Όσοι παρακολουθούν από κοντά την στάση του ΔΝΤ όλα αυτά τα χρόνια θα έχουν αντιληφθεί ότι πολύ δύσκολα αλλάζει στάση και μάλιστα κομβικής σημασίας ζητήματα. Έτσι μάλλον σε κανέναν δεν προξένησε εντύπωση η χθεσινή ξεκάθαρη στάση του Ταμείου αναφορικά με τις συντάξεις. Θεωρεί πως είναι ένα διαρθρωτικό μέτρο το οποίο και πρέπει να εφαρμοστεί ακριβώς όπως έχει ψηφιστεί το 2017 και ως αντίμετρο να μειωθούν οι φόροι. Το ίδιο πιστεύει και για το αφορολόγητο που θα κληθεί να το εφαρμόσει βέβαια η επόμενη κυβέρνηση.
Ωστόσο νίπτει τας χείρας του λέγοντας ότι οι αποφάσεις θα ληφθούν από τους ευρωπαίους και την ελληνική κυβέρνηση, αφού ο ρόλος του πλέον είναι συμβουλευτικός και όχι αποφασιστικός.
Την ίδια ώρα οι Ευρωπαίοι θέλουν να ικανοποιήσουν το αίτημα της Αθήνας, αλλά βλέπουν ότι οι αριθμοί δεν βγαίνουν και κάνουν και δεύτερες σκέψεις. Σίγουρα δεν θέλουν να βρουν ξανά μπροστά τους και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα το πρόβλημα που ακούει στο όνομα Ελλάδα. Από την άλλη τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα αυτή την στιγμή τουλάχιστον θέλουν την ελληνική πλευρά ικανοποιημένη και πάνω σε αυτό ακροβατούν.
Η Γερμανία δεν είναι αυτή που ήταν πριν από μερικούς μήνες. Με μία Μέρκελ όχι στα καλύτερά της, να ενδιαφέρεται περισσότερο για την υστεροφημία της και λιγότερο για την επόμενη ημέρα στην Ελλάδα σίγουρα θέλει μία ήπια κατάσταση στην χώρα, δεδομένου και του προβλήματος που υπάρχει με την Ιταλία.