Μερικές πρώτες σκέψεις αναφορικά με την ομιλία του ΥΕΘΑ Π. Καμμένου κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων έκανε γνωστές μέσω κειμένου της η Μαρία Γιαννακάκη.
Το κείμενό της δημοσιεύθηκε και από την εφημερίδα Free Sunday. Τα σημεία στα οποία εστιάζει είναι το Κυπριακό,οι αναφορές του ΥΕΘΑ στις ασύμμετρες απειλές και η πρόταση για εθελοντική στράτευση των γυναικών.
Τα περί μέριμνας για την ασφάλεια του κυπριακού ελληνισμού, όταν έρχονται σαν διακήρυξη σήμερα, μετά τις δηλώσεις του ΥΕΘΑ προ ολίγων ημερών πως «μόνο όταν κάνουμε παρέλαση στην Αμμόχωστο θα έχει λυθεί το Κυπριακό» και άλλη δήλωσή του προ μηνών, κατά την επίσκεψή του στην ΕΛΔΥΚ, πως «είναι μια μονάδα επίθεσης», μόνο προβληματισμό και ανησυχία μπορούν να προκαλούν και δεν χρειάζονται καθόλου, σε μια περίοδο που το Κυπριακό βρίσκεται προ πιθανότητας επίλυσης, κάτι που δεν φάνταζε εφικτό για πάρα πολλά χρόνια. Αμφιβόλου νοήματος δηλώσεις που ενέχουν «δημιουργική ασάφεια» μόνο κακό μπορούν να κάνουν στην παρούσα φάση, αλλά και γενικώς. Ειδικά όταν έχουμε περιπτώσεις με μισαλλόδοξα συνθήματα σε μονάδες και πορίσματα με λευκές σελίδες αναφορικά με τη διείσδυση του νεοναζιστικού μορφώματος στις Ε.Δ.
Αναφορικά με τα λεγόμενα του κ. υπουργού περί εσωτερικών-εξωτερικών και ασύμμετρων απειλών, και το δυσδιάκριτο του μεταξύ τους πλαισίου, σχετικά με την εμπλοκή των Ε.Δ.: Ας καθοριστεί πρωτίστως δόγμα και απειλή, τι εστί εσωτερική και τι εξωτερική, ας προβούμε πρώτα σε μια ριζική αναδιοργάνωση και επανακαθορισμό του ρόλου της ΕΥΠ και της δομής και διοίκησής της και, κυρίως, ας καθοριστεί το θεσμικό πλαίσιο με το οποίο οι Ε.Δ. θα δύνανται να εμπλέκονται σε ποια ζητήματα εθνικής ασφάλειας που δεν μπορεί να διαχειριστεί η ΕΛ.ΑΣ., η οποία είναι και πρέπει να παραμείνει η κυρίως αρμόδια γι’ αυτά.
Τέλος, αναφορικά με την πρόθεση θεσμοθέτησης εθελοντικής στράτευσης των γυναικών: Ας λύσουμε πρώτα το μέγα πρόβλημα της έλλειψης ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών στελεχών στο στράτευμα, που αφορά την καθημερινή αντιμετώπιση αλλά και ύπαρξη ευκαιριών ιεραρχικής εξέλιξης των δευτέρων, και κατόπιν, αν τα καταφέρουμε, ας στρέψουμε το βλέμμα μας προς την κατεύθυνση που ανέφερε ο ΥΕΘΑ. Δηλώσεις όπως αυτές του Ιουλίου του τρέχοντος έτους, πως «δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τους άνδρες συναδέλφους τους», πρέπει να βασίζονται σε πραγματικές συνθήκες, που όποιος γνωρίζει την καθημερινότητα των Ε.Δ. μάλλον θα αμφισβητήσει πως επί του παρόντος υφίστανται. Και εδώ να θυμίσω ότι όταν εκπροσωπούσα την Ελλάδα στην Επιτροπή Ισότητας του Συμβουλίου της Ευρώπης είχα προκαλέσει πρόταση ψηφίσματος για τη διασφάλιση της ισότητας δικαιωμάτων και της προστασίας απέναντι στη βία στις γυναίκες στις Ε.Δ., την οποία και είχα γνωστοποιήσει στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ. Δεν αισιοδοξώ καν ότι θα «κοσμεί» κάποιο φάκελο, προφανώς κατέληξε απευθείας στον κάλαθο των αχρήστων.