Γενετικώς τροποποιημένο «μετάξι αράχνης» για αλεξίσφαιρα γιλέκα!

 Ο αμερικανικός Στρατός πειραματίζεται με γενετικώς τροποποιημένο μετάξι το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε αλεξίσφαιρα γιλέκα και στρατιωτικό ιματισμό.

Το σούπερ-ανθεκτικό «μετάξι αράχνης» ίσως είναι το νήμα του μέλλοντος για την κατασκευή αλεξίσφαιρων γιλέκων, ακόμη και εσωρούχων, των Αμερικανών στρατιωτών. Ο Στρατός των ΗΠΑ υπέγραψε συμβόλαιο αξίας 1 εκατομμυρίου δολαρίων με την εταιρία βιομηχανικής Kraig Biocraft Laboratories (KBL) για την ανάπτυξη πολυμερών υλικών υψηλών προδιαγραφών από γενετικώς τροποποιημένο νήμα μεταξοσκώληκα με DNA αράχνης. Στο πλαίσιο του προγράμματος Dragon Silk η εταιρία θα σχεδιάσει και θα θέσει σε παραγωγή υλικά εξαιρετικά υψηλής αντοχής για χρήση σε προστατευτικό ιματισμό.

«Οι πιθανές χρήσεις του νήματος αράχνης είναι σχεδόν απεριόριστες» υποστηρίζει η εταιρία, η οποία έχει επιδείξει στον Στρατό γενετικώς τροποποιημένο μεταξωτό νήμα. Ο Στρατός ικανοποιήθηκε τόσο με αυτό που είδε, ώστε αύξησε δέκα φορές το αρχικό κονδύλι για έρευνα!

Πέραν της χρήσης του σούπερ-νήματος σε αλεξίσφαιρα γιλέκα, ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στην χρήση του για την παραγωγή εσωρούχων. Ακούγεται αστείο να ξοδεύει ο αμερικανικός Στρατός τόσα χρήματα για ανθεκτικά… σώβρακα, ωστόσο το θέμα είναι πολύ σοβαρό. Οι τραυματισμοί στην περιοχή των γεννητικών οργάνων –ανησυχητικά συχνοί στο προσωπικό που υπηρετούσε στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν–ο κοστίζει στον Στρατό επιχειρησιακά, κοστίζει σε χρήμα, κοστίζει και στο ηθικό αυτών που τραυματίσθηκαν σοβαρά από την έκρηξη κάποιου αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού (IED).

Γι’ αυτό και οι έρευνες επικεντρώνονται στο καλύτερο υλικό που μπορεί να γίνει διαθέσιμο –νήμα από γενετικώς τροποποιημένους μεταξοσκώληκες. Αν και το νήμα τους δεν συγκρίνεται σε αντοχή με αυτό της αράχνης, οι μεταξοσκώληκες είναι πιο… βολικοί για παραγωγή καθώς ζουν σε αποικίες ενώ οι αράχνες είναι μοναχικά έντομα και συχνά σκοτώνουν άλλα μέλη του είδους τους για τροφή. Το τροποποιημένο νήμα μεταξοσκώληκα θεωρητικά μπορεί να φθάσει σε αντοχή αυτό της αράχνης, δίδοντας ένα ανθεκτικό, εξαιρετικά εύκαμπτο υλικό, ικανό να απορροφά μεγάλες ποσότητες ενέργειας.

Μπορεί να μην είναι τόσο ανθεκτικό όσο το Kevlar που χρησιμοποιείται στην κατασκευή αλεξίσφαιρων γιλέκων –ακόμη – ωστόσο κάποια ημέρα θα είναι. Ήδη, στις αρχές του μήνα, το Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ κατάφερε να δημιουργήσει συνθετικό μετάξι το οποίο διέθετε περισσότερη τάνυση κι από ατσάλι.