Σε άρθρο γνώμης της Heike Göbel με τίτλο «Η πρώτη αναδιάρθρωση» στην εφημεραίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung σημειώνεται, μεταξύ άλλων: «Η Ελλάδα δε διασώθηκε. Η κυβέρνηση στην Αθήνα αγοράζει χρόνο με τεράστια ποσά υπό τους όρους της αυστηρής λιτότητας και μεταρρυθμίσεων καθώς και αυστηρού ελέγχου. Υποτίθεται ότι η χώρα θα είναι το 2020 σε θέση να πληρώνει μόνη της τα χρέη της. Αυτό όμως είναι κάτι που δεν το πιστεύει κανείς, πιθανότερη θεωρείται μία επιπλέον αναδιάρθρωση. Γιατί με το ευρώ η Ελλάδα δε μπορεί να κερδίσει πίσω την ανταγωνιστικότητά της, που αποτελεί προϋπόθεση για σταθερά φορολογικά έσοδα. Για να καταστεί δε ανταγωνιστική έναντι των εμπορικών της εταίρων, θα έπρεπε οι μισθοί και οι τιμές να μειωθούν κατά το ήμισυ».
«Όμως έτσι θα διαλυόταν η χώρα, μερικά πράγματα απλώς δεν είναι από οικονομικής άποψης πραγματοποιήσιμα, έχει δηλώσει ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ifo του Μονάχου, Hans Werner Sinn. Εάν η Ελλάδα επέστρεφε στη δραχμή, θα μπορούσε να διευκολύνει την προσαρμογή των τιμών μέσω της υποτίμησης του νομίσματος. Ο κ. Sinn δεν είναι ο μόνος οικονομολόγος που έχει αυτή την άποψη», σημειώνει το σχόλιο.
Στην ίδια εφημερίδα δημοσιεύεται άρθρο γνώμης του Nikolas Busse με τίτλο «Η αναγέννηση των (εθνικών) προκαταλήψεων». Ο δημοσιογράφος επισημαίνει ότι η πλέον αρνητική πτυχή της ευρω-κρίσης είναι η αναγέννηση των εθνικών προκαταλήψεων και στερεοτύπων. «Χωρίς αναστολές οι ευρωπαϊκοί λαοί επιτίθενται ο ένας στον άλλο. Οι Γερμανοί είναι και πάλι οι Ναζί, ενώ οι νότιοι λαοί είναι οι τεμπέληδες και οι μικροαπατεώνες, ενώ ειδικά οι Έλληνες είναι μεγάλοι απατεώνες. Στον τύπο των κρατών- μελών δε λείπουν τα κλισέ, για να μη μιλήσουμε για τον ηλεκτρονικό τύπο και το ίντερνετ. Πολλά απ’ όσα διαβάσαμε πρόσφατα θυμίζουν την εποχή πριν ή κατά τη διάρκεια των παγκοσμίων πολέμων».
Και συνεχίζει ο δημοσιογράφος: «Φυσικά και υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μεγάλες διαφορές στη νοοτροπία μεταξύ Βορρά και Νότου, Ανατολής και Δύσης. Και φυσικά είναι το ελληνικό κράτος μία τρομακτική περίπτωση με ανάγκη εξυγίανσης, όπου μόνο οι σκληρές μεταρρυθμίσεις μπορούν να βοηθήσουν. Αποτελεί όμως πράγματι απόδειξη απραξίας το γεγονός ότι οι Έλληνες εργάζονται κατά μέσο όρο τέσσερα χρόνια λιγότερα απ’ ότι οι Γερμανοί; Πόσο επιμελείς είναι οι Γερμανοί, τη στιγμή που η Σουηδοί εργάζονται τρία χρόνια περισσότερα από τους ίδιους; Στην πραγματικότητα οι ευρωπαϊκοί λαοί μοιάζουν περισσότερο απ’ όσο θεωρούν οι ίδιοι».
Ρεπορτάζ του Manfred Schäfers με τίτλο «Οι τράπεζες πρέπει να “ματώσουν” περισσότερο για την Ελλάδα», επίσης στην Frankfurter Allgemeine Zeitung σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι «οι ιδιώτες πιστωτές δεν κατάφεραν να επιβληθούν στο θέμα της αναδιάρθρωσης. Και τώρα θα πρέπει να παραιτηθούν από μεγαλύτερο μέρος αξιώσεών τους. Μεταξύ άλλων, πλήττεται και το γερμανικό κράτος». Όπως ανακοίνωσε το ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών, σημειώνει το ρεπορτάζ, οι ιδιώτες πιστωτές θα πρέπει να παραιτηθούν από το 53,5% αντί του 50% των απαιτήσεών τους. Έτσι το ελληνικό χρέος μειώνεται κατά 107 δις ευρώ».
Ρεπορτάζ του Stefan Ruhkamp στην ίδια εφημερίδα με τίτλο «Οι κεντρικές τράπεζες παραμένουν σώες και αβλαβείς» σημειώνει, μεταξύ άλλων: «Οι κεντρικές τράπεζες του συστήματος της ευρωζώνης παραμένουν κατά την επικείμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους σώες και αβλαβείς. Τα κέρδη στη διάρκεια των ετών θα παραχωρηθούν από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες στα κράτη, ενώ ένα μέρος αυτών, καθώς αυτή είναι η υποχρέωση ορισμένων κρατών- μελών της ευρωζώνης, θα δοθούν και στην Ελλάδα».
«Η Ελλάδα δεν σώθηκε,η κυβέρνηση αγοράζει -πανάκριβα-χρόνο».Αυτά γράφουν οι Γερμανοί
