Το πρόγραμμα του αεροσκάφους F-22 περιελάμβανε ελιγμούς μεγάλης γωνίας προσβολής “angle-of-attack” (AOA), χαμηλής ταχύτητας, στροφές σε υψηλά “G”, μεταβολή ώσης (thrust vectoring), άνοδο με μετάκαυση και πολλά ακροβατικά.
Η αρχική απαίτηση της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας ήταν για ένα μαχητικό αεροσκάφος το οποίο θα ήταν κατασκευασμένο από προηγμένα κράματα και συνθετικά υλικά, με σύγχρονο σύστημα ελέγχου πτήσης, ισχυρούς κινητήρες, προηγμένο ηλεκτρονικό εξοπλισμό και, τέλος, θα είχε μειωμένο ίχνος στα ραντάρ.
Πραγματικά, η σχεδίαση του αεροσκάφους με τέτοιο τρόπο και η χρήση υλικών που απορροφούν τα ραδιοκύματα δίνουν ίχνος στα ραντάρ παρόμοιο με μιας μπίλιας! Επίσης το F-22 έχει τη δυνατότητα να πετά υπερηχητικά χωρίς μετάκαυση. Κάτι τέτοιο έχει πολλαπλά οφέλη, όπως εξοικονόμηση καυσίμου και μείωση του υπέρυθρου ίχνους του αεροσκάφου.