«Ο στρατηγός Χαρίλαος Πάγκαλος παρατηρεί ικανοποιημένος την πλατεία Συντάγματος από ένα παράθυρο της Βουλής, το πρώην ελληνικό κοινοβούλιο που έγινε το στρατηγείο της χούντας της οποίας είναι επικεφαλής .
Δύο αμερικανικά άρματα Abrams φυλούν από την μια μεριά ως την άλλη το κτήριο .. Ακριβώς απέναντι οι μπουλντόζες κατεδαφίζουν το πρώην υπουργείο Οικονομικών το οποίο πυρπολήθηκε από τους διαδηλωτές κατά την διάρκεια των επεισοδίων του 2012 που κατέστρεψαν το κέντρο της Αθήνας.
Στη γωνία της πλατείας η Μεγάλη Βρετανία αποτελεί και αυτή μια ανάμνηση… Στη θέση του, ένα οικόπεδο που περιμένει μια μέρα τους ιδιώτες επενδυτές να επιστρέψουν στη χώρα… Ο Πάγκαλος είναι σίγουρος ότι κάτι τέτοιο δεν θα αργήσει να συμβεί..
Παραταύτα η τάξη επανήλθε στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας : o εμφύλιος πόλεμος έχει περιοριστεί πλέον στα βουνά της Ηπείρου και οι τελευταίοι πολεμιστές του ΚΚΕ δεν θα αργήσουν να παραδώσουν τα όπλα .
Ο στρατηγός ξανασκέφτεται τα γεγονότα που τον οδήγησαν να πάρει την εξουσία…Όλα ξεκίνησαν τέλος του 2011 όταν η ζώνη του ευρώ αποφάσισε να επιβάλει μια απομείωση της τάξης του 60% στο ελληνικό χρέος που το κατέχουν οι ιδιώτες επενδυτές.
Όπως ήταν αναμενόμενο έγινε «bank run» όπως το λένε οι οικονομολόγοι… όλοι δηλαδή οι ιδιώτες αποσύρουν όλα τους τα χρήματα από τις τράπεζες που καταρρέουν η μία μετά την άλλη.
Το EFSF σπεύδει προς βοήθεια επανακεφαλαιοποιώντας τες όμως οι μικροί Έλληνες επενδυτές που είχαν την ατυχία να επενδύσουν εκεί όλες τους τις οικονομίες χάνουν τα πάντα…
Από την μια μέρα στην άλλη το Ελληνικό χρηματοοικονομικό σύστημα περνά στα χέρια των Βρυξελλών. Παράλληλα τα ασφαλιστικά ταμεία που είχαν επενδύσει τα χρήματα τους σε Ελληνικά ομόλογα βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού: οι συντάξεις πρέπει να ακρωτηριαστούν κι άλλο. Ο δρόμος ξεσπά: οι Έλληνες δεν καταλαβαίνουν αυτή την Ευρωπαϊκή βοήθεια που τους γονατίζει. Ο Γιώργος Παπανδρέου ο τότε σοσιαλιστής πρωθυπουργός προσπάθησε να εξηγήσει ότι χωρίς την Ευρώπη η κατάσταση θα γίνονταν πιο καταστροφική όμως κανένας δεν τον ακουσε.
Τον Νοέμβριο του 2011, δέχεται να κηρύξει πρόωρες εκλογές. Ο Αντώνης Σαμαράς από την ΝΔ εκλέγεται όμως θα πρέπει να συνεργαστεί με τους λαϊκιστές της Δεξιάς το ΛΑΟΣ. Το ΚΚΕ σημειώνει και αυτό αξιοσημείωτη πρόοδο.
Ο Σαμαράς ένας πεισματάρης εθνικιστής (ή αργόστροφος ) αποφασίζει υπό την πίεση του δρόμου αλλά και από τα «μεγάλα τζάκια» που ελέγχουν την χώρα και που φοβούνται ότι θα τα χάσουν όλα εάν η λιτότητα διαρκέσει να βγάλει τη χώρα από το ευρώ !
Για αυτόν ο τρόπος είναι προφανής : με ένα υποτιμημένο νόμισμα η Ελλάδα θα μπορέσει να ξαναβρεί την ανταγωνιστικότητα της στις αγορές και θα εισρεύσουν χρήματα για να επανεκκινήσει την οικονομία της χώρας. Όπως η συμμετοχή στο Ευρώ και στην ΕΕ συνδέονται η Ελλάδα εγκαταλείπει το σύνολο των συνθηκών .
Οι Έλληνες προαισθανόμενοι την κατάσταση απέσυραν όλες τους τις οικονομίες από τις τράπεζες και τις τοποθέτησαν στο εξωτερικό. Το κλείσιμο των Ελληνικών συνόρων ώστε να καταπολεμηθεί η διαφυγή κεφαλαίων γίνεται πολύ αργά… Η Ευρωπαϊκή βοήθεια προς τις τράπεζες διακόπτεται και ο χρηματοοικονομικός τομέας της Ελλάδας φαλιρίζει. Η Ελλάδα που σφραγίζει με την λέξη δραχμή τα χαρτονομίσματα του Ευρώ μετατρέπει το χρέος της σε νέες δραχμές…
Η οργή των πολιτών κατά των πολιτικών τους εξακολουθεί να αυξάνεται. Πολλοί διαδηλωτές σκοτώθηκαν το 2012 και η εξουσία καλεί τον στρατό για την διατήρηση της τάξης.
Το 2013 μια διαδήλωση στο Σύνταγμα μετατρέπεται σε δράμα. Ο στρατός ανοίγει πυρ και σκοτώνονται 90 άτομα. Άγνωστοι απαντούν μερικές μέρες αργότερα σκοτώνοντας καμιά 20αρια στρατιωτικούς. Πολεις ολόκληρες πέφτουν στα χέρια των ανταρτών. Τρομοκρατημένα τα μεγάλα τζάκια ζητούν από τον στρατό να πάρει την εξουσία Το 2014 παίρνει την εξουσία ο στρατηγός Πάγκαλος. Υποστηριζόμενος από τους Αμερικάνους προσπαθεί να επιβάλλει την τάξη…
Η ΕΕ έχει άλλα πράγματα να κάνει από το να ασχολείται με την Αθήνα. Η έξοδος της Αθήνας δημιούργησε κύμα πανικού στις αγορές που παίρνουν δρόμο από την ζώνη του Ευρώ: Αν η Ελλάδα το έκανε (να βγει από το ευρώ) θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες. Οι επενδύσεις σε ευρώ μετατρέπονται σε υψηλού κινδύνου.
Η Γαλλία η ίδια δεν καταφέρνει να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές. Η Γερμανία γίνεται η χώρα καταφύγιο! Οι καταθέτες δημιουργούν ένα μεγάλο «bank run» μεταφέροντας τις οικονομίες τους προς τη Γερμανία, την Ελβετία τις ΗΠΑ.
Τέλος του 2012 δεν υπάρχει ευρωζώνη και οι χώρες επανέρχονται στα εθνικά τους νομίσματα με την ελπίδα να ξαναδώσουν ανάσα στις οικονομίες τους. Συμβαίνει το αντίθετο. Ολη η ζώνη χρεοκοπεί.
Το γεγονός δεν είναι σοβαρό για την Γερμανία που διαπραγματεύεται την εξόφληση του χρέους της με το ισχυρό μάρκο. Τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα για την Γαλλία και την Ιταλία.
Η Γερμανία βλέπει τις εξαγωγές της να κατεδαφίζονται. Τα προϊόντα της είναι πανάκριβα. Από την άλλη ο δανεισμός της αυξήθηκε πάρα πολύ γιατί έπρεπε να βοηθήσει τις τράπεζες της για να αντιμετωπίσουν τις χρεοκοπίες των άλλων χωρών και τις επιχειρήσεις της.
Από το 2013 και μέσα σε ένα χρόνο τίποτα δεν έχει απομείνει από την Ευρωπαϊκή αγορά. Όλες οι χώρες της πρώην ευρωζώνης βυθίζονται σε ύφεση με ισχυρές κοινωνικές πιέσεις.Οι εθνικιστές κερδίζουν τις εκλογές στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Οι γεωπολιτικές πιέσεις ξαναεμφανίζονται στην γηραιά Ήπειρο. Το Βερολίνο κατηγορείται ως υπεύθυνο για την αποτυχία του Ευρώ και βλέπει με ανησυχία τους γείτονες του να συνάπτουν αμυντικές συμφωνίες . Το Παρίσι προσπαθεί να δημιουργήσει μια λατινική Ένωση για να πάρει τα ηνία της νεκρής ΕΕ. Η Γερμανία νοιώθει απομονωμένη και μισητή. Αυξάνει τον προϋπολογισμό της άμυνας της».