«Η νέα μακρινή αποστολή μιάς μεγάλης μοίρας πολεμικών πλοίων και σκαφών υποστήριξης του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού έχει προκαλέσει και νέο κύμα τίτλων με θέμα «Οι Ρώσοι πηγαίνουν στη Συρία». Εξάλλου, η εξήγηση του νέου ξεσπάσματος αυτής της δραστηριότητας, είναι εύκολη και ταυτόχρονα δύσκολη.
Κάποτε οι μακρινές αποστολές ήταν πρότυπο και συνηθισμένος τρόπος ύπαρξης του Πολεμικού Ναυτικού της Σοβιετικής ΄Ενωσης. Στον Ατλαντικό, τη Μεσόγειο, τον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό πάντα βρίσκονταν δεκάδες πλοία μάχης και υποστήριξης, καθώς επίσης και υποβρύχια, που εκτελούσαν την μαχητική υπηρεσία τους στις «καθορισμένες περιοχές». Ο σοβιετικός Στόλος, που υστερούσε πολύ λίγα ως προς την δραστηριότητα στον Παγκόσμιο Ωκεανό από τον βασικό του αντίπαλο- τις Ναυτικές Δυνάμεις των ΗΠΑ, αρχίζοντας περίπου από τα μέσα-τέλη της δεκαετίας του ’60 ήταν μόνιμος «παράγοντας ισχύος» στους ωκεανούς. Αυτή η πρακτική μόνιμης μαχητικής υπηρεσίας έπετρεπε τη διατήρηση του Στόλου σε καλή κατάσταση.
Σήμερα δε, η πραγματικότητα έχει αλλάξει ουσιαστικά: μετά από πολλά χρόνια αναγκαστικής αργίας, και απότομης μείωσης των Δυνάμεων, η εμφάνιση μεγάλων ομάδων πλοίων υπό ρωσική σημαία στους ωκεανούς προκαλούσε έκπληξη, και κάποτε απροκάλυπτο ερεθισμό ακόμη. Εν τω μεταξύ, οι μόνιμες εκστρατείες και αργότερα και η μόνιμη παρουσία στις περιοχές, που έχουν ζωτική σημασία για τα συμφέροντα της χώρας θα πρέπει να επαναφερθούν στην πρακτική του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσίας.
Η ρωσική μοίρα, αποτελούμενη συνολικά από 10 έως 19 πλοία μάχης και υποστήριξης, εκτός από τα υποβρύχια, θα διεξαγάγει σειρά ασκήσεων στον Ατλαντικό, τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα.
Όσον αφορά τη Συρία, ορισμένο ενδιαφέρον εδώ παρουσιάζει η ύπαρξη στη σύνθεση της μοίρας αποβατικών πλοίων (3-5), τα οποία θεωρητικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο για την μεταφορά των δυνάμεων ενίσχυσης στη ρωσική βάση στην Ταρτούς, όσο και για την απόσυρση του προσωπικού και της ιδιοκτησίας της Ρωσίας απ’ αυτή τη βάση. Ωστόσο, το κύριο καθήκον του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσίας εδώ είναι μάλλον, η «νέα επίδειξη της σημαίας» στη νευραλγική περιοχή, προκειμένου να αποφευχθεί η επέμβαση από τα έξω στις εξελίξεις στη Συρία.
Εξάλλου, τα περισσότερα από τα πλοία που συμμετέχουν στις ναυτικές ασκήσεις είναι αρκετά προχωρημένης ηλικίας, και μέσα στα πλησιέστερα 10-15 χρόνια, τα περισσότερα απ’ αυτά προβλέπεται να ξηλωθούν και να μετατραπούν σε παλιοσίδερα. Οι διάδοχοί τους βρίσκονται ήδη υπό κατασκευή: φρεγάτες και κορβέτες νέας γενιάς, αποβατικά σκάφη τύπου «Μιστράλ», νέα ρωσικής κατασκευής αποβατικά πλοία του σχεδίου 11711 κλπ. Εν τω μεταξύ, βασικός όρος εξασφάλισης της μαχητικής ικανότητας του Ναυτικού είναι η ύπαρξη καλά εκπαιδευμένων πληρωμάτων και Επιτελείων. Αυτό είναι δυνατό μόνο σε συνθήκες συνεχούς διεξαγωγής ασκήσεων και πραγματικών επιχειρήσεων. Από τις πραγματικές πολεμικές επιχειρήσεις, του ρωσικού Στόλου τα τελευταία χρόνια μπορούμε να ξεχωρίσουμε την εξασφάλιση της μόνιμης παρουσίας μιάς μικρής ομάδας πλοίων στην περιοχή του Αφρικανικού Κέρατος.
Οι όλο και πιο συχνές εκστρατείες των ρωσικών πλοίων στους ωκεανούς μας δίνουν την ελπίδα ότι σύντομα η Ρωσία θα έχει επαρκή αριθμό επαγγελματιών ναυτικών, ικανών να εκτελούν μαχητική υπηρεσία και να εκπληρώνουν οποιαδήποτε καθήκοντα. Οι ξένοι πολιτικοί και τα ΜΜΕ θα πρέπει να συνηθίσουν και πάλι να βλέπουν το Ρωσικό Ναυτικό ως μόνιμο παράγοντα της παγκόσμιας πολιτικής»