Το 2013 ήρθε για τους Έλληνες με φορεσιά του 1950. Και απ΄ αυτή την “αποκριάτικη χρονιά” δεν εξαιρούνται φυσικά οι στρατιωτικοί. Το αντίθετο. Είναι οι πρώτοι “ταξιδιώτες” στην “χρονομηχανή” της οικονομικής κρίσης , που γυρίζει τη χώρα δεκαετίες πίσω. Στην εποχή του στρατηγού Δεκαβάλα, του “ήρωα με τις παντόφλες” ,που είχε ενσαρκώσει ο αξέχαστος Λογοθετίδης.
Δεν είναι υπερβολή. Οι στρατιωτικοί , μία κοινωνική επαγγελματική τάξη η οποία ταλαιπωρήθηκε πολύ να βρει μια θέση στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης , να κερδίσει σεβασμό και αξιοπιστία από την υπόλοιπη κοινωνία ,γυρνά πίσω στα χρόνια που ο Εμφύλιος Πόλεμος είχε ολοκληρώσει τη καταστροφή του μεγάλου πολέμου και της κατοχής. Τότε που οι στρατιωτικοί πάλι περνούσαν δύσκολα οικονομικά και αντιμετωπίζονταν με επιφύλαξη από ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας,αλλά για τελείως διαφορετικούς λόγους.
Τώρα θέλουν να τους γυρίσουν σ΄ εκείνες τις εποχές. Οικονομικά ήδη …το κατάφεραν. Την απαξίωσή τους στην κοινωνία ακόμη την “παλεύουν”. Διαβάζοντας αρκετά από τα μηνύματα που φθάνουν στο Onalert γίνεται κατανοητό ότι κάποιοι είχαν “τσιμπήσει” στο “παραμύθι” τον “ακριβοπληρωμένων” και “αχρείαστων” στρατιωτικών. Καθηγητές, γιατροί του ΕΣΥ, δημόσιοι υπάλληλοι ποτισμένοι από την πολύχρονη προπαγάνδα “μπλε” και “πράσινων” κυβερνήσεων έχουν πιστέψει ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι περίπου …αναγκαίο κακό! Άλλοι έχουν ως ακλόνητη πεποίθηση ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις και οι εξοπλισμοί τους είναι οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι για το ναυάγιο της χώρας. Μεγαλύτερο ψέμμα δεν έχει ειπωθεί τα τελευταία χρόνια και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από τους αριθμούς και τα …πάρτι που έγιναν σε πολλούς άλλους τομείς του δημόσιου βίου.
Συκοφαντήθηκαν βάναυσα οι στρατιωτικοί,που και πριν το 2009 ήταν κακοπληρωμένοι. Παρουσιάστηκαν ως…κηφήνες από τους ίδιους που κάθε φορά που το κράτος-μπάχαλο δεν τα μπορούσε να τα βγάλει πέρα απευθυνόταν στον στρατιωτικό μηχανισμό της χώρας για να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Σίγουρη και φθηνή λύση, αφού ούτε υπερωρίες ,ούτε νυχτερινά έπρεπε να πληρωθούν για τις ατελείωτες ώρες δουλειάς σε συνθήκες εξαιρετικά επικίνδυνες, σε αποστολές που συχνά τελείωναν σε νεκροταφεία με φέρετρα σκεπασμένα με την γαλανόλευκη και τιμητικούς πυροβολισμούς στον αέρα. Για τους ήρωες που την επόμενη μέρα ξεχνιόντουσαν και οι συνάδελφοί τους γίνονταν πάλι…κηφήνες!
Θα είναι μια πολύ δύσκολη χρονια αυτή που μόλις ξεκινά για τους στρατιωτικούς και τις Ένοπλες Δυνάμεις. Και είναι πραγματικά αγωνιώδες το ερώτημα τι θα προκύψει αυτή τη χρονιά.