Ποιος μας “καίει”; Το 2007 ήταν οι “εχθροί” του Καραμανλή που ήθελαν από το εξωτερικό “να τον ρίξουν” για να τον “εκδικηθούν για την φιλορωσική πολιτική του”.
Τώρα τα ίδια σενάρια δειλά, δειλά επανέρχονται με άλλον πρωταγωνιστή. Τον Αλέξη Τσίπρα.
Όπως και το 2007 ο Καραμανλής ήρθε στο ΥΠΕΘΑ για να ζητήσει ενημέρωση από την στρατιωτική ηγεσία ,έτσι έκανε και ο Τσίπρας. Στα δυσκολα όλοι έρχονται στον Χολαργό. Η μόνη διαφορά των δύο είναι ότι το επικοινωνιακό επιτελείο του πρώτου είχε κάνει μια συστηματική προσπάθεια να μας πεισει ότι η χώρα βρέθηκε αντιμέτωπη με μια “ασύμμετρη απειλή”, ενώ μέχρι στιγμής οι επιτελείς του δεύτερου προσπαθούν να κρατήσουν “χαμηλούς τόνους” σ΄ ότι αφορά σ΄ αυτού του είδους τα σενάρια. Τα οποία πάντως είναι πάντα …βολικά για τις κυβερνήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν σοβαρές φυσικές καταστροφές για τις οποίες θα έπρεπε να είναι στοιχειωδώς προετοιμασμένες.
Είναι τελείως αστήρικτα τα σενάρια που θέλουν κάποιες από τις φωτιές να ξεκινούν “απ΄ έξω”; Όχι βέβαια. Αλλά να μην ρίχνουμε κάθε φορά που βρισκόμαστε απέναντι σε μια τεράστια φυσική καταστροφή όλες τις ευθύνες στους “απ΄ έξω” που δεν τους έχουμε πιάσει και ποτέ “επ΄ αυτοφώρω”.
Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι παθαίνουμε αλλά δεν μαθαίνουμε. Ειδικά στις πυρκαγιές. Κάθε φορά τα ίδια. Μόλις όλα γινουν στάχτη αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε ότι δεν είμασταν προετοιμασμένοι. Οι δήμοι και οι κοινότητες δεν κάνουν ποτέ αυτά που πρέπει. Καθαρισμούς δασικών εκτάσεων πολύ πριν το καλοκαίρι για παράδειγμα. Τα τελευταία χρόνια έχουν και την δικαιολογία των ανυπέρβλητων οικονομικών δυσκολιών.
Και σταθερά ,όταν οι φλόγες φουντώσουν, όλοι μας κοιτάμε προς τον ουρανό για να δούμε τα πυροσβεστικά αεροσκάφη! Τα οποία ως γνωστόν πια δεν μπορούν να σβήσουν από μόνα τους μια φωτιά. Μπορούν να την περιορίσουν αλλά το θέμα μας είναι να μην ξεφύγει η φωτιά. Και αυτό είναι ευθύνη των επίγειων τμημάτων που πρέπει πάντα να λειτουργούν με σχέδιο . Σχέδιο που υπάρχει εκ των προτέρων ελπίζουμε.
Η Ελλάδα είναι προφανές ότι ζούσε,ζει και θα συνεχίσει να ζει με τις πυρκαγιές κάθε καλοκαίρι. Οι καιρικές συνθήκες δυστυχως ευνοούν τις φωτιές. Ο μοναδικός τρόπος για να τις αντιμετωπίσουμε είτε προέρχονται από δόλο ,είτε όχι είναι να προετοιμαζόμαστε εγκαίρως και με σοβαρότητα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος άμυνας.
Επαναλαμβάνουμε ότι δεν υποτιμάμε τις εκτιμήσεις που θελουν όλες αυτές τις πυρκαγιές να είναι ύποπτες. Αλλά νομίζουμε ότι ακόμη κι έτσι να ναι είμαστε εμείς αυτοί που δίνουμε δικαίωμα “να μας καίνε”.