Forbes: Οι ΗΠΑ και η Αυστραλία θέλουν να «δαμάσουν» τον κινεζικό «δράκο»

 Η Αμερική και η Αυστραλία εργάζονται σκληρά για να δαμάσουν τη φιλοδοξία της Κίνας να μετατρέψει τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας σε δική της θάλασσα, την ώρα που ο Πρόεδρος των Φιλιππίνων Rodrigo Duterte δείχνει να παραιτείται της προσπάθειας.

Συγκεκριμένα, οι δύο χώρες συνεργάζονται για την ανάπτυξη της ναυτικής βάσης Lombrum στο νησί Manus. Αυτό σύμφωνα με ένα δημοσίευμα του Guardian το περασμένο Σαββατοκύριακο. Η βάση αποτελεί μέρος μιας προσπάθειας των δύο χωρών να διατηρήσουν ένα σημαντικό πέρασμα στη θάλασσα της Νότιας Κίνας ανοιχτό.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, οι δύο χώρες πραγματοποίησαν κοινές ναυτικές ασκήσεις στην περιοχή, αν και τα αυστραλιανά σκάφη απέφευγαν αμφισβητούμενες περιοχές. Η ολοένα και αυξανόμενη σύγκρουση μεταξύ της Κίνας, αφενός, και της Αμερικής, αφετέρου, που θα γράψει τους κανόνες πλοήγησης στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, θέτει γεωπολιτικούς κινδύνους για την παγκόσμια οικονομία.

Και εντείνει τις ανησυχίες των επενδυτών σχετικά με την τύχη της οικονομικής ολοκλήρωσης της περιοχής Ασίας-Ειρηνικού. Η πρόσφατη κίνηση της Αμερικής και της Αυστραλίας ήρθε καθώς Ασιάτες ηγέτες συγκεντρώθηκαν στην Παπούα Νέα Γουινέα για να συζητήσουν τρόπους να προωθήσουν τη συνεργασία στην πολυπληθέστερη περιοχή του κόσμου.

«Η κίνηση των ΗΠΑ δεν αποτελεί έκπληξη», λέει ο Jeffrey Borda. «Υπάρχει κινεζικό στρατιωτικό ενδιαφέρον για το Βανουάτου. Η ASEAN στερείται ενός συνεκτικού οράματος. Οι ΗΠΑ χρειάζονται ένα νότιο πέρασμα στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.» Αλλά μια ναυτική βάση μπορεί να μην επαρκεί για να αποτρέψει την στρατηγική της Κίνας να ελέγξει τη νότια θαλάσσια διαδρομή που οδηγεί στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.

«Εάν οι ΗΠΑ θέλουν να συγκρατήσουν την κινεζική επέκταση, η στάση άμυνας είναι μόνο μία πλευρά της εξίσωσης», προσθέτει ο Borda. «Η στρατηγική της Κίνας είναι μακροπρόθεσμη και εξίσου επικεντρωμένη στη χρήση των επενδύσεων και του εμπορίου ως εργαλείου προβολής ισχύος». Ενώ η Αμερική και η Αυστραλία προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις φιλοδοξίες της Κίνας για τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, ο Πρόεδρος Rodrigo Duterte τα παρατάει, αναγνωρίζοντας ότι τα ύδατα ανήκουν ήδη στη θάλασσα της Κίνας και καλώντας την Αμερική και όλους τους άλλους να το συνειδητοποιήσουν.

Αυτό ανέφερε ένα δημοσίευμα της 15ης Νοεμβρίου στους Strait Times, σύμφωνα με το οποίο ο Duterte φέρεται να δήλωσε ότι η Κίνα «έχει ήδη στην κατοχή» της τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και συνέχισε επικρίνοντας τις ναυτικές ασκήσεις της Αμερικής και των συμμάχων της. «Η Κίνα είναι εκεί, αυτή είναι μια πραγματικότητα, και η Αμερική και όλοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι είναι εκεί.»

Προφανώς, ο Πρόεδρος Rodrigo Duterte ανησυχεί ότι η χώρα του ενδέχεται να εγκλωβιστεί στη μέση μιας ανοικτής στρατιωτικής αντιπαράθεσης μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ Αλλά δεν φαίνεται να έχει αποφασίσει ποιος είναι ο φίλος και ποιος είναι ο εχθρός στις διαμάχες για τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Ψάχνει για φίλους στο Πεκίνο τη μια μέρα και στην Ουάσιγκτον την άλλη και δημιουργεί σύγχυση στους ξένους για το πού κατευθύνεται η χώρα του και η οικονομία του.

Τα πισωγυρίσματα του Duterte στη διαμάχη για τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας ξεκινούν ήδη από τον Ιούλιο του 2016 μετά από μια διεθνή διαιτητική απόφαση, η οποία όριζε πως η Κίνα δεν έχει ιστορικό δικαίωμα πάνω στα ύδατα. Έναν μήνα αργότερα, ο Duterte ζήτησε από την Κίνα να μείνει μακριά από την επικράτειά του, ειδάλλως θα βρισκόταν αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο μιας «αιματηρής» αντιπαράθεσης.

Ακολούθησε η απόφαση του Duterte να μείνει στο πλευρό του «φίλου» των Φιλιππίνων», της Κίνας στη διαμάχη, και να επιδιώξει ένα «διαζύγιο «από τις ΗΠΑ Προφανώς, το Πεκίνο είχε προσφέρει στη Μανίλα κάτι που η Ουάσιγκτον δεν μπορούσε: την υπόσχεση της ειρήνης και μια συνεργασία για ευημερία με τους δικούς του όρους.

Αλλά το να δίνεις υποσχέσεις για σημαντικά πράγματα είναι διαφορετικό πράγμα από το να τις κρατάς. Μόνο ο χρόνος θα δείξει καθαρά αν τα πίσω μπρος του Duterte σώζουν την ειρήνη. Στο μεταξύ, δεν θα βοηθήσουν τις προσπάθειες της Αμερικής και της Αυστραλίας να δαμάσουν τις φιλοδοξίες της Κίνας.

ΠΗΓΗ: philenews.com