Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ξεκίνησε το άρθρο του στην γαλλική εφημερίδα Le Monde με μια σημαντική επισήμανση:
“Κάποιοι θέλουν να αποδεχτούμε να διορίζονται οι υπουργοί και οι πρωθυπουργοί από τους θεσμούς και οι πολίτες να αποστερούνται από το δικαίωμα του εκλέγειν μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος. Κάτι τέτοιο σημαίνει την ολοκληρωτική κατάργηση της δημοκρατίας στην Ευρώπη, το τέλος κάθε προσχήματος και την αρχή μιας διάσπασης και ενός απαράδεκτου διχασμού της Ενωμένης Ευρώπης. Σημαίνει, εν τέλει, την αρχή για τη δημιουργία ενός τεχνοκρατικού τερατουργήματος, που θα οδηγήσει σε μια Ευρώπη εντελώς ξένη προς τις ιδρυτικές της αξίες”.
Ένας από τους υπουργούς για τους οποίους έχει τεθεί θέμα από τους δανειστές είναι ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος. Κι αυτό έχει γίνει όχι μία φορά. Συνέβη και πάρα πολύ πρόσφατα. Ο Καμμένος είναι διαρκώς στο στόχαστρο . Σ΄ όλα τα σχετικά…αιτήματα και τις απαιτήσεις που διατυπώνονται και με ωμό τρόπο η απάντηση μέχρι στιγμής είναι αρνητική.
Ο Πάνος Καμμένος έχει κάνει μεγαλειώδη λάθη “επικοινωνιακής τακτικής” . Η υπέρμετρη εξωστρέφειά του τον κάνει ευάλωτο ,αλλά είναι μάλλον αδύνατον να τιθασεύσει το “κουσούρι” του. Λέει δημόσια πράγματα τα οποία ακόμη κι αν είναι σωστά στην βάση τους ,δεν λέγονται .
Κάνει λάθη που προκαλούν κριτική την οποία θα μπορούσε να είχε αποφύγει. Τελευταίο παράδειγμα το κόστος διαμονής του στις ΗΠΑ, το οποίο ο ίδιος πλήρωσε από την τσέπη του αλλά παρόλα αυτά ήταν υψηλό . Και γι΄ αυτό ίσως αντί να παραδεχτεί το ύψος της δαπάνης επισημαίνοντας ότι ο ίδιος το πλήρωσε προτίμησε να επιλέξει άλλη τακτική αντιμετώπισης.
Μπορούμε να γράψουμε πολλά άλλα παραδείγματα που απλά αποδεικνύουν ότι ο Πάνος Καμμένος στα 50 του χρόνια πλέον δεν μπορεί να αλλάξει πολιτικό προφίλ. Σ΄ άλλους αρέσει και σ΄ άλλους προκαλεί νευρικό κλονισμό.
Τίποτα απ΄ όλα αυτά όμως δεν μπορεί να δικαιολογήσει την απαίτηση οποιουδήποτε ξένου να ζητά την αντικατάστασή του “για να συζητήσουμε σε άλλη βάση”! Αυτά δεν μπορούν να γίνονται ανεκτά, όποιος κι αν είναι στην θέση του υπουργού , σε οποιοδήποτε υπουργείο ,πολύ περισσότερο στο ΥΠΕΘΑ.
Ακόμη και όσοι δεν έχουν καμία συμπάθεια στο πρόσωπο του Καμμένου θα πρέπει να καταλάβουν ότι το ζήτημα των “αιτημάτων” αλλαγής υπουργών δεν έχουν να κάνουν με πρόσωπα . Είναι πολύ βαθύτερο το θέμα κι έχει να κάνει με την λειτουργία της ίδιας της Δημοκρατίας στη χώρα. Για την οποία αν τα ξέρουμε καλά δεν υπογράψαμε την κατάργησή της ούτε όταν μπήκαμε στην ΟΝΕ, ούτε όταν πήραμε τα δάνεια. Κάτι μας είχε πει βέβαια η κυρία Μπενάκη ,για “παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας” αλλά δεν είχαμε δώσει και μεγάλη σημασία.
Ο Καμμένος κρίνεται και θα κρίνεται ως ΥΕΘΑ για πάρα πολλά θέματα που είναι ανοιχτά και ζητούν επειγόντων λύση, στον χώρο ευθύνης του. Κι όχι μόνο από τα …φιλέτα που ακριβοπληρώνει στα ταξίδια του. Και ελπίζουμε ότι θα συνεχίσει να τα πληρώνει από την τσέπη του.