Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας, κήρυξε χθες Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2017, την έναρξη των εργασιών της 1ης Διημερίδας Ενόπλων Δυνάμεων και Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας που διοργανώνουν το ΓΕΕΘΑ, η ΓΔΑΕΕ και ο ΣΕΚΠΥ, με θέμα «Υλοποίηση Στόχων και Δράσεων Εθνικής Αμυντικής Βιομηχανικής Στρατηγικής».
Ο ΑΝΥΕΘΑ στο χαιρετισμό του ανέφερε:
«Είμαι ευτυχής γιατί καλούμε να κηρύξω την έναρξη των εργασιών της ημερίδας. Οι 4 προηγούμενες ομιλίες όρισαν και το περίγραμμα της ημερίδας. Συγχρόνως οι εκπρόσωποι των εταιρειών που ασχολούνται με την αμυντική βιομηχανία πρέπει να προσανατολιστούν στο ότι δεν συζητάμε μόνο για τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας αλλά συγχρόνως μιλάμε και για εκείνες τις εφαρμογές που δεν έχουν μόνο αμυντικό χαρακτήρα, για αυτό έχουμε και εκπροσωπήσεις και από άλλα υπουργεία.
Η ΓΔΑΕΕ παρουσίασε το τι έχουμε κάνει και ο κύριος Ροζολής και ο κύριος Τρουλινός με τις τοποθετήσεις τους αναφέρθηκαν και σε ορισμένα πράγματα που δεν έχουμε κάνει ακόμα. Να δούμε και ένα πιο ολοκληρωμένο πλαίσιο και πάνω σε αυτό θέλω να πω ορισμένα πράγματα.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν ανάγκες. Η αμυντική μας βιομηχανία καλείται να παίξει το δικό της ρόλο στη κάλυψη κάποιων αναγκών. Θα τον παίξει αυτό το ρόλο με δύο τρόπους:
Η αμυντική βιομηχανία καλείται να λύσει προβλήματα των Ενόπλων Δυνάμεων. Εδώ θα πρέπει να έχετε καθαρό το εξής, ότι πρώτα είναι οι ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων και του Υπουργείου και μετά έρχονται τα συμφέροντα των εταιρειών. Έχει λοιπόν μεγάλη σημασία να ξέρετε ποιες είναι οι ανάγκες και πως θα τις καλύψετε.
Το δεύτερο είναι: πως μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες; Χρειαζόμαστε σαν αμυντική βιομηχανία, από τη μια μεριά αυτονομία και από την άλλη συμπληρωματικότητα.
Όσον αφορά το επίπεδο της αυτονομίας πρέπει να αναγνωρίσουμε και να δούμε πως θα αναπτύξουμε τις δικές μας ικανότητες και δυνατότητες. Για παράδειγμα, μπορούμε να φτιάξουμε ένα πλοίο; Μπορούμε να φτιάξουμε πυρομαχικά; Ναι μπορούμε. Αλλά μέχρι ποιο επίπεδο;
Εμείς προωθούμε την ιδέα της συνεργασίας, σε δύο επίπεδα: συνεργασία μεταξύ σας, που επιτρέψτε μου να πω δεν εκφράζεται πάντοτε καλά. Χρειάζεται μια συναγωνιστικότητα και μια συμπληρωματικότητα για να επιλύσουμε προβλήματα. Το δεύτερο, μια συνεργασία με εταιρείες του εξωτερικού.
Αυτό θα φέρει επενδύσεις στη χώρα και θα σταθεροποιήσει τις οικονομικές σχέσεις της χώρας με άλλες χώρες. Για αυτό επιμένουμε στη βιομηχανική συμμετοχή, η οποία δεν είναι μόνο ένα οικονομικό μέγεθος αλλά είναι και ένα ουσιαστικό μέγεθος. Δηλαδή κερδίζεις τη βιομηχανική συμμετοχή στο βαθμό που μπορείς να την εκτελέσεις.
Δεν είναι μόνο η ΓΔΑΕΕ, που ενδιαφέρεται να γίνει η Εθνική Αμυντική Βιομηχανική Στρατηγική πραγματικότητα αλλά είναι και τα Επιτελεία των οποίων θα ανέβει ο ρόλος τους και στον σχεδιασμό και στην εκτέλεση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, είναι όμως και οι εταιρείες.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο είναι το ζήτημα τι είδους επενδύσεις και σε ποιο επίπεδο θα τις κάνουμε.
Στο γραφείο μου από προχθές βρίσκεται η πρώτη σοβαρή προσπάθεια αλλαγής του νόμου περί προμηθειών. Από τη μια μεριά σωστά λέμε ότι θέλει πολύ δουλειά ακόμα από την άλλη σωστά πρέπει να πούμε ότι αυτό δεν μπορεί να κρατήσει αιώνια.
Ας βάλουμε μεταξύ μας ένα στόχο που θα πρέπει να είναι υπαρκτός και να προγραμματίσουμε πως θα τον υλοποιήσουμε. Μέχρι το επόμενο Πάσχα αυτός ο νόμος να έχει γίνει πραγματικότητα αλλά να μην είναι ένας νόμος μιας χρήσης, να είναι ένας νόμος δεκαετίας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι πρέπει όλοι να βοηθήσουμε.
Εταιρείες του αμυντικού τομέα που άντεξαν στην κρίση. Αλλά και εμείς το ΥΠΕΘΑ αντέξαμε στην κρίση. Μελετώντας τα στοιχεία των προηγούμενων ετών βρίσκω πολλά χρόνια έναν πλούσιο σε χρήματα προϋπολογισμό και έναν σε ορισμένα χρόνια σχεδόν μηδενικό απολογισμό.
Εμείς έχουμε ένα στόχο τα λίγα λεφτά που έχουμε, 500 εκατ. ευρώ είναι ο προϋπολογισμός εξοπλιστικών προγραμμάτων, συντήρησης κλπ εκ των οποίων τα μισά μέχρι το 2019 πηγαίνουν σε πληρωμένες προηγούμενων ετών, να τα αξιοποιούμε. Όλα και αποδοτικά.
Αν αντέξαμε και τώρα μπαίνουμε σε μια νέα πορεία πέρα από τις μνημονιακές δεσμεύσεις χρειαζόμαστε, ανάμεσα στα άλλα πρώτο σχέδια και δεύτερο ένα σύστημα κινήτρων και υποχρεώσεων.
Πολλές φορές μιλάμε για επιχειρηματικότητα και κάποιοι εννοούν μονοσήμαντα «να μειωθούν οι φόροι». Να βάλω όμως εγώ και κάποιες υποχρεώσεις, το ένα είναι η αντιστοίχιση με τις ανάγκες της ίδιας της κοινωνίας, δηλαδή να μειωθούν οι φόροι αλλά και να πληρώνονται και το δεύτερο είναι η σύνδεση της μείωσης με το επενδυτικό ή το επαναεπενδεδυμένο κεφάλαιο που χρειάζεται η ελληνική οικονομία.
Επιπρόσθετα χρειάζεται να γνωρίζουμε τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων δεν φθάνουν για να καλύψουν τις ανάγκες της αμυντικής βιομηχανίας άρα χρειάζεται μια εξωστρέφεια.
Έχουμε κάνει μια προσπάθεια ενίσχυσης της εξωστρέφειας. Αρχίζουμε και δίνουμε πιστοποιήσεις που η κάθε εταιρεία μπορεί να τις χρησιμοποιεί σε όλο τον κόσμο, ώστε να κερδίζει καινούργιες δουλείες.
Συγχρόνως προσπαθούμε να μετατρέψουμε την Ελλάδα σε κέντρο εξυπηρέτησης αναγκών των ενόπλων δυνάμεων ενός τόξου χωρών της περιοχής, δεδομένου ότι εμείς είμαστε πόλος σταθερότητας και πρέπει να παραμείνουμε.
Για να περάσουμε σε μια περίοδο που αυτό που θα χαρακτηρίζει τη χώρα μας και την οικονομία θα είναι η προσπάθεια, θα είναι η εργασία, δεν θα είναι το εύκολο χρήμα.
Αυτά τα πράγματα πρέπει να τα κάνουμε όλοι μαζί και τα Γενικά Επιτελεία και οι βιομηχανίες. Όσο αυτά έρχονται πιο κοντά, θα σημαίνει σχεδιασμό για ολόκληρη τη χώρα. Εμείς έχουμε τον τρόπο να το πετύχουμε. Με μεγάλη χαρά, σίγουρος ότι κάνουμε ένα πολύ μεγάλο βήμα, κηρύσσω τον έναρξη της Διημερίδας. Τα αποτελέσματά της θα πρέπει να γίνουν αντικείμενο καθημερινής εξέτασης.»