Συνυπηρέτηση συζύγων – Ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που την εμποδίζουν

Ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στρατιωτικοί για να πετύχουν την συνυπηρέτησή τους με τον ή την σύζυγο; Σε έγγραφο του ΣΥΣΜΕΔ καταγράφονται τα πιο συνηθισμένα εμπόδια που περιπλέκουν την κατάσταση και οδηγούν σε διάλυση οικογένειες.

Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει στο έγγραφό του:

“Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που απασχολεί πολλούς συναδέλφους οι οποίοι είναι παντρεμένοι με δημόσιο υπάλληλο, είναι το θέμα της συνυπηρέτησης, το οποίο αποτελεί βασικό κομμάτι της ισορροπίας της οικογένειας του στρατιωτικού. H συχνότητα των μεταθέσεων (κάθε 3-4 έτη έως την συνταξιοδότηση του στα 40 έτη) επιβάλλει την διατήρηση δύο κατοικιών σε διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας. Εκτός από τα αντικειμενικά προβλήματα που προκαλούνται εκ των πραγμάτων, δημιουργούνται επιπλέον δισεπίλυτα οικονομικά και σοβαρά οικογενειακά προβλήματα .

Ο νομοθέτης, λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις παραμέτρους, καθώς και την συνταγματική επιταγή για την προστασία του γάμου και της οικογένειας όπως αυτή προβλέπεται από το άρθρο 21 παράγραφος 1 του Συντάγματος, προσέδωσε τα νομικά εργαλεία στις οικογένειες των στρατιωτικών (και των υπολοίπων ένστολων) ώστε να μπορούν να υπηρετούν στο ίδιο μέρος με τον/την σύζυγο που εργάζεται στον δημόσιο τομέα.

Συνάδελφοι που υπηρετούν στην Περιφέρεια της Δυτικής Μακεδονίας, ανέφεραν στην Ένωση πως στο θέμα των αποσπάσεων δημοσιών υπαλλήλων για λόγους συνυπηρέτησης με στρατιωτικό, διαπιστώθηκαν κάποια προβλήματα, τα οποία ταλαιπώρησαν και ταλαιπωρούν τις οικογένειες τους που επιζητούν την πολυπόθητη απόσπαση για συνυπηρέτηση μιας και αυτό είναι το πρώτο πράγμα που τους έρχεται στο νου μόλις λάβουν μετάθεση. Συγκεκριμένα ανέφεραν τα παρακάτω προβλήματα που έχουν βιώσει στην όλη προσπάθεια τους να επιτύχουν την πολυπόθητη απόσπαση του/της συζύγου:
α. Υπέρμετρες καθυστερήσεις στην έγκριση της απόσπασης, κυρίως λόγω γραφειοκρατίας αλλά και διαφορετικών ερμηνειών της υφιστάμενης νομοθεσίας
β. Η σε πολλές περιπτώσεις άρνηση των φορέων προέλευσης του υπαλλήλου να συνηγορήσουν στην απόσπαση με επίκληση διαφόρων δικαιολογιών ή και χωρίς επεξήγηση στον υπάλληλο για τους λόγους απόρριψης της αίτησης του.

γ. Άρνηση στην ανάληψη καταβολής της μισθοδοσίας από τον φορέα υποδοχής με αποτέλεσμα την μη υλοποίηση της συνυπηρέτησης (συνήθως αφορά τις αποσπάσεις μεταξύ φορέων Α’ βαθμού τοπικής αυτοδιοίκησης).

δ. Μη δυνατότητα απόσπασης λόγω συνυπηρέτησης σε εργαζόμενο/η σύζυγο στρατιωτικού σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του δημοσίου, εξαιτίας της μη πρόβλεψης από την υπάρχουσα νομοθεσία.

ε. Αναστολή αποσπάσεων λόγω συνυπηρέτησης σε υπαλλήλους που εργάζονται στο δημόσιο με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου λόγω της επονομαζόμενης «διαδικασίας της κινητικότητας» στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

στ. Μη υλοποίηση της συνυπηρέτησης λόγω απουσίας της ειδικότητας του/της υπαλλήλου στην περιοχή μετάθεσης του/της συζύγου στρατιωτικού .

Ένα ιδιαίτερο πρόβλημα το οποίο απασχολεί αρκετούς συναδέλφους εδώ και μερικά χρόνια, αφορά στις αποσπάσεις νοσηλευτών/νοσηλευτριών για λόγους συνυπηρέτησης με ένστολο. Συγκεκριμένα η ψήφιση του Νόμου 3812/2009 επέφερε την αναθεώρηση του καθεστώτος συνυπηρέτησης της κατηγορίας αυτής των εργαζομένων καταργώντας για αυτούς τις προηγούμενες ευνοϊκές διατάξεις που επέτρεπαν την συνυπηρέτηση των νοσηλευτών στον τόπο υπηρέτησης του στρατιωτικού, και πλέον εξαναγκάζονται για μια πενταετία τουλάχιστον να μην μπορούν να αποσπασθούν βάση των ειδικών διατάξεων οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν για τους υπόλοιπους υπαλλήλους.

Κατόπιν αυτών, θεωρούμε πως η πολιτεία, από την στιγμή που δέχεται τον ιδιαίτερο ρόλο του στρατιωτικού, οφείλει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το πρόβλημα της συνυπηρέτησης με συζύγους δημόσιους υπαλλήλους, ώστε επιτέλους να διενεργούνται οι αποσπάσεις μαζί με την μετάθεση του στρατιωτικού συζύγου, καθότι είναι μείζονος σημασίας για τις οικογένειες των συναδέλφων αλλά δεν επιφέρει και κανένα οικονομικό κόστος”.