντίμιρ Πούτιν και, μεταξύ άλλων, υποστηρίζουν ότι η Ευρώπη χρειάζεται να σπάσει την υποτέλειά της στις ΗΠΑ και να στραφεί στη Ρωσία ως δύναμη ειρήνης και ως προστάτη ενάντια στην ηθική παρακμή».
«Η επιρροή της Ρωσίας στην άκρα δεξιά είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται ανά την Ευρώπη» αναφέρεται σε μελέτη του Ουγγρικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Πολιτικού Κεφαλαίου, σύμφωνα με το δημοσίευμα, όπου και προβλέπεται ότι τα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης , με «αιχμή του δόρατος» το Γαλλικό Εθνικό Μέτωπο, «θα μπορούσαν να διαμορφώσουν ένα φιλορωσικό μπλοκ στο Ευρωκοινοβούλιο ή τουλάχιστον να ενισχύσουν τις μέχρι πρόσφατα περιθωριακές φιλορωσικές φωνές».
Το Ουγγρικό Jobbik, ένα από τα πιο ακραία εθνικιστικά κόμματα της Ευρώπης και υποστηρικτής της Μόσχας, είναι τώρα υπό έρευνα από τις ουγγρικές αρχές εν μέσω ισχυρισμών ότι έχει λάβει χρηματοδότηση από τη Ρωσία και – σε μια υπόθεση που αφορά έναν από τους κορυφαίους υποψηφίους του για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, – ότι έχει συνεργαστεί με τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες.
Το άρθρο αναφέρει ότι «τα φιλορωσικά αισθήματα περιορίζονται κατά μέγιστο λόγο στα άκρα του ευρωπαϊκού πολιτικού φάσματος, ενώ η συμπάθεια για τη Ρωσία και η καχυποψία έναντι της Ουάσιγκτον είναι εν μέρει επιλογές τακτικής», προσθέτοντας ότι «αντανακλούν ένα γενικότερο κλονισμό της λαϊκής εμπιστοσύνης στα πιστεύω και τους θεσμούς που κυριάρχησαν στην Ευρώπη από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της σχέσης της Ευρώπης με τις ΗΠΑ».
Σημειώνεται ότι «η Ρωσία έχει ενισχύσει αυτή τη γοητεία που ασκεί στην Ευρώπη, κυρίως, μέσω της χρηματοδότησης από επιχειρήσεις προς τα ΜΜΕ, ερευνητικά κέντρα και άλλους ευρωπαϊκούς οργανισμούς που προωθούν το πώς η Μόσχα αντιλαμβάνεται τον κόσμο».
Τέλος, προβάλλεται η θέση του διευθυντή πολιτικής της ερευνητικής ομάδας, με έδρα τις Βρυξέλλες, «Vote Watch Europe», Doru Frantescu, ότι «σε γενικές γραμμές, η συμπάθεια των Ευρωπαίων ακροδεξιών για τον κ. Πούτιν είναι μάλλον ευκαιριακή και όχι ιδεολογική, μία σύγκλιση συμφερόντων με στόχο την αποδυνάμωση της ΕΕ».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αντιρατσισμός ή η γέννηση μιας νέας ακροδεξιάς; Το άρθρο του Κώστα Γρίβα που προκάλεσε
Η άνοδος της ακροδεξιάς δεν είναι ελληνικό φαινόμενο – ΒΙΝΤΕΟ