Μετά …το πραξικόπημα και την έξοδο αρμάτων μάχης στην Αθήνα,για την οποία διαβάσαμε ότι ήταν έτοιμη να εκδηλωθεί το βράδυ της ψήφισης του δεύτερου μνημονίου,ένα νέο σήριαλ έχει αρχίσει να παίζεται.Η στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου.
Οι αντιδράσεις πολιτών που και τα τελευταία 24ωρα εκδηλώθηκαν στη Ρόδο,κατά τη διάρκεια παρέλασης,έχουν γίνει εφιάλτης για τους πολιτικούς. Ο κ.Μάκης Βορίδης μάλιστα φέρεται να έχει δηλώσει ότι είπε «θα μας σφάξουν».
Αν και είναι παράδοξο μετά τις χθεσινές …θριαμβολογίες για το PSI,οι πολιτικοί ανησυχούν ότι η παρέλαση της 25ης Μαρτίου θα μετατραπεί σε μία δυναμική αντίδραση των πολιτών της πρωτεύουσας όμοια μ΄ αυτή που ζήσαμε στη παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη.
Δεν είναι αδικαιολόγητοι οι φόβοι τους,αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ρίχνουν λάδι στη φωτιά,με τη διαρροή «επιχειρησιακών σχεδίων» για να γίνει η παρέλαση! Πολύ περισσότερο δεν πρέπει σ΄ αυτά τα σενάρια και τους «επιχειρησιακούς σχεδιασμούς» να εμπλέκουν -πάλι- τις ΕΔ, οι οποίες απλά θα παρελάσουν στη πρωτεύουσα και τίποτα παραπάνω.
Ούτε εμπλέκονται στα μέτρα ασφαλείας ,ούτε πολύ περισσότερο έχουν τέτοιο ρόλο και αποστολή.
Το τι θα γίνει στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει με βεβαιότητα. Πρόκειται για μια εκδήλωση τιμής σε προγόνους που ανέστησαν αυτό το Έθνος και οι οποίοι θα ντρέπονταν για πολλά -για τα περισσότερα- απ΄ όσα συμβαίνουν σήμερα στη χώρα. Και ίσως να ένοιωθαν την ανάγκη να εκφράσουν την διαμαρτυρία τους ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας παρέλασης. Μπορεί λοιπόν να υπάρξει η έκφραση λαϊκής δυσαρέσκειας από πολίτες που όχι άδικα νοιώθουν ότι ζουν σε μια χώρα «υπό κατοχή».
Σημασία έχει να μην φθάσουμε στο σημείο να μην δούμε τις ΕΔ της χώρας να παρελαύνουν και την 25η Μαρτίου.Λαϊκή δυσαρέσκεια και απόδοση τιμής στο ένδοξο παρελθόν μας μπορούν να συνυπάρξουν.Στη συγκεκριμένη επέτειο ίσως και να ταυτίζονται.