Του Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη
Συνέβη και αυτό χθες.: Ναυτεργάτες των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, με «ασπίδα» τους τούς τέσσερις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και του ΚΚΕ, να εισέλθουν βιαίως εις το Στρατόπεδο όπου στεγάζεται το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το ΓΕΕΘΑ και τα Γενικά Επιτελεία των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, με ιαχές, μεταξύ άλλων και της μορφής «η χούντα δεν τελείωσε το 1973».
Εξόχως λυπηρό και απολύτως καταδικαστέο αυτό που έγινε, γιά πολλούς και ποικίλους λόγους. Πρώτον και κυριότερο, διότι μία μικρή ομάδα εργαζομένων επεχείρησε να αναδείξει τις Ένοπλες Δυνάμεις σε μέρος του οξύτατου προβλήματος επιβίωσης της ίδιας της χώρας, με τις τελευταίες (τις ΕΔ) σε ρόλο και θέση θύτη εναντίον τους. Δηλαδή να τους «χρεώσει» στην «από εκεί πλευρά» του ιδίοτυπου «κοινωνικού εμφυλίου», τον οποίο κάποιοι φαίνεται ότι απεργάζονται ήδη.
Και περισσότερο λυπηρό και καταδικαστέο, είναι ότι ευρέθησαν βουλευτές των δύο αυτών κομμάτων της Αριστεράς-το ίδιο, βεβαίως, θα ίσχυε και γιά βουλευτές οποιουδήποτε άλλου κόμματος- που έσπευσαν να δώσουν πολιτική κάλυψη σε τέτοια πρωτοφανή ενέργεια. Έχουν τη γνώμη οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και του ΚΚΕ, ότι αυτή η επιλογή τους ήταν, τελικώς, επωφελής; Διότι υπάρχει και η αντίθετη άποψη, ότι ταυτίσθηκαν με την πλευρά των ναυτεργατών, στρεφόμενοι τελικώς κατά των Ενόπλων Δυνάμεων και της εθνικής αποστολής τους.
Τα τάγματα εφόδου των Χρυσαυγιτών καταδικάζονται από τους περισσοτέρους, όπως και πρέπει με αποφασιστικότητα και σταθερότητα. Τέτοιες αντίστοιχες ενέργειες, οι οποίες δεν απέχουν από τη λογική και πρακτική ταγμάτων εφόδου, πολλώ μάλλον εναντίον της «καρδιάς» του αμυντικού μας συστήματος, μπορούν, έστω και κατ’ ελάχιστο, να τύχουν ανοχής και ενθάρρυνσης;
Πράγματι είναι δεινή η θέση των απλήρωτων ναυτεργατών, θυμάτων μιάς περίπλοκης πραγματικότητας, η οποία έχει θέσει τα Ναυπηγεία όπου απασχολούνται σε κατάσταση υπολειτουργίας, αν όχι μη λειτουργίας, σε συνδυασμό με την ιδιότυπη διελκυνστίνδα του ιδιοκτήτη με τη Γερμανική ΗDW, η οποία επιμένει να μην αποδεσμεύει την απαραίτητη τεχνογνωσία γιά την προώθηση ή ολοκλήρωση των τριών υποβρυχίων. Από την άλλη πλευρά η τρόικα δεν αφήνει στιγμή το θέμα, το οποίο παρακολουθεί με αμείωτη σχολαστικότητα. Ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα περιμένει τη λύση του από μήνες και βεβαίως ταλαιπωρεί τους απλήρωτους εργαζομένους των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά.
Είναι όμως εξ ίσου βέβαιο, ότι τέτοιες τυφλές ενέργειες όπως η χθεσινή, δεν βοηθούν τους ναυτεργάτες εις το αγώνα τους και τοποθετούν αντικειμενικώς εναντίον τους κάθε νουνεχή πολίτη, ακόμη και με στοιχειωδώς επαρκή πολιτική σκέψη. Συνεπώς χάνουν και δεν κερδίζουν.
Ας κρατήσουμε από αυτό το θλιβερό περιστατικό, την ψύχραιμη και πυροσβεστική στάση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Μιχάλη Κωσταράκη, γιά ένα τόσο λεπτό «επεισόδιο» εντός του στρατοπέδου του ΥΠΕΘΑ, το οποίο θα μπορούσε να πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις. Εις το πρόσωπο του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, οι Ένοπλες Δυνάμεις απέδειξαν ότι αντιλαμβάνονται πλήρως τα όρια της αποστολής τους, εντός των οποίων κινούνται με ευλάβεια, όπως καθορίζεται, άλλωστε, και από την εκ του Συντάγματος αποστολή τους.
Επειδή, όμως, η «εικόνα» είναι και αδιαφιλονίκητο μήνυμα, γεγονός είναι ότι τα πλάνα με τα χθεσινά επεισόδια εις τον περιβάλλοντα εσωτερικό χώρο του στρατοπέδου του ΥΠΕΘΑ, μόνον καλό δεν προσέφεραν εις την εικόνα της χώρας μας και μάλλον μας διέσυραν διεθνώς, με επεισόδια εντός στρατιωτικών εγκαταστάσεων, πράγμα απολύτως πρωτόγνωρο και πλήρως ανεπίτρεπτο γιά οποιοδήποτε λόγο και αιτία.
Από την άλλη πλευρά, θα ήταν άδικο αυτή η «στιγμιαία» εικόνα να επισκιάσει το διαρκές, ανεπίληπτο και αποτελεσματικό έργο του Προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, εις την προάσπιση της ασφάλειας και της ακεραιότητας της χώρας, σε συνδυασμό με την προσφορά κοινωνικού όπου και οποτεδήποτε αυτό απαιτηθεί, με πλήρη αφοσίωση εις το καθήκον και την εκπλήρωση της αποστολής, παρά το αίσθημα αδικίας και μεγάλων στερήσεων που έχουν προκαλέσει οι περικοπές εις τις αμοιβές τους.
Τέλος, εγγράφεται εις τα θετικά του υπουργού Δημοσίας Τάξεως Ν. Δένδια, να αναγνωρίσει την καθυστέρηση κινητοποίησης των αστυνομικών δυνάμεων, ώστε να αποφευχθεί εγκαίρως η χθεσινή εξέλιξη των επεισοδίων. Αλλά, από την άλλη πλευρά και από άποψη δημοκρατικής τάξεως, δεν είναι κατανοητή και ως εκ τούτου αποτελεί αντιδημοκρατική τελικώς ενέργεια, η συνεχιζόμενη πολιορκία, μέχρι αργά χθες το βράδυ τουλάχιστον, του Μεγάρου της ΓΑΔΑ, όπου εκρατούντο οι συλληφθέντες γιά τα επεισόδια.
Ως πού έπρεπε να φθάσουν οι ναυτεργάτες εντός του κτηριακού συγκροτήματος του ΥΠΕΘΑ ανενόχλητοι, αφ’ ης στιγμής παρεβιασαν την πύλη του Υπουργείου και εισήλθαν άνευς αδείας εις το στρατόπεδο; Το έργο της Αστυνομίας δεν είναι πάντοτε ευχάριστο, αλλά είναι απαραίτητο να εκδηλώνεται γιά την εφαρμογή του νόμου. Σε αντίθετη περίπτωση δεν υπάρχει παρά το κράτος της ανομίας.
ΥΓ: Ελπίζω να μην βρεθούν ονειροπόλοι της ήττας του ΔΣΕ στον εμφύλιο από τον τότε τακτικό Στρατό, που θα δουν εις τη σημερινή εισβολή ένα είδος ρεβάνς προς την τότε ήττα, όλως συμβολικώς. Αν υπάρχει τόση πολιτική βλακεία, τότε…Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται και αν επαναλαμβάνεται μόνον ως φάρσα θα μπορούσε αυτό να συμβεί, διότι εις την αντίθετη περίπτωση πρόκειται περί τραγωδίας. Η συλλογική μας αυτογνωσία θα πρέπει να μας έχει διδάξει επαρκώς!