Η Τυνησία ήταν το πρώτο από τα κομμάτια του ντόμινο. Η Αίγυπτος, όμως, έδωσε τη συνέχεια. Και τώρα, η μια μετά την άλλη οι χώρες του αραβικού κόσμου, ξεσηκώνονται.
Η εξέγερση στην Αίγυπτο παρομοιάστηκε με επανάσταση. Και ήταν ενάντια σε ένα καθεστώς που βρισκόταν στην εξουσία τα τελευταία 30 χρόνια και έμοιαζε αδύνατον να γκρεμιστεί. Τα εκατομμύρια των Αιγυπτίων που βγήκαν στους δρόμους του Καΐρου, της Αλεξάνδρειας, του Σουέζ, που «εγκαταστάθηκαν» επί 18 μέρες στην πλατεία Ταχρίρ, απέδειξαν πως πολλές φορές η πραγματικότητα είναι εικονική. Και ο αραβικός κόσμος βρήκε το παράδειγμα και την ευκαιρία που έψαχνε. Και άπαντες εξεγέρθηκαν κατά των κυβερνήσεων, της διαφθοράς, της ποιότητας ζωής, αφού στις περισσότερες η μεσαία τάξη έχει πάψει να υφίσταται. Μετά την Αλγερία, την Τυνησία και την Αίγυπτο είχαν σειρά το Μπαχρέιν, η Λιβύη, το Ιράν, η Υεμένη, το Ιράκ, η Ιορδανία, το Σουδάν, το Ομάν.
Υεμένη: ο λαός ξεσηκώθηκε και η κίνηση του διαδηλωτής της φωτογραφίας «λέει» πολλά – ΦΩΤΟ REUTERS
Οι περισσότερες από αυτές τις χώρες είτε κυβερνώνται πολλά χρόνια από το ίδιο πρόσωπο είτε βιώνουν τα τελευταία χρόνια εμφύλιες συγκρούσεις. Ο Μοαμάρ Καντάφι κρατά στα χέρια του τις τύχες της Λιβύης εδώ και 42 χρόνια. Τώρα, όμως, έρχεται αντιμέτωπος με βίαιες διαδηλώσεις, τόσο στην Τρίπολη όσο και στη Βεγγάζη. (Διαβάστε τη σχετική είδηση εδώ).
Εκτός ελέγχου μοιάζει και η κατάσταση στο Ιράν, όπου χιλιάδες κόσμου βγήκαν στους δρόμους κατά της καταπίεσης του καθεστώτος του Μοχάμεντ Αχμαντινετζάντ και των ισλαμιστών κληρικών. Καθημερινές οι διαδηλώσεις, οι συλλήψεις, οι τραυματισμοί, όμως αυτή τη φορά η αντιπολίτευση δε φαίνεται διατεθειμένη να φιμωθεί.
Στην κατάσταση στο Ιράν επενέβησαν, μάλλον άκομψα, και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Πως αλλιώς να χαρακτηρίσει κάνεις την «ωμή» παρέμβαση του Μπάρακ Ομπάμα, που κάλεσε ούτε λίγο ούτε πολύ τον ιρανικό λαό σε εξέγερση κατά του καθεστώτος. Η σχέσεις ΗΠΑ-Ιράν είναι γνωστό πόσο… κακές είναι, με αφορμή το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, αλλά η πρόσκληση από έναν ηγέτη κράτους προς έναν ολόκληρο λαό να εξεγερθεί, αν μη τι άλλο προκαλεί αίσθηση.
Η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής θυμίζει «καζάνι που βράζει» και η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί με ιδιαίτερη ανησυχία. Περισσότερο απ’ όλους, όμως, η κατάσταση ανησυχεί το Ισραήλ. Που είδε την Αίγυπτο, κράτος που κρατούσε τις ισορροπίες στην περιοχή, να αλλάζει σελίδα, άγνωστο όμως προς πια κατεύθυνση. Και κάνεις δε θέλει να σκέφτεται πως κινείται πως μια ισλαμική κυβέρνηση.
ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΗΝ ΥΕΜΕΝΗ
Δυο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στις σφοδρές συγκρούσεις που ξέσπασαν στο Άντεν της Υεμένης, μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και εκατοντάδων διαδηλωτών.
Οι διαδηλωτές επιτέθηκαν στην έδρα της νομαρχίας της Μανσούρα και πυρπόλησαν τέσσερα αυτοκίνητα. Οι δυνάμεις ασφαλείας πυροβόλησαν για να διαλύσουν το πλήθος, το οποίο απάντησε ρίχνοντας πέτρες στους αστυνομικούς.
Δύο διαδηλωτές τραυματίστηκαν από σφαίρες όταν οι αστυνομικοί άρχισαν να πυροβολούν στον αέρα στην προσπάθειά τους να διαλύσουν το πλήθος 500 ατόμων και λίγο αργότερα υπέκυψαν στα τραύματά τους.
Τουλάχιστον ακόμη 5 άτομα τραυματίστηκαν.
Νωρίτερα ένας ακόμη διαδηλωτής είχε τραυματιστεί σοβαρά από τα πυρά των δυνάμεων ασφαλείας που προσπαθούσαν να διαλύσουν εκατοντάδες νεαρούς άνδρες που είχαν συγκεντρωθεί σε μία πλατεία και έκαναν καθιστική διαμαρτυρία.
«Άλι, φύγε», φώναζαν οι διαδηλωτές απευθυνόμενοι στον πρόεδρο της Υεμένης Αλι Αμπντάλα Σάλεχ.
Οι συγκρούσεις σημειώνονται την ώρα που φοιτητές στη Σαναά διαδηλώνουν για τέταρτη συνεχή ημέρα εναντίον του καθεστώτος του προέδρου της χώρας, που βρίσκεται στην εξουσία εδώ και 32 χρόνια. Η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση αποφάσισε να επαναλάβει τον διάλογο με το καθεστώς της Υεμένης και δεν συντάχθηκε με τους διαδηλωτές.
Στην πρωτεύουσα Σαναά ξέσπασαν συγκρούσεις μεταξύ αντικυβερνητικών και φιλοκυβερνητικών διαδηλωτών με αποτέλεσμα να τραυματιστούν τουλάχιστον δέκα άνθρωποι.
Οι ταραχές σημειώθηκαν στην είσοδο του Πανεπιστημίου της πόλης όπου οι φιλοκυβερνητικοί διαδηλωτές επιτέθηκαν σε εκατοντάδες φοιτητές που είχαν συγκεντρωθεί εκεί και φώναζαν συνθήματα κατά του προέδρου της Υεμένης Άλι Αμπντάλα Σάλεχ. Ένας αστυνομικός πυροβόλησε δύο φορές για να χωρίσει τις δύο ομάδες.
Οι φιλοκυβερνητικοί διαδηλωτές κρατούσαν αφίσες με το πορτρέτο του Σάλεχ και φώναζαν συνθήματα όπως «Όχι πραξικόπημα κατά του συντάγματος». Οι μάρτυρες υποστήριξαν ότι ορισμένοι από αυτούς κρατούσαν γκλομπ και παραδοσιακά εγχειρίδια.