Το Ιράν άρχισε να διερευνά τρόπους για να αποκτήσει πυρηνικά όπλα πριν από την πτώση του Σάχη το 1979.,γράφει σε ανάλυσή του ο Economist.
Το Ιράν θέλει, να βάλει σε μια σειρά την τεχνογνωσία και τα υλικά που έχει και μπορεί κάποτε να αποκτήσει πυρηνική βόμβα. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για το Ισραήλ, το οποίο απειλείται από τους “βραχίονες” του Ιράν στο Λίβανο και τη Γάζα και έχει θέσει σε συναγερμό, τα αραβικά κράτη, τα οποία φοβούνται τη πυρηνική δύναμη του Ιράν.
Αυτή η πυρηνική προοπτική του Ιράν θα μπορούσε να οδηγήσει χώρε όπως η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, ίσως και η Τουρκία να επιδιώξουν να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα. Και αυτό θα αποσταθεροποιήσει όλη τη περιοχή.
Όπως επισημαίνει ο Economist παρά τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί οι ΗΠΑ διατηρούν “ζωντανή” την επιλογή ενός στρατιωτικού χτυπήματος κάτι που για το Ισραήλ αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα.Θα λύσει το πρόβλημα ένα στρατιωτικό χτύπημα;
“Το Ισραήλ έχει πυρηνικά όπλα που θα μπορούσαν να εξολεθρεύσουν κάθε αντίπαλό του. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό αποτρεπτικό δεν είναι αρκετό για να εγγυηθεί στους Ισραηλινούς ότι δεν θα δουν ένα “πυρηνικό” Ιράν”,γράφει ο Economist.
Οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ,πιστεύουν ότι το Ιράν θα έχει σύντομα στη διάθεσή του τέσσερις πυρηνικές βόμβες.Ο υπουργός Άμυνας Εχούντ Μπαράκ εμφανίζεται πιο ανήσυχος απ΄όλους τους Ισραηλινούς.
Δεν συμφωνούν βέβαια όλοι μαζί του,θεωρώντας ότι η περίοδος που το Ισραήλ θα μπορούσε να δράσει μόνο του στρατιωτικά έχει περάσει.Πιστεύουν ότι ακόμη κι αν καταστραφούν συγκεκριμένοι στόχοι που έχουν επιλεγεί ,δεν θα δοθεί οριστική λύση στο πρόβλημα.Κι έτσι κι αλλιώς λένε δεν είναι ούτε εύκολο ,ούτε απλό να χτυπηθούν αυτοί οι στόχοι.
Από την άλλη υπάρχουν οι αμερικανικές επιφυλάξεις που δεν έχουν να κάνουν μόνο με τα ποσοστά επιτυχίας μιας στρατιωτικής επίθεσης.Οι συνέπειες ενός πολέμου με το Ιράν θα είναι απρόβλεπτες και στην οικονομία με τις τιμές του πετρελαίου να εκτινάσσονται,την Μέση Ανατολή που ήδη έχει κλονιστεί από την αραβική άνοιξη να αποσταθεροποιείται,την τρομοκρατία να αναζωπυρώνεται και τις ΗΠΑ να παρεκκλίνουν από το βασικό τους στόχο αυτή τη στιγμή που είναι η “εξισορρόπηση εξουσίας” σε σχέση με τη Κίνα στον Ειρηνικό.
Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Λέον Πανέτα, υποστηρίζει ότι μια ισραηλινή επίθεση θα μπορούσε να καθυστερήσει την κατασκευή μιας ιρανικής βόμβας «ίσως ένα, ίσως δύο χρόνια” και προσθέτει ότι “αυτό μοιάζει πολύ μικρή ανταμοιβή για τους κινδύνους που έχει μια τέτοια επιχείρηση”.
Από την άλλη ο ισραηληνός πρωθυπουργός Β.Νετανιάχου έχει να αντιμετωπίσει και τους ισραηλινούς ψηφοφόρους.Μέσα στο Μάρτιο θα επισκεφθεί την Ουάσινγκτον και αναμένεται να υπενθυμίσει στον πρόεδρο Ομπάμα ότι το Ισραήλ,θεωρεί την υπόθεση του Ιράν “υπαρξιακή απειλή” για το Ισραήλ.Γι΄ αυτό και ο Πανέτα μιλώντας με δημοσιογράφο της Washington Post, δεν είχε κρύψει τις ανησυχίες του λέγοντας ότι υπάρχει «ισχυρή πιθανότητα» το Ισραήλ να επιτεθεί στο Ιράν μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου του τρέχοντος έτους.
Μια τέτοια επίθεση θα ήταν πολύ πιο περίπλοκο εγχείρημα από τις ισραηλινές επιθέσεις εναντίον του αντιδραστήρα του Ιράκ το 1981 και του αντιδραστήρα της Συρίας το 2007. Το Ιράν φαίνεται ότι έχει λάβει τα μέτρα του ακόμη και για αεροπορικές επιθέσεις διασπείροντας τους χώρους όπου γίνονται οι σχετικές εργασίες σε 12 διαφορετικές και καλά προστατευμένες θέσεις.
Πως παρόλα αυτά θα μπορούσε το Ισραήλ να χτυπήσει μόνο του το Ιράν;
Τέσσερις θα είναι οι πρωτεύοντες στόχοι.
Νατάνζ ,Φορντού , Ισφαχάν, Αράκ. Η κύρια δύναμη επίθεσης του Ισραήλ θα αποτελείται από 24 F-15Is και 100 F-16Is, μαζί με ιπτάμενα τάνκερς , μη επανδρωμένα αεροσκάφη και υποβρύχια που θα φέρουν πυραύλους Κρουζ. Η πλέον πιθανή διαδρομή των αεροπλάνων »θα είναι πάνω από την Ιορδανία και στη συνέχεια στο Ιράκ.
Σχέδια επίθεσης
Το Ισραήλ έχει τουλάχιστον 100 βόμβες GBU-28S ακρίβειας και ακόμη περισσότερες GBU-27s. Η εγκατάσταση της Νατάνζ θα είναι ευάλωτη σε αυτές, εάν χτυπηθεί με επαρκή ακρίβεια .
Το μεγαλύτερο ερώτημα είναι αν μια ισραηλινή επίθεση θα έχει επίπτωση στον θάλαμο φυγοκέντρησης στο Fordow, που βρίσκεται 80 μέτρα κάτω από τη γη. Οι ειδικοί δεν μπορούν να δώσουν μια ασφαλή εκτίμηση δίνοντας πιθανότητες επιτυχίας που ξεκινούν από 35% και φθάνουν μέχρι το 90%. Αρκεί μία από τις GBU-28S να “περάσει” μέσα στην εγκατάσταση για να “πιάσει” το 90%.Θα περάσει όμως;
Ακόμη κι έτσι να γίνει όμως,οι Αμερικανοί εκτιμούν ότι το Ιράν έχει την ικανότητα να συνεχίσει το πυρηνικό πρόγραμμα,αφού διαθέτει πια τεχνογνωσία.Θα καθυστερήσει απλώς ακόμη τρία χρόνια.
Αν οι ΗΠΑ έχουν εμπλοκή στην επίθεση ,λένε ότι θα μπορέσουν να ανεβάσουν αυτό το χρόνο καθυστέρησης από πέντε έως και 10 χρόνια.Κι αυτό γιατί τα όπλα που θα χρησιμοποιήσουν θα είναι πολύ πιο δραστικά,όπως για παράδειγμα τις βόμβες GBU-57 «Massive Ordnance” .
Ομπάμα και Νετανιάχου δεν έχουν και τις πιο θερμές σχέσεις.Και οι αμερικανικές επιφυλάξεις για την επίθεση στο Ιράν θα τις κάνουν μάλλον πιο ψυχρές.Όπως όλα δείχνουν οι ΗΠΑ θα επικεντρώσουν το στρατιωτικό τους ενδιαφέρον στα Στενά του Ορμούζ,τα οποία το Ιράν έχει απειλήσει με κλείσιμο.Οι Αμερικανοί όμως πιστεύουν ότι η Τεχεράνη δεν μπορεί να επιβάλει στρατιωτικά αυτή τη λύση και τέλος πάντων αν το τολμήσει οι ΗΠΑ έχουν την απαραίτητη ναυτική ισχύ για να απαντήσουν και να αλλάξουν τα δεδομένα.
Αυτό δεν αρκεί στο Ισραήλ.
Το “παζλ” της ιρανικής κρίσης θα είναι πολύ δύσκολο να κλείσει.ΗΠΑ και Ισραήλ θέλουν να το ολοκληρώσουν τοποθετώντας τελείως διαφορετικά κομμάτια.
Ο Malcolm Chalmers, διευθυντής σπουδών αμυντικής πολιτικής στο Royal United Services Institute, περιγράφει τις επιπτώσεις και τους κινδύνους που συνεπάγεται μια προληπτική επίθεση κατά του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
