«Εκεί όπου κάποτε βρισκόταν το λίκνο της ευρωπαϊκής ιδέας, σήμερα συσσωρεύονται τα προβλήματα. Αν το ευρώ εξακολουθήσει να σκοτώνει τις οικονομίες στο νότο και να έρχονται μαζικά μετανάστες, διακυβεύεται η ύπαρξη της ΕΕ» γράφει η γερμανική εφημερίδα Die Welt σε κύριο άρθρο με τίτλο «Κρίσιμη ζώνη: Μεσόγειος».
Η εφημερίδα σημειώνει ότι επί του παρόντος στην κεντρική Ευρώπη φτάνουν κατά κύριο λόγο πιεστικά τα νέα από τη Μεσόγειο, όταν οι μετανάστες επιχειρούν την είσοδό τους στην ευρωπαϊκή επικράτεια. Κατά μήκος της ανοικτής γραμμής των θαλάσσιων συνόρων της Ευρώπης, κοντά στις θανάσιμες συνθήκες εξαθλίωσης της ακανόνιστης μετανάστευσης, μαίνεται και μία πολιτική κρίση που θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο την ΕΕ εντός των επόμενων μηνών. Και αυτό γιατί κατά την άποψη του γράφοντος, σχεδόν όλες οι μεσογειακές χώρες της Ευρώπης βρίσκονται ενώπιον δραματικών προβλημάτων, παρά ή λόγω της γενναιοδωρίας που έχει επιδείξει απέναντί τους η ΕΕ, ως ευρωπαϊκό εγχείρημα προς διατήρηση της ειρήνης και της ευημερίας.
«Σύμφωνα με τον μύθο», τονίζει η Die Welt, «οι απαρχές του ευρωπαϊκού πολιτισμού ανάγονται στην απαγωγή της Ευρώπης από το Δία, ενώ αργότερα οι Έλληνες διανοητές και οι Ρωμαίοι στρατιωτικοί μηχανικοί θεμελίωσαν την ευρωπαϊκή κουλτούρα». Ωστόσο, υπογραμμίζει στη συνέχεια, στο πλαίσιο της ΕΕ, με τις μητροπόλεις της στις Βρυξέλλες, το Λουξεμβούργο, το Στρασβούργο και την Φραγκφούρτη, το μεσογειακό τμήμα της Ευρώπης συχνά λειτουργούσε ως προσάρτημα. Όπως επισημαίνεται, η Ιταλία, που συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη της ΕΕ, έχει καταφέρει ένα οικονομικό θαύμα, αλλά μόνο στο βορρά, ενώ ο νότος της στηρίζεται σε επιδοτήσεις. Η Ισπανία, που εισήλθε στην ΕΟΚ το 1986, διατηρεί – παρά τις πολλές επιτυχίες της δημοκρατίας και της οικονομίας – πολλά κληροδοτήματα της δικτατορίας του Φράνκο, ενώ κάτι παρόμοιο ισχύει και στην περίπτωση της Πορτογαλίας, παρατηρεί ο συντάκτης του άρθρου. Παρά ταύτα, η Ελλάδα ήταν η χώρα στην οποία αποδείχθηκε πόσο εύθραυστη ήταν στην πραγματικότητα η συμφωνία των χωρών της Μεσογείου με την ΕΕ.
Ειδικότερα, εστιάζοντας στην περίπτωση της Ελλάδας ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι δεν πέρασαν ούτε δέκα χρόνια από την καθιέρωση του ευρώ για να καταρρεύσει το μοντέλο της άπληστης κρατικής χρηματοδότησης. Και παρά το γεγονός ότι η χώρα προ οκτώ ετών έλαβε τεράστια ποσά με τη μορφή «χρηματοδότησης για διάσωση», κυρίως των χρεοκοπημένων τραπεζών της, η οικονομία της δεν κατάφερε να σταθεί στα πόδια της. Δεν είναι σύμπτωση, τονίζει η γερμανική εφημερίδα, ότι η Ελλάδα υπήρξε η πρώτη χώρα της ΕΕ στην οποία κατέρρευσε το κομματικό σύστημα, «με την εξαφάνιση των ισχυρών σοσιαλιστών και την ανάδειξη του νέου ισχυρού ανδρός, του Αλέξη Τσίπρα, από το αριστερό, πολυσυλλεκτικό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ».
Η γερμανική εφημερίδα αναφέρεται, επίσης, στο φαινόμενο των εκατομμυρίων νέων ανθρώπων που είναι άνεργοι στις χώρες της Μεσογείου, επισημαίνοντας ότι δεν τούς προσφέρεται πλέον καμία προοπτική, με αποτέλεσμα τη μετανάστευσή τους είτε στην κεντρική Ευρώπη, είτε σε χώρες εκτός Ευρώπης. Επιπρόσθετα, τονίζει ότι ενδεχομένως για το επιτελείο πέριξ του επικεφαλής της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, θεωρείται επιτυχία η αποτροπή με ριψοκίνδυνες μανούβρες της κατάρρευσης ενός μέλους του ευρώ ή ενός ντόμινο για όλη την Ευρωζώνη, αλλά τα πολιτικά συνεπαγόμενα κόστη θα καθίστανται ολοένα και πιο υψηλά για την ΕΕ.
Η εφημερίδα αντιμετωπίζει την πρόσφατη κρίση στην Ισπανία με την Καταλονία ως απότοκο της προηγηθείσας οικονομικής κρίσης, τονίζοντας ότι εκεί όπου δεν υπάρχει πλέον κάτι να μοιραστεί, ξεκινούν τα αποσχιστικά κινήματα. Επιπλέον, αναφέρεται στα φαινόμενα πολιτικής κρίσης και θεσμών στη Μάλτα, στα εκλογικά αποτελέσματα στη Σικελία ως δείγμα για τη γενικότερη κρίση της δημοκρατίας στην Ιταλία, καθώς και στην άνοδο του αριστερού κόμματος των Podemos στην Ισπανία που γνωρίζει τη «χειρότερη πολιτειακή κρίση από εποχής Φράνκο».
Η Die Welt επισημαίνει εμφατικά ότι μπορεί η Μεσόγειος να είναι η γενέτειρα της ευρωπαϊκής ιδέας, αλλά αν τα πράγματα συνεχίσουν έτσι, αν το ευρώ συνεχίσει να σκοτώνει τις οικονομίες του ευρωπαϊκού νότου και αν συνεχίσουν οι μαζικές είσοδοι μεταναστών από τα θαλάσσια σύνορα της ΕΕ, τότε η Μεσόγειος θα καταστεί ίσως ο τάφος της Ευρώπης.