Του Κων. Φράγκου*
Κακόν άρχεσθαι υπό χερείονος
(Είναι συμφορά να σε κυβερνούν οι χειρότεροι)
Δημόκριτος
Δεν είχα την πρόθεση ν’ ανακατευθώ στην Προεδρολογία, είναι εκτός χωρικών μου υδάτων, αν δεν είχε προκληθεί ένα νέο εθνικό στραπάτσο, ένας ακόμη ευτελισμός της Χώρας στο Παρίσι όπου υπάλληλοι των δανειστών πρόβαλαν νέες σφαγιαστικές απαιτήσεις και έστειλαν «αδιάβαστη» την Χαρδουβέλεια κομπανία πίσω.
Ακούστηκε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ κ. Δ. Καρύδης να υποτονθορίζει «…Όχι και να μας ζητούν να κατεβάσουμε τα βρακιά μας….». Δυστυχώς ο λαμπρός αυτός νέος δεν είχε αντιληφθεί ότι τα βρακιά μας τα έχουμε κατεβάσει από της εποχής αυτού του ανθρωπιδίου με τις μηδενικές οικονομικές γνώσεις, που ο κ. Γ. Παπανδρέου είχε διορίσει Υπουργό Οικονομικών, κ. Γ. Παπακωνσταντίνου. Η Χώρα ουδέποτε διαπραγματεύθηκε. Απλά, τα έδινε όλα. Επί Υπουργού Οικονομικών δε κ. Ε. Βενιζέλου, έξοχου Συνταγματολόγου, στους κύκλους των Βρυξελλών ελέγετο ότι ο επιφανής αυτός πολιτικός μετέβαινε για διαπραγμάτευση φέρων, υπό μάλης, το γνωστό ΚΑΜΑ ΣΟΥΤΡΑ για να του υποδείξουν τη στάση…… διαπραγμάτευσης!
Δεν πέρασε πολύς χρόνος από τότε που ο γκαουλάϊτερ της Χώρας κ. Σόϊμπλε έριξε στα μούτρα του πολιτικού κόσμου του κουβά των λυμάτων. «Η ανίκανη και διεφθαρμένη πολιτική και οικονομική ελίτ της Ελλάδας είναι υπεύθυνη για την σημερινή κατάστασή της» και να, σήμερα, βγήκε στον άμβωνα ένα άλλο ευρωπαϊκό παγώνι για να αναμειχθεί, προκλητικά, στα εσωτερικά μας.
Πρόκειται για τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζαν – Κλωντ Γιούνκερ. Τι μας λέει ο Εξοχότατος; Θέλει, λέει, να βλέπει γνώριμα πρόσωπα στην Κυβέρνησή μας, δηλαδή τους κ. Σαμαρά, Βειζέλο, Πρωτόπαππα, Λοβέρδο, Στουρνάρα, Σημίτη; Η ωμότης της παρέμβασης του ξεπέρασε αυτή του απερίγραπτου αμερικανού πρέσβη Πιούριφόι μεταπολεμικά.
Προφανώς ο κ. Γιούνγκερ δεν θέλει να βλέπει το κ. Τσίπρα και τον κ. Κατρούγκαλη (μα είναι Ευρωπαϊκό όνομα αυτό που ν΄ αρέσει;) ή Μπαλάφα κ.λπ.
Ποιος είναι ο «ευγενής νέος»;
Τον κ. Γιούνγκερ, εννοώ Πρωθυπουργός, επί 20ετία του Λουξεμβούργου, μιας χώρας πλυντηρίου μαύρου χρήματος προερχόμενου από φοροδιαφυγή, λαθρεμπόριο, μίζες κ.λπ. Προς δόξαν της διαφάνειας και του Ευρωπαϊκού κεκτημένου! Απ΄ εκεί συγκαλύπτει υποθέτω, και τα δικά μας λαμόγια και ενεργούσαν με απόλυτη προστασία των σπουδαίων Κυβερνήσεών μας. Των γνωστών προσώπων…
Μόλις προχθές (10 Δεκεμβρίου) τα ΝΕΑ αποκάλυψαν ότι από μία πρόσφατη έρευνα ακόμη 35 επιχειρήσεων διεθνούς εμβέλειας (μεταξύ των οποίων 2-3 Ελληνικές) εμπλέκονται σε βρώμικα παιχνίδια με Τράπεζες του Λουξεμβούργου.
Φιλικά πρόσωπα, επιθυμεί, λοιπόν, ο Λουξεμβουργιανός ιππότης που έχουν ανοχή σ’ αυτές τις συναλλαγές.
Οι εμμονές μου
Τελευταία, στα κείμενά μου, χρησιμοποιώ, ευρέως, δύο όρους που αποτελούν προϊόν πνευματικής κλοπής.
– Ο πρώτος είναι κλεπτομανής συντεχνία των πολιτικών, του φίλου μου, κορυφαίου δημοσιογράφου, κ. Γ. Βότση.
– Ο δεύτερος είναι η λέξη δωσίκωλος που τον άρπαξα από την μεγάλη τραγωδό, αείμνηστη Μαρίκα Κοτοπούλη. Τον βρήκα σ’ένα χαριτωμένο βιβλίο της Έλλης Αλεξίου (Υπό Εχεμύθεια, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, 1979). Λέει η Αλεξίου ότι μεταπολεμικά συγκροτήθηκαν Επιτροπές σε κάθε Οργανισμό για να ελέγξουν αν μεταξύ των Υπαλλήλων υπάρχουν δωσίλογοι, προς αποβολή. Η Κοτοπούλη ήταν μέλος μιας τέτοιας επιτροπής της ΕΛΣ. Όταν αναφέρθηκε το όνομα ενός διασήμου χορογράφου και χορευτή άμα δε και γκέι η κ. Μαρίκα ανεφώνησε: «Καλέ, αυτός δεν είναι δωσίλογος, απλά δωσίκωλος».
Προσωπικά, καίτοι μπορεί να υποστώ αποδοκιμασία ή και χλεύη ακόμη, χαρακτηρίζω άνετα τους κυβερνήσαντες από το 2009 μέχρι σήμερα, δηλαδή κατά τη διάρκεια της κρίσης, δωσίκωλους γιατί δεν έκαναν ούτε μία προσπάθεια σοβαρής διαπραγμάτευσης. Απλά προέβαιναν σε κυβιστήσεις, τεμενάδες, και όπου χρειαζόταν, έστρεφαν και τα οπίσθια στους κτηνώδεις δανειστές. Και αυτό ήταν το αναμενόμενο. Στέλναμε προς διαπραγμάτευση αυτούς που προκάλεσαν την κρίση, τους ασυνείδητα δανειζόμενους; Στέλναμε τους εμπρηστές να σβήσουν τη φωτιά; Τους βιαστές να διασώσουν την τιμή της βιασθείσας Χώρας; Τους ανθρώπους των Σημιτοκαραμανλήδων;
Γιατί αρέσουν τα πρόσωπα αυτά στον κ. Γιούνγκερ;
Διότι είναι αυτά που με περίσσεια αφροσύνη και έλλειψη στοιχειώδους πατριωτισμού προκάλεσαν αυτή την κατάσταση που τον βολεύει μαζί με τα συνεταιράκια του. Ας φωτίσουμε, όμως, λίγο την πλευρά του. Οι δανειστές είναι ανεύθυνοι για όσα υποφέρει σήμερα ο Ελληνικός Λαός; Δεν ήξεραν το ποιόν των πολιτικών που εδάνειζαν; Δεν γνώριζαν την δανειοληπτική ικανότητα της Χώρας;
Αντιγράφω σχόλιο του κ. Χρ. Γιανναρά (Κ. 01/09/12)
• Είναι αδιανόητο να μην είχαν πληροφόρηση. Δεν μπορεί να αγνοούσαν τη φράση – επωδό που κυκλοφορούσε από στόμα σε στόμα στην Ευρώπη: «στους ελλαδίτες επαγγελματίες της πολιτικής δεν μπορείς να εμπιστευτείς ούτε τη διαχείριση περιπτέρου». Με ποια λογική συνέχιζαν οι γερμανικές κυβερνήσεις να δανείζουν απλόχερα ελλαδίτες πολιτικούς τέτοιας εκκωφαντικής ανυποληψίας;
Η λογική ερμηνεία που επιδέχεται αυτός ,ο δίχως ελπίδες, αποπληρωμής δανεισμός είναι μία και μόνη (μέχρις αποδείξεως του εναντίου): Τα δάνεια, που σήμερα τα προβάλλει η Γερμανία σαν «ανειλημμένες υποχρεώσεις της Ελλάδας» και απαιτεί να εξοφληθούν με τίμημα τη λιμοκτονία της πλειονότητας του πληθυσμού, ήταν καλοστημένες συμπαιγνίες: «Θα σας δώσουμε δάνειο, αλλά με αυτό θα μας πληρώσετε για να σας φτιάξουμε αεροδρόμιο, να σας ναυπηγήσουμε υποβρύχια και φρεγάτες – με αυτονόητη την εξασφάλιση πλουσιοπάροχης «προμήθειας» για όλους σας;”
• Σε κανένα από τα «Μνημόνια» δεν απαίτησαν οι Γερμανοί να δημευθούν περιουσίες πρωθυπουργών και υπουργών που έβαλαν εν ψυχρώ τις υπογραφές τους για να συναφθούν εγκληματικά, υπέρογκα δάνεια, με απολύτως σίγουρη την αδυναμίας αποπληρωμής τους ή να δημευθούν περιουσίες όσων απροκάλυπτα επωφελήθηκαν από το δαψιλώς διαχεόμενο κομματικό χρήμα: «επαγγελματικών στελεχών» των κομμάτων, αναρίθμητων χρυσοπληρωμένων υπουργικών «συμβούλων», κομματικών μεγαλοεργολάβων και προμηθευτών του Δημοσίου. .Αυτούς, λοιπόν, τους Ελλαδίτες πολιτικούς της εκκωφαντικής ανυποληψίας, που αναφέρει ο κ. Γιανναράς, θέλει να βλέπει ο κ. Γιούνκερ. Δεν είχε δει ο κύριος αυτός ότι οι Υπουργοί Οικονομικών, στη σειρά από το 2009, είναι πρόσωπα εντελώς ανεπαρκή και μη επιθυμούντα να διαπραγματευτούν; Γιατί δεν συμβούλευαν την σειρά των ανεπαρκών Πρωθυπουργών που μας κυβέρνησαν να ορίσουν σοβαρό και έμπειρο Υπουργό Οικονομικών για τις διαπραγματεύσεις;
Γιατί «διαπραγματευόταν» για τις τύχες μας τα φιλαράκια του αρχιτέκτονα της ενδοτικότητας καταστροφής κ. Κ. Σημίτη δηλαδή οι κ. Βενιζέλος, Παπαδήμας, Στουρνάρας, Χαρδούβελης, Πρωτόπαππας. Είμαι βέβαιος ότι σε περίπτωση ανάγκης διαπραγμάτευσης για εθνικά θέματα θα επικρατήσει το πνεύμα του δωσικωλισμού. Ιδού η Ύμια.
Θα ήταν ρεαλιστικότερος ο κ. Γιούνκερ άμα μας έλεγε ότι θα ήθελε να βλέπει γνωστούς…. πισινούς, παρά πρόσωπα. Να βλέπει ανθρωπάρια που ούτε καν είχαν διαβάσει τα μνημόνια και κόμπαζαν ότι προσπαθούν. Τελικά ο Λουξεμβούργιος δουλεύει υπέρ του κ. Τσίπρα, ο οποίος παρά τις αβάντες που του γίνονται από τους Αντωνομπένηδες δεν μπορεί να συμμαζέψει το τσούρμο του και να εμπνεύσει κάποια εμπιστοσύνη. Παραβλέπω τις σαβούρες – κομματικούς πρόσφυγες που μαζεύει.
Προσωπικά νομίζω ότι οι σημερινοί πυγμαίοι ενδοτικοί, πολιτικάντηδες δεν είναι παρά πιόνια μιας γερμανοευρωπαϊκής συμμορίας που ταπεινώνει συνέχεια τη Χώρα μας.
Και για να μην παρεξηγηθώ ότι εκδηλώνω πολιτική τάση δηλώνω ότι είμαι υπέρμαχος του δόγματος… Γκάτσου:
Έλα της θάλασσας θεριό
και του πελάγου μπόρα
το φοβερό σκουπιδιαρό
να διώξεις απ’ τη Χώρα
ΟΛΟΥΣ…..
Το καλλίτερο όμως σας τα φύλαξα τελευταίο.
Στο ίδιο βιβλίο που προανέφερα διαβάζω: Πολιτικός επιδεικνύει στην Μαρίκα μια φωτογραφία του που πρόκειται να κυκλοφορήσει. Η μεγάλη Κοτοπούλη, σαρκαστική, τον συμβουλευύει: Βγάλε μια από τη μέση και κάτω. Είσαι πιο γνωστός έτσι…. Πόσο ισχύει αυτό και σήμερα… Καλή χρονιά!
Ο Κων. Φράγκος είναι Υπ/γος ε.α. Αναλυτής Αμυντ. Θεμάτων
Συγγραφέας – DEA Σορβόννης στα Αμυντικά