Αν ο στόχος ήταν να γίνει “πάση θυσία” η παρέλαση, η κυβέρνηση και το ΥΕΘΑ μπορούν να πανηγυρίζουν. Τα τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων πράγματι έκαναν παρέλαση και οι υψηλοί προσκεκλημένοι και αξιωματούχοι την παρακολούθησαν προστατευμένοι όχι μόνο από αστυνομικές δυνάμεις αλλά και από επίλεκτα τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων!
Αυτό που δεν είδαμε στην ζωντανή μετάδοση της κρατικής τηλεόρασης είναι πολίτες, κόσμο, παιδιά να παρακολουθούν τη κορυφαία εορταστική εκδήλωση για μια από τις μεγαλύτερες στιγμές του Έθνους!
Αλλά αυτό μάλλον είναι λεπτομέρεια για την πολειτειακή και πολιτική ηγεσία!
Το άγχος μιας δεύτερης ματαίωσης της παρέλασης ήταν αυτό που κυριάρχησε στις αποφάσεις της κυβέρνησης. Το γεγονός ότι αυτή τη παρέλαση δεν την παρακολούθησαν αυτοί για τους οποίους πραγματικά γίνεται, δηλαδή οι Έλληνες πολίτες λίγο απασχολεί.
Όσο για τις “δικαιολογίες” περί “αποδόσεων τιμών” από τα στρατιωτικά τμήματα και γι΄ αυτό η παράταξή τους στο δρόμο δεν πρέπει να πείθουν ούτε τους ίδιους τους υπουργούς που για πρώτη φορά -αν δεν κάνουμε λάθος- δεν τους ακούσαμε να κάνουν ούτε δηλώσεις!
Οι Ένοπλες Δυνάμεις παρά τα χτυπήματα που συνεχίζουν να δέχονται δεν πρόκειται να χάσουν αυτό που με τόσο κόπο έχτισαν όλα αυτά τα χρόνια. Την απόλυτη αποδοχή από την ελληνική κοινωνία. Όπως και να τις χρησιμοποιούν , όσο και αν οι αποφάσεις των πολιτικών τις πλήττουν, όσο κι αν θλιβερές μειοψηφίες …πανηγυρίζουν για την “χρησιμοποίησή” τους σε ρόλο vip αστυνομικών, δεν πρόκειται αυτή την αποδοχή να την χάσουν.
Θα ακουστούν πολλά κυρίως απ΄ όσους υποστήριξαν την άποψη της “ανάπτυξης” στρατιωτικών δυνάμεων στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Αυτό που θα πρέπει να μας εξηγήσουν είναι τι θα συνέβαινε αν οποιαδήποτε ακραία ομάδα επιχειρούσε να επιτεθεί σε στρατιώτη. Τι θα μπορούσε να κάνει ο στρατιώτης για να αντιδράσει; Να χτυπήσει ή να συλλάβει πολίτη; Να φωνάξει την αστυνομία για να τον προστατεύσει;
Ποιες ήταν οι εντολές που είχαν οι στρατιώτες;
Θα απαντήσει κανείς;