Οι ελλείψεις ιατρών σε πολλά νησιά του Αιγαίου και ειδικά στα ακριτικά δημιουργούν κλίμα ανασφάλειας στους κατοίκους τους και αυτό είναι πέρα για πέρα λογικό. Μία από τις λύσεις που πολύ συχνά προτείνεται είναι η αποστολή στρατιωτικών ιατρών σ΄ αυτά τα νησιά. Πρόταση που ακούγεται κατά την γνώμη μας πολύ λογική.
Έχει σημασία να ακούσουμε όμως πια είναι η άποψη των ίδιων των στρατιωτικών ιατρών ,όπως εκφράζεται από την ΕΣΤΙΑ ,μία ένωση που πρόσφατα δημιούργησαν. Σε κείμενο που δημοσιεύουν στην ιστοσελίδα τους λοιπόν υποστηρίζουν:
“Πολύς ο λόγος τελευταία για την επάνδρωση -υποστήριξη , παραμεθόριων περιοχων απο αξκούς ιατρούς των ΕΔ.
Ως ΕΣΤΙΑ,θέλουμε να διασαφηνίσουμε ότι ενδιαφερόμεθα για τους ΑΚΡΙΤΕΣ του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, και θεωρούμε καθήκον μας την στήριξη των ελλήνων…ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ (και για να είναι σαφέστερο….την στήριξη,όσων δεν χρώνται βεβαιώσεων, ταυτοτήτων και….ψευδοφοιτήσεων σε ελλαδικά Ρεπούσεια σχολεία, η προύπαρξης κράτους για να είναι έλληνες).
Ομως ταυτόχρονα είναι πρέπον να ορθοτομούμε τον λόγο της αληθείας, και να διαλύσουμε τα σύννεφα τα οποία επιδιώκουν την εκμετάλλευση του φόβου και της ανάγκης των πολιτών για τους δικούς τους σκοπούς, απεμπλέκοντας ταυτόχρονα το κράτος απο την ουσιαστική αντιμετώπιση του όποιου προβλήματος. Για αυτόν τον λόγο θα πρέπει να είναι σαφές , ότι:
1. Το υγειονομικό πρόβλημα μιας ευαίσθητης περιοχής δεν λύνεται απο την παρουσία επιτόπου ενός αξκού ιατρού, κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο δεν διεξάγεται μια αρματομαχία με την παρουσία ενός αρματιστή…..άνευ άρματος.
2. Οι στρατιωτικοί κινούνται (τουλάχιστον αυτό έχουμε διδαχθεί) ως συντεταγμένο τμήμα, και όχι ως μονάδες και αυτό για λόγους ασφάλειας υποστήριξης και επίτευξης της αποστολής.
3. Ένας ιατρός δεν είναι ούτε νοσοκομείο ούτε λύση στα προβλήματα μιας παραμεθορίου περιοχής…….αντιθέτως ,επι υπάρξεως περιστατικού, μπορεί να είναι και πρόβλημα.
Θα δυσαρεστήσουμε τον σχεδιασμό κάποιων,και αυτό διότι είναι ξεκάθαρο ότι αυτός ο σχεδιασμός δεν έχει σχέση με την αντιμετώπιση ενός προβλήματος, αλλά για την κάλυψή του με το κάλυμα ενός πιθανολογούμενου ενδιαφέροντος, πιθανόν και ανευ προθέσεως.
Ένας στρατιωτικός, ο όποιος στρατιωτικός, αποστέλεται κάπου, με συγκεκριμένο καθηκοντολόγιο, συγκεκριμένη λεπτομερή διαταγής, που να καθορίζει τα όρια αρμοδιοτήτων του, και υπαγωγή του σε συγκεκριμένη στρατιωτική αρχή, όπως και εξουσία την οποία θα μπορεί να ασκήσει.
Θα ήταν περιττό σε οποιαδήποτε χώρα του πολιτισμένου τόξου να αναφερθεί ότι η ασφάλεια ύπαρξης και μετακινήσης του όποιου αξκού είναι κατοχυρωμένη και ότι ουδείς αξκός, μόνος του…ΜΟΝΟΣ, επιτρέπεται να εκτίθεται σε χειρισμούς που αφορούν εξωστρατιωτικό πληθυσμο, δηλαδή πληθυσμό πολιτών, για την αντιμετώπιση των οποίων δεν υφίσταται καμμία ασφαλιστική κάλυψη, και ας μην αναφέρουμε και το ενδεχόμενο, ότι ο στρατιωτικός ιατρός, που μόνος θα βρεθεί σε κάποιο νησί εκτος στρατιωτικής μονάδος, να παρέχει υπηρεσίες σε πληθυσμό πολιτών, δεν αποκλείεται να έρθει και πρόσωπο με πρόσωπο, με τον παράνομο ασιάτη, αφρικανό, την περίεργη πολιτισμικά στάση του και πιθανόν και τα ένστικτά του….και όλο αυτό ανευ ασφάλειας και προστασίας.
Οι μόνοι οι οποίοι θα είναι ικανοποιημένοι απο την γνωστή σε όλους μας διαδικασία, είναι πιθανόν:
1. οι τοπικοί πολιτικοί παράγοντες, οι οποίοι πιθανόν να ισχυρίζονται ότι χάρη σε αυτούς <<οι στρατιωτικοί ιατροι….κάνουν το αγροτικό τους>>, κάτι που αυτομάτως ευελπιστούν να μεταφράσουν σε ψήφους.
2.ο πάντα αγαθός ακρίτας , που υποθέτει οτι το κράτος ενδιαφέρεται για αυτόν……
3. Πιθανόν κάποια ΜΚΟ, που θα βάλει στην ιστοσελίδα της φωτογραφίες, προβάλλοντας την δράση των ΕΔ (δηλαδή την παρουσία του αξκού), ως δικό της έργο, εξασφαλλίζποντας προβολή και χορηγίες.
4. Φυσικά και ο αγροτικός ιατρός, ο οποίος θα μπορεί να πάρει την άδειά του, αφού το κράτος του εξασφάλισε με το ζόρι αντικαταστάτη…..
Στην πραγματικότητα όμως, κανένα πρόβλημα δεν λύνεται, απλά μεταβιβάζεται στις πλάτες ενός και μόνο ενός ανθρώπου, το βάρος και η ευθύνη αντιμετώπισης ενός προβλήματος, με την ελπίδα ότι:
1.αυτό δεν θα εμφανιστεί ποτέ στις πραγματικές του διαστάσεις
2. Οτι ο ένας και μόνο ιατρός, δεν θα υποστεί επίθεση απο την δυσαρεστημένο αλλοδαπό που υποχρεώθηκε να εξετάσει, καθώς και ότι δεν θα υπάρξει καμμία πιθανότητα ιατρικού σφάλματα, για το οποίο καμμία υπηρεσία δεν μας εξασφαλλίζει ούτε ακόμα και έναντι στρατιωτικού προσωπικού.
Με λίγα λόγια, δεν είναι δυνατό μια ειδικότητα και ένα πρόσωπο μόνο του, κάτω απο υπουργικές αποφάσεις των οποίων οι συντάκτες, ελέγχονται για πολλά, και για την επάρκειά τους, να καλείται να καλύπτει ….τα ακάλυπτα.
ΕΑΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΑΚΡΙΤΩΝ,ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΩΣ ΑΓΑΘΟΥΣ ΚΑΙ ΕΥΠΙΣΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΚΗ, και θα πρέπει, επιτέλους να γίνει κατανοητό,ότι οι στρατιωτικοί ιατροί δεν μπορεί να θυσιάζονται ως Ιφιγένειες για χάρη των εντυπώσεων και χωρίς ουσιαστικό λόγο.
Το Καστελόριζο και κάθε ακριτική περιοχή, θα πρέπει να ισχυροποιηθούν συνοριακά, να εξασφαλλιστει η ύπαρξη του ελληνικού πληθυσμού τους, ανευ απειλής απο τακτικές αλλά και ασύμμετρες απειλές όπως η εισβολή ασιατών και αφρικανών, και ταυτόχρονα να χτιστούν οι υποδομές όχι απλά στήριξης του ελληνικού πληθυσμού τους, αλλά αύξησης του, και αυτό κύριοι …..ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ……..
Δ.Σ.
Ενώσεως Στρατιωτικών Ιατρών”.