Το ζήτημα με τις στρατιωτικές σχολές ,τον τρόπο λειτουργίας τους και τα κριτήρια με τα οποία επιλέγονται οι καθηγητές σ΄ αυτές έχει προκαλέσει αίσθηση. Πολλοί αναζητούν από χθες που το Onalert αναφέρθηκε σε συγκεκριμένη περίπτωση υποψήφιου να διδάξει ,την ταυτότητα του θιγόμενου. Κι επειδή ως συνήθως σ΄ αυτές τις περιπτώσεις το λάθος συμπέρασμα είναι πιθανό, δημοσιεύουμε σήμερα όλη την ιστορία όπως την έχει γράψει ο Καθηγητής Ηλίας Ηλιόπουλος.
Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η εξιστόρηση της εμπειρίας του, μέσα από την οποία όλοι μας μπορούμε να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας.
Θέμα:
Καταπάτηση κειμένων νόμων, κανόνων δεοντολογίας αλλά και στοιχειώδους σοβαρότητας κατά την εκλογή Αναπληρωτού Καθηγητού ΠΔ 407 Στρατιωτικής Ιστορίας στην ΣΣΕ
1. Η Κοσμητεία του Τμήματος Στρατιωτικών Επιστημών της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων προκήρυξε στις 2 Σεπτεμβρίου 2011 μία σειρά θέσεων Ειδικού Επιστημονικού Προσωπικού βάσει Π.Δ. 407/80 για την διδασκαλία κατά το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012, μεταξύ των οποίων και δύο (2) θέσεις στην μισθολογική βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή, με μερική απασχόληση, στο γνωστικό αντικείμενο «Στρατιωτική Ιστορία» (του Τομέα Θεωρητικών Επιστημών).
Ενδιαφέρον για την κάλυψη της προκηρυχθείσης θέσεως εξεδήλωσαν έξι (6) Υποψήφιοι – ήτοι, κατά αλφαβητική σειρά, οι κ. κ.: Ηλιόπουλος Ηλίας του Ιωάννη, Κανελλόπουλος Νικόλαος του Στεργίου, Καραποστόλου Γεώργιος του Γρηγορίου, Μπολώσης Χρήστος του Παναγιώτη, Παρίσης Ιωάννης του Αναστασίου και Τίγκας Κωνσταντίνος-Πολυχρόνης του Ζαχαρία. Ένας εκ των Υποψηφίων (ο κ. Μπολώσης) απεκλείσθη της διαδικασίας για τυπικούς λόγους (λόγω ορίου ηλικίας) και έτσι απέμειναν πέντε (5) διεκδικητές της θέσεως.
Η Τριμελής Εισηγητική Επιτροπή, η οποία ανέλαβε να αξιολογήσει τα προσόντα των Υποψηφίων και να συντάξει την σχετική Εισηγητική Έκθεση προς την Ακαδημαϊκή Συνέλευση της Σχολής, απαρτίσθηκε από την κ. Βιδάλη Άννα-Μαρία (νυν Κοσμήτορα της Σχολής), τον κ. Δημητρίου Ανδρέα (πρώην και επί πολλά χρόνια Κοσμήτορα / Πρόεδρο Ακαδημαϊκών Θεμάτων) και τον κ. Καστάνη Ανδρέα (απόστρατο ταξίαρχο, ο οποίος μετά την αποστρατεία του φρόντισε και επέτυχε να εκλεγεί μόνιμος καθηγητής της Σχολής στο γνωστικό αντικείμενο της Στρατιωτικής Ιστορίας). Η Επιτροπή προέβη, ως όφειλε, στην «Προκαταρκτική αξιολόγηση ελαχίστων ειδικών τυπικών προσόντων» (όρα ομώνυμο κεφάλαιο 2.1 της Εισηγητικής Εκθέσεως). Στο κεφάλαιο αυτό, και συγκεκριμένα στο υποκεφάλαιο «Συμβατικοί περιορισμοί», η Τριμελής Επιτροπή ανέγραφε (μεταξύ άλλων) κατά λέξιν:
«3.1.2. Για την εκλογή ή εξέλιξη σε θέση Αναπληρωτή Καθηγητή απαιτούνται:
2.1. α. Τέσσερα τουλάχιστον έτη αυτοδύναμης διδασκαλίας, μετά την απόκτηση του διδακτορικού διπλώματος, στο γνωστικό αντικείμενο του Τομέα, ή τουλάχιστον τέσσερα έτη εργασίας σε αναγνωρισμένα ερευνητικά κέντρα της ημεδαπής ή της αλλοδαπής ή αναγνωρισμένο επαγγελματικό έργο σε σχετικό επιστημονικό πεδίο ή συνδυασμός των παραπάνω.
2.2. β. Πρωτότυπες δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά, από τις οποίες ένας αριθμός πρέπει να είναι αυτοδύναμες ή πρωτότυπες επιστημονικές μονογραφίες, εκτός από τη διδακτορική διατριβή.
2.3. Για την εκλογή συνεκτιμάται κατά πόσο το συνολικό ερευνητικό έργο του υποψηφίου έχει συμβάλει στην πρόοδο της επιστήμης και αναγνωρίζεται από άλλους ερευνητές.
2.4. Εναλλακτικά επιστήμονες ανεγνωρισμένου κύρους που διαθέτουν εξαιρετική τεχνική εμπειρία στο γνωστικό αντικείμενο που αποδεικνύεται με την πλήρη φοίτηση σε Σχολή Πολέμου (Ανωτάτης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου) και στ Σχολή Εθνικής Άμυνας και τριετή διδακτική εμπειρία σε ΑΕΙ ή ΑΣΕΙ (Προκήρυξη ΣΣΕ).»
Αξιοσημείωτο είναι, ίσως, εν προκειμένω, ότι, από τις συνολικά 25 σελίδες της Εισηγητικής Εκθέσεως – και τις συνολικά 19 σελίδες – που αφορούσαν μόνον στην απλή καταγραφή των τυπικών προσόντων και των πέντε (5) Υποψηφίων – οι 10 σελίδες, περίπου, αφορούσαν αποκλειστικώς στην απλή καταγραφή των τυπικών προσόντων ενός, μόνον, εκ των Υποψηφίων: του κ. Ηλία Ηλιόπουλου.
2. Η Κοσμητεία της ΣΣΕ απέστειλε, διά ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και μέσω της Γραμματείας, την Εισηγητική Έκθεση στις 11 Οκτωβρίου (ώρα 11.07 π.μ.). Η Τριμελής Επιτροπή (κ. κ. Βιδάλη, Δημητρίου και Καστάνης) απεφάσισε και πρότεινε ως καταλληλότερους για την κάλυψη της προκηρυχθείσης θέσεως, κατ’ αξιολογική σειρά:
– α) τον κ. Καραποστόλου, απόστρατο Αξιωματικό, στερούμενο Διδακτορικού Τίτλου, και μολονότι αυτός σαφώς υστερούσε έναντι άλλου Υποψηφίου ως προς τα Τυπικά Κριτήρια και Προσόντα εκλογής τόσο σε θέση Αναπληρωτού Καθηγητού, κατ’ αρχήν, όσο και στο συγκεκριμένο Γνωστικό Αντικείμενο, ειδικώτερα,
– β) τον κ. Τίγκα, απόστρατο Αξιωματικό, επίσης στερούμενο Διδακτορικού Τίτλου, και μολονότι και αυτός προδήλως υστερούσε έναντι άλλου Υποψηφίου ως προς τα Τυπικά Κριτήρια και Προσόντα εκλογής τόσο σε θέση Αναπληρωτού Καθηγητού, κατ’ αρχήν, όσο και στο συγκεκριμένο Γνωστικό Αντικείμενο, ειδικώτερα (διέθετε Πτυχίο Νομικής και Πτυχίο Ανωτάτης Βιομηχανικής).
Στην «Συγκριτική αξιολογική κρίση των υποψηφίων», στην οποία προέβη (κεφ. 6 της Εισηγητικής Εκθέσεως), η Τριμελής Επιτροπή δικαιολογούσε την κρίση της ως ακολούθως:
«6.3 Ο κ. Καραποστόλου Γεώργιος διαθέτει εξαιρετική τεχνική εμπειρία επειδή είναι απόφοιτος με πλήρη φοίτηση της Σχολής Πολέμου, της Σχολής Εθνικής Άμυνας και έχει διδάξει για πολλά χρόνια (πέρας (sic!) της τριετίας) Στρατιωτική Ιστορία στη Σχολή Ευελπίδων…»
Και κατωτέρω:
«6.5. Ο κ. Τίγκας Κωνσταντίνος-Πολυχρόνης διαθέτει εξαιρετική τεχνική εμπειρία επειδή είναι απόφοιτος με πλήρη φοίτηση της Σχολής Πολέμου, της Σχολής Εθνικής Άμυνας και έχει διδάξει για πολλά χρόνια (πέρας της τριετίας) Στρατιωτική Ιστορία στη Σχολή Ευελπίδων. Με βάση τα προαναφερθέντα προσόντα τοποθετείται στη συγκριτική αξιολογική κρίση δεύτερος πίσω από τον κ. Καραποστόλου Γεώργιο.»
Ενώ για τον Υποψήφιο κ. Ηλιόπουλο, η Επιτροπή απεφάνθη:
«6.1 Ο κ. Ηλιόπουλος Ηλίας διαθέτει διδακτορικό δίπλωμα και η επιστημονική και διδακτική του εμπειρία εφάπτονται του γνωστικού αντικειμένου της Στρατιωτικής Ιστορίας. Δεν διαθέτει εξαιρετική τεχνική εμπειρία των ανωτάτων αξιωματικών που είναι η πλήρης φοίτηση στην Σχολή Πολέμου και στη Σχολή Εθνικής Άμυνας και η πολυετής διδασκαλία του μαθήματος της Στρατιωτικής Ιστορίας. Το γεγονός αυτό δεν τον αποκλείει από τη διαδικασία, πλην όμως τον τοποθετεί στην συγκριτική αξιολογική κρίση πίσω από τους κ. Καραποστόλου και κ. Τίγκα.»
3. Αποτελεί ασύγγνωστη πρόκληση η απόφανση της Εισηγητικής για τον Υποψήφιο κ. Ηλιόπουλο. Εις επίρρωσιν του ισχυρισμού αυτού οφείλουν να αναφερθούν και συνεκτιμηθούν τα ακόλουθα:
Ο κ. Ηλίας Ηλιόπουλος είναι Πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπ/μίου Αθηνών και Διδάκτωρ Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής (Dr. phil) του Λουδοβικείου-Μαξιμιλιανείου Πανεπ/μίου Μονάχου. Στο παλαιόθεν σεβαστό και διεθνώς ανεγνωρισμένο Πανεπιστήμιο Μονάχου συνέγραψε την Διδακτορική Διατριβή του με θέμα «Ο Μεταξάς ως Ρεαλιστής. Ελληνική Στρατηγική Ανάσχεσης και Βρετανική Πολιτική Κατευνασμού», βασισμένη στην συστηματική και συνδυαστική μελέτη των Βρετανικών, Γερμανικών, Αμερικανικών και Ελληνικών Διπλωματικών και Στρατιωτικών Ιστορικών Αρχείων, και αναγορεύθηκε Διδάκτωρ (Dr. phil) το έτος 2000, με ιδιαιτέρως τιμητική διάκριση (βαθμός «magna cum laude»).
Ο κ. Ηλιόπουλος ήταν ο μόνος των Υποψηφίων που διέθετε Πτυχίο, Διδακτορικό Τίτλο, Ερευνητικό Έργο και (μακρότατη!) Αυτοδύναμη Διδακτική Προϋπηρεσία, ΜΕΤΑ μάλιστα την απόκτηση του Διδακτορικού Τίτλου του, στην επιστημονική περιοχή της Ιστορίας στα Πανεπιστήμια και στα ΑΣΕΙ: 2,5 ακαδημαϊκά έτη στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς (ως Ειδικός Επιστήμονας βάσει ΠΔ 407/80 στην βαθμίδα του Λέκτορα), 3 ακαδημαϊκά έτη στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο / ΕΑΠ (ως Καθηγητής-Σύμβουλος / Συνεργαζόμενο Επιστημονικό Προσωπικό), 1 ακαδημαϊκό έτος στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων / ΑΣΕΙ-ΣΣΕ (ως Ωρομίσθιος Καθηγητής) και 1 ακαδημαϊκό έτος στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων / ΑΣΕΙ-ΣΝΔ (ως Λέκτωρ ΠΔ 407/80 πλήρους απασχόλησης).
Επιπροσθέτως, ο κ. Ηλιόπουλος μπορεί μεν να μην είναι …απόφοιτος της ΣΕΘΑ («κριτήριο» το οποίο αυθαιρέτως και κατά παράβαση του Νόμου και του γράμματος της Προκηρύξεως ανήγαγε σε μείζον και αποκλειστικό η Τριμελής Επιτροπή), αλλά διδάσκει ο ίδιος στην ΣΕΘΑ επί μακρά σειρά ετών, δοθέντος ότι διαθέτει μία πλουσιώτατη διδακτική προϋπηρεσία σε όλες τις ανώτατες και ανώτερες Σχολές Πολέμου της Ελλάδος (σαφώς υπέρτερη της αναλόγου διδακτικής εμπειρίας των δύο υποψηφίων που προκρίθηκαν):
Ο κ. Ηλιόπουλος δίδαξε επί 6 χρόνια – και εξακολουθεί να διδάσκει – Υψηλή Στρατηγική, Αμυντική Στρατηγική, Στρατιωτική Διπλωματία, Πολιτικο-Στρατιωτικές Σχέσεις και Θέματα Ιστορίας και Ανταγωνισμών Ισχύος στην Σχολή Εθνικής Αμύνης (ΣΕΘΑ). Ομοίως, δίδαξε – και συνεχίζει να διδάσκει – Στρατιωτική (Ναυτική) Ιστορία και Στρατηγική, Στρατιωτική (Ναυτική) Διπλωματία και Ανταγωνισμούς Ισχύος για 6 χρόνια στην Ναυτική Σχολή Πολέμου (ή, όπως λέγεται πλέον, Σχολή Διοικήσεως και Επιτελών Πολεμικού Ναυτικού / ΣΔΕΠΝ). Επίσης, ο κ. Ηλιόπουλος δίδαξε Στρατηγική και Γεωπολιτική στην Ανωτάτη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ, Θεσσαλονίκη) και στην Σχολή Πολέμου Αεροπορίας (ΣΠΑ, Αεροπορική Βάση Δεκελείας). Ομοίως, δίδαξε για 4 χρόνια Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας στην Σχολή Εθνικής Ασφαλείας. Τέλος, αξίζει ασφαλώς να σημειωθεί ότι ο κ. Ηλιόπουλος διετέλεσε προσφάτως Καθηγητής Στρατηγικής της διεθνούς Σχολής Πολέμου Βαλτικής.
Περαιτέρω, ο κ. Ηλιόπουλος έχει να επιδείξει λίαν αξιόλογο ερευνητικό και συγγραφικό έργο στις επιστημονικές περιοχές της Στρατιωτικής/Ναυτικής Ιστορίας και Στρατηγικής, της Αμυντικής Πολιτικής και Διπλωματίας και της Γεωπολιτικής. Συγκεκριμένα, διεξήγε από 5ετίας, και εξακολουθεί να διεξάγει, επιστημονικές έρευνες στα στρατιωτικά αρχεία της Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού (ΔΙΣ) και συνεργάσθηκε με την εν λόγω Υπηρεσία, κυρίως, στην μελέτη στρατιωτικών εγγράφων σχετικών με γεγονότα της Στρατιωτικής Ιστορίας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Εξάλλου, ως Ερευνητής του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων (ΙΑΑ) του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης επί πέντε (5) χρόνια (μέχρι το 2005), ο κ. Ηλιόπουλος ερεύνησε συστηματικά τις Δομές Παραγωγής και Άσκησης Στρατιωτικής Διπλωματίας και Αμυντικής Πολιτικής συγχρόνων κρατών (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ο. Δ. Γερμανίας, Κάτω Χώρες, Ισπανία, Ιταλία, Ισραήλ κ.λ.π.), την Στρατηγική και Άμυνα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, τις στρατιωτικές δυνατότητες της Ε.Ε. (στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας), την Θεωρία και Ιστορία των Σχέσεων Στρατού και Πολιτικής, καθώς και την Αμυντική Στρατηγική του Γαλλογερμανικού Άξονα σε αντιδιαστολή προς εκείνη των ΗΠΑ. Μέχρι τα τέλη του 2005, ήταν επίσης ο Συντονιστής του Τομέα Γεωστρατηγικών & Αμυντικοπολιτικών Αναλύσεων του Ινστιτούτου.
Ο κ. Ηλιόπουλος είναι συγγραφέας οκτώ (8) βιβλίων / επιστημονικών μονογραφιών περί Στρατιωτικής/Ναυτικής Ιστορίας και Στρατηγικής, Στρατιωτικής Διπλωματίας, Γεωπολιτικής και Σχέσεων Στρατού και Πολιτικής, καθώς και άνω των εκατόν (100) επιστημονικών άρθρων και ειδικών αναλύσεων. Μεταξύ των βιβλίων του συγκαταλέγονται τα μοναδικά στην ελληνική βιβλιογραφία έργα: «Ιστορία, Γεωγραφία και Στρατηγική της Ναυτικής Ισχύος» (Αθήνα, Α. Α. ΛΙΒΑΝΗΣ, 2010), «Ζητήματα Γεωπολιτικής και Διπλωματίας Ναυτικών και Ηπειρωτικών Δυνάμεων στον Σύγχρονο Κόσμο» (Αθήνα, ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ, 2008), «Ο ρόλος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στο σύγχρονο διεθνές περιβάλλον» (έκδοση Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων, 2005), «Πολιτικο-Στρατιωτικές Σχέσεις και Αμυντική Διπλωματία» (ΙΑΑ, 2004: Συγκριτική Ανάλυση Δομών Αμυντικής Πολιτικής και Στρατιωτικής Διπλωματίας των ΗΠΑ, Μ. Βρεταννίας, Γαλλίας, Ο. Δ. Γερμανίας, Ισραήλ κ.λ.π.). Είχε την ευθύνη επιστημονικής διοργανώσεως πολλών Ημερίδων και Σεμιναρίων ελληνικών και διεθνών Σχολών Πολέμου και Ινστιτούτων Αμυντικών Αναλύσεων, επί θεμάτων Στρατιωτικής Ιστορίας, Στρατηγικής και Γεωπολιτικής.
Ο κ. Ηλιόπουλος είναι Απόφοιτος του US Institute on American Politics του Αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών και του Πανεπιστημίου Μασσαχουσέττης (Αmherst). Είναι Μέλος του Συνδέσμου Γερμανών Ιστορικών, του διεθνούς Κύκλου Μελετών Στρατιωτικής Ιστορίας, του Ναυτικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ, της Διεθνούς Ακαδημαϊκής Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού «Strategic Impact» του Πανεπ/μίου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρουμανίας. Προ καιρού διετέλεσε Μέλος του Executive Academic Board του European Security & Defence College / High Level Course. Βραβεύθηκε με το Πρώτο Βραβείο του Πανελληνίου Διαγωνισμού Καλύτερης Μελέτης Στρατιωτικής/Ναυτικής Ιστορίας, Στρατηγικής και Άμυνας του περιοδικού «Ναυτική Επιθεώρηση» του ΓΕΝ και της Υπηρεσίας Ιστορίας Ναυτικού για το έτος 2010 (Θέμα βραβευθείσας Μελέτης: «Μορφές και Ορόσημα της Ναυτικής Ιστορίας – και της Ελευθερίας: Το Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό και η Αντίσταση κατά του Χίτλερ»), καθώς και με το Β’ Βραβείο του Πανελληνίου Διαγωνισμού Καλύτερης Μελέτης Στρατιωτικής/Ναυτικής Ιστορίας, Στρατηγικής και Άμυνας του περιοδικού «Ναυτική Επιθεώρηση» του ΓΕΝ και της Υπηρεσίας Ιστορίας Ναυτικού για το έτος 2008 (Θέμα βραβευθείσας Μελέτης: «Ο Ρόλος του Πολεμικού Ναυτικού στην Γερμανική Στρατηγική Σχεδίαση κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο»).
Η από 9ης Σεπτεμβρίου 2011 υποβληθείσα προς την Κοσμητεία της ΣΣΕ Αίτηση Υποψηφιότητας του κ. Ηλία Ηλιόπουλου συνοδευόταν από κατατεθέντα πλήρη Φάκελλο Υποψηφιότητας, ο οποίος περιείχε άπαντα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά (ήτοι: αντίγραφα Διδακτορικού Τίτλου του Πανεπιστημίου του Μονάχου συναφούς προς το Γνωστικό Αντικείμενο καθώς και λοιπών Ακαδημαϊκών Τίτλων, 20 περίπου πιστοποιητικά διδακτικής και ερευνητικής προϋπηρεσίας σε Προπτυχιακά και Μεταπτυχιακά Τμήματα των ΑΕΙ και ΑΣΕΙ, κρατικά ινστιτούτα αμυντικών μελετών, Ανώτατες Σχολές Πολέμου και Σχολές Διοικήσεως-Επιτελών της Ελλάδος και κρατών-μελών της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, κρατικά Βραβεία Στρατιωτικής / Ναυτικής Ιστορίας κ.λ.π., έξι (6) εκδοθείσες επιστημονικές Μονογραφίες στους εκδοτικούς οίκους Α. Α. ΛΙΒΑΝΗΣ, ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ, HIERONYMUS Μονάχου, καθώς και σε κρατικά ερευνητικά ινστιτούτα – ΙΑΑ, ΕΚΕΜ – καθώς και σειρά λοιπών επιστημονικών δημοσιεύσεων σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά κ.λ.π. κ.λ.π.).
Εν τούτοις, όπως είδαμε, η Τριμελής Επιτροπή (κ. κ. Δημητρίου, Βιδάλη, Καστάνης) θεώρησε ορθόν να απορρίψει τον κ. Ηλιόπουλο και να προκρίνει ετέρους των Υποψηφίων (κ. κ. Καραποστόλου και Τίγκας).
Αυτή (και «μόνη») η εξέλιξη θα αρκούσε, ασφαλώς, για να εγερθούν σοβαρά ερωτήματα για τον τρόπο με τον οποίο οι ιθύνοντες της Κοσμητείας και του Τομέα Θεωρητικών Επιστημών της ΣΣΕ αντιλαμβάνονται το έργο της συντάξεως των Εισηγητικών Εκθέσεων και της επιστημονικής κρίσεως και αξιολογήσεως των υποψηφίων διδασκόντων.
4. Αλλά υπάρχει και συνέχεια, η οποία υπερβαίνει πάσαν φαντασίαν:
– Ενώ ο κ. Ηλιόπουλος ανέμενε επίσημη ενημέρωση από την Κοσμητεία της ΣΣΕ για την σύγκληση της Ακαδημαϊκής Συνελεύσεως της Σχολής και, φυσικά, για το αποτέλεσμά της (εάν δηλαδή θα απερρίπτετο, εν τέλει, η υποψηφιότητά του και θα εξελέγετο κάποιος μόνον και μόνον, κατ’ ουσίαν, επειδή τυγχάνει απόστρατος στρατηγός – σύμφωνα με την πρόταση της Εισηγητικής Εκθέσεως – ή εάν, αντιθέτως, τα μέλη της Ακαδημαϊκής Συνελεύσεως θα αντιδρούσαν στην μεθόδευση της Τριμελούς Επιτροπής, για λόγους στοιχειώδους αυτοσεβασμού και δεοντολογίας, κατόπιν όσων προανεφέρθησαν), ο κ. Ηλιόπουλος έλαβε, το μεσημέρι της Παρασκευής 21ης Οκτωβρίου 2011, τηλεφωνικό ηχητικό μήνυμα εκ μέρους της Γραμματείας της Κοσμητείας (και συγκεκριμένα του Υπαλλήλου κ. Αρχιμανδρίτη), ακολούθησε δε, πάντοτε το μεσημέρι της ιδίας ημέρας, τηλεφωνική επικοινωνία του κ. Ηλιόπουλου με τον περί ου ο λόγος Υπάλληλο της Γραμματείας (21/10 και ώρα 2.15 μ.μ.).
– Τόσο με το ηχητικό μήνυμα του υπαλλήλου της Γραμματείας, όσο και (κυρίως) διά της αμέσου τηλ. επικοινωνίας, εγνώσθη στον κ. Ηλιόπουλο η εκλογή του στην προκηρυχθείσα θέση, για την οποία είχε καταθέσει Αίτηση και Φάκελλο Υποψηφιότητας, και του εδηλώθη μάλιστα, ρητώς και απεριφράστως, ότι, εν όψει της επικειμένης αμέσου ενάρξεως των μαθημάτων (ήδη από Δευτέρας 24/10/2011), ο κ. Ηλιόπουλος είχε υποχρέωση να ευρίσκεται οπωσδήποτε στην ΣΣΕ την Τρίτη 25/10/2011 και ώραν 8.15 προς ανάληψιν καθηκόντων. Ο εν λόγω Υπάλληλος της Γραμματείας δεν ήταν εις θέσιν να παράσχει εκτενέστερη πληροφόρηση στον κ. Ηλιόπουλο γιά περαιτέρω πρακτικά ζητήματα, αλλά τούτο είναι απολύτως σύνηθες για την κατάσταση που επικρατεί στην Κοσμητεία και στον Τομέα Θεωρητικών Επιστημών της ΣΣΕ εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όπως καλώς γνωρίζουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Έχοντας, άλλωστε, και ιδίαν εμπειρίαν από παλαιότερη συνεργασία του με την ΣΣΕ, ο κ. Ηλιόπουλος εδήλωσε από τηλεφώνου απολύτως έτοιμος να αναλάβει καθήκοντα στον ορισθέντα χρόνο (Τρίτη 25 Οκτωβρίου και ώρα 8.15).
– Το απόγευμα της ιδίας ημέρας (Παρασκευής 21/10), ο κ. Ηλιόπουλος, όπως άλλωστε και άλλοι υποψήφιοι, έλαβε ηλεκτρονική αποστολή, υπό της Γραμματείας της Κοσμητείας (υπάλληλος κ. Γιάννα Χαμαράκη), του «Προγράμματος Ακαδημαϊκής Εκπαίδευσης» (ώρα 2.35 μ.μ.), όπου ρητώς ανεγράφετο: «Σας αποστέλλουμε συνημμένα το εβδομαδιαίο – ωρολόγιο πρόγραμμα του χειμερινού εξαμήνου του ακαδημαϊκού έτους 2011-2012 κατόπιν εκλογής σας από την Ακαδημαϊκή Συνέλευση», ακολουθούσε δε συνημμένως το εβδομαδιαίο – ωρολόγιο πρόγραμμα της Σχολής για το νέο ακαδημ. έτος 2011-2012..
– Το Σαββατοκύριακο που μεσολάβησε (ακριβέστερα: αργά το βράδυ της Κυριακής 23ης Οκτωβρίου), ο κ. Ηλιόπουλος θεώρησε καλό και χρήσιμο να απευθύνει προς την Γραμματεία της Κοσμητείας επείγουσα και εκτενή ηλεκτρονική επιστολή (ακριβής χρόνος ηλεκτρονικής αποστολής: 24/10 και ώρα 00.59 π.μ.), με την ευγενή παράκλησή του για μιαν υπεύθυνη και κατά το δυνατόν άμεση ενημέρωσή του καθ’ όσον αφορά σε μία σειρά πρακτικών ζητημάτων της εκπαιδευτικής διαδικασίας (διδακτέα ύλη Μαθήματος, τυχόν ανάγκη συνεννοήσεως / συντονισμού με λοιπούς Διδάσκοντες για τις ώρες και το περιεχόμενο της διδασκαλίας – και, αν ναι, με ποίους –, πρόνοια μεταφοράς Διδασκόντων στην Σχολή διά υπηρεσιακού οχήματος καθώς και ώρα/ δρομολόγιο κ.λ.π.), εν όψει μάλιστα και του επείγοντος του πράγματος (όρα έναρξη Μαθημάτων από Δευτέρας 24/10 και ανάγκη παρουσίας του από Τρίτης 25/10).
– Ειρήσθω εν παρόδω ότι ο κ. Ηλιόπουλος δεν είχε λάβει από κάποιον αρμόδιον σαφείς οδηγίες και διευκρινίσεις για τα ζητήματα αυτά. Τούτο μπορεί μεν να εκπλήσσει τον ανυποψίαστο, πλην όμως ο κ. Ηλιόπουλος εγνώριζε (και από παλαιότερη εμπειρία) ότι η Κοσμητεία της ΣΣΕ, και δη ο Τομέας Θεωρητικών Επιστημών, δεν φημίζονται για τις επιδόσεις τους σε θέματα οργανώσεως και συντονισμού της εκπαιδευτικής διαδικασίας, τελετής υποδοχής, ενημερώσεως και αλληλογνωριμίας των νέων καθηγητών – και πάντα ταύτα, τα οποία είναι, βεβαίως, αυτονόητα για τους ακαδημαϊκούς υπευθύνους όλων των αναλόγων ανωτάτων στρατιωτικών (και όχι μόνον!) εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του εξωτερικού, πλην όμως, αποτελούν «ψιλά γράμματα» για τους ομολόγους τους της ελληνικής ΣΣΕ. Πράγματι, τυγχάνει γνωστόν τοις παροικούσι την Ιερουσαλήμ ότι, καίτοι παγίως επιθυμούν να αυτοπροβάλλονται, με περισσήν αυταρέσκεια, ως «academics», το κονκλάβιο των ισοβίων και παντός καιρού Κοσμητόρων, Υπευθύνων και Μονίμων Καθηγητών του Τομέα Θεωρητικών Επιστημών της ΣΣΕ μοιάζει πάντα να αντιλαμβάνεται την έναρξη της ακαδημαϊκής διδασκαλίας και την ανάληψη καθηκόντων εκ μέρους ενός νέου καθηγητή, ωρομισθίου ή μερικής απασχόλησης, περίπου ως γεγονός ισοδύναμο προς την έκδοση Φύλλου Πορείας (ήγουν: «Ο Τάδε αύριο το πρωί να παρουσιασθεί στην δείνα μονάδα!» Για τα λοιπά «θα ληφθεί μέριμνα, εν καιρώ τω δέοντι» – και έως τότε θα τα έχει επιλύσει ο «νέος», αυτοσχεδιάζοντας, συμβουλευόμενος τους «παλαιούς» και εκ των ενόντων!).
– Η Γραμματεία της Κοσμητείας (κ. Γ. Χαμαράκη) είχε την ευγενή καλωσύνη, με ηλεκτρονική επιστολή της, της Δευτέρας 24ης Οκτωβρίου, να απαντήσει στην προαναφερθείσα επιστολή του κ. Ηλιόπουλου (24/10/2011 και ώρα 9.01 π.μ.) και να αναφερθεί στα ερωτήματα που ο τελευταίος είχε υποβάλει (π.χ., του συνέστησε να επικοινωνήσει τηλεφωνικώς με τον μόνιμο καθηγητή και υπεύθυνο του Μαθήματος της Στρατιωτικής Ιστορίας, κ. Καστάνη, προκειμένου να τον συμβουλευθεί για τα σχετικά με το Μάθημα, ή, πάλι, να αποταθεί στο Γραφείο Κινήσεως για το ζήτημα της μεταβάσεως στην Σχολή και τα τοιαύτα).
– Το πρωϊνό της ιδίας ημέρας, Δευτέρας 24/10, και περί ώραν 10.00 π.μ., ο κ. Ηλιόπουλος θεώρησε κόσμιον να έχει και απ’ ευθείας τηλεφωνική επικοινωνία με την Κοσμητεία της Σχολής. Επικοινώνησε, λοιπόν, με την Γραμματεία της Κοσμητείας, βραχύ μόλις διάστημα (μία ώρα περίπου) μετά την εκ μέρους της Γραμματείας της Κοσμητείας αποστολή της ηλεκτρονικής επιστολής της, και είχε τηλεφωνική συνδιάλεξη, αρχικώς μεν και για ελάχιστα λεπτά της ώρας με την υπάλληλο της Γραμματείας κ. Χαμαράκη, και ευθύς κατόπιν με κάποιον άλλον αρμόδιο (Αξιωματικό της Γραμματείας, σύμφωνα με όσα του εδηλώθησαν).
– Κατά την εν λόγω τηλεφωνική επικοινωνία, ο κ. Ηλιόπουλος άκουσε κατάπληκτος τον εν λόγω υπάλληλο της Κοσμητείας να δηλώνει verbatim ότι «έγινε ένα λάθος», «δεν έχετε εκλεγεί εσείς», «ο υπάλληλος που σας τηλεφώνησε την Παρασκευή έκανε λάθος στο όνομα του Υποψηφίου» και άλλα τοιαύτα και ομολογουμένως λίαν παράδοξα (έως φαιδρά και ασύγγνωστα).
– Στην ίδια πάντοτε τηλ. επικοινωνία (της Δευτέρας 24/10/2011, ώρα περίπου 10.00 π.μ.), και υπό του αυτού πάντοτε αρμοδίου κυρίου της Κοσμητείας, εδηλώθη στον κ. Ηλιόπουλο ότι δεν εξελέγη αυτός, αλλά έτερος των κ. κ. Υποψηφίων, και συγκεκριμένα ο απόστρατος αξ/κός κ. Κανελλόπουλος.
– 5. Η έκπληξη του κ. Ηλιόπουλου υπήρξε, ως θα ανέμενε κανείς, μεγίστη, τόσο λόγω του ανεκδιήγητου αυτού «θεάτρου» – απάδοντος σε ίδρυμα όπως η Σχολή Ευελπίδων – όσο και για λόγους ουσίας: Ο Υποψήφιος, ο οποίος …φέρεται τελικώς να εξελέγη (διότι επίσημη έγγραφη ενημέρωση δεν έλαβε ο κ. Ηλιόπουλος!) καταφανώς, απολύτως και πέραν πάσης αμφιβολίας υστερεί έναντι του κ. Ηλιόπουλου ως προς τα Τυπικά Προσόντα.
Ακόμη σημαντικώτερο, ίσως: ο τελικώς επιλεγείς αδυνατεί, ούτως ή άλλως, να εκλεγεί σε βαθμίδα Αναπληρωτού Καθηγητού, διότι δεν πληροί, ουδέ κατ’ ελάχιστον, τα προς τούτο αυστηρώς απαιτούμενα και σαφώς οριζόμενα υπό του Νόμου Τυπικά Κριτήρια.
Άλλωστε (ΠΡΟΣΟΧΗ!): Οι ίδιοι οι συντάκτες της Εισηγητικής Εκθέσεως (κ.κ. Βιδάλη, Καστάνης και Δημητρίου) είχαν αποφανθεί στην Εισηγητική Έκθεση, την αποσταλείσα την 11η Οκτωβρίου, ότι ο εν λόγω Υποψήφιος (κ. Κανελλόπουλος) καλύπτει μόνον «εν μέρει τα κριτήρια του αναπληρωτή καθηγητή» και ότι «δεν διαθέτει την απαιτούμενη διδακτική εμπειρία»!, Επιπροσθέτως, καθ’ όσον αφορά εις τα ακαδημαϊκά προσόντα του, η Τριμελής Επιτροπή, που συνέταξε την Εισηγητική Έκθεση, είχε κρίνει ότι «θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αξιοσημείωτα» και ότι «θεωρείται βέβαιο ότι στο εγγύς μέλλον θα μπορέσει να αποκτήσει όλα τα κριτήρια που απαιτεί η παρούσα θέση» (οι υπογραμμίσεις δικές μας), ενώ, σε άλλο σημείο της Εισηγητικής, διατύπωνε την κρίση ότι «η ερευνητική και συγγραφική δραστηριότητα του (εννοείται: του κ. Κανελλόπουλου) κυρίως εξαιτίας του προσφάτου της λήψης του διδακτορικού πτυχίου του τοποθετείται στην συγκριτική αξιολογική κρίση πίσω από τον κ. Ηλιόπουλο Ηλία»!
Επομένως, ανακύπτει το ερώτημα εάν είναι ανθρωπίνως δυνατόν να επέτυχε ο εν λόγω Υποψήφιος και τελικώς επιλεγείς (ο οποίος δεν διαθέτει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΑ, ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ, σύμφωνα προς όσα διαλαμβάνει το αναλυτικό βιογραφικό σημείωμά του, όπως τούτο εμπεριέχεται στην Εισηγητική Έκθεση) να συγγράψει και εκδώσει εντός …13 ημερών (από 11ης Οκτωβρίου έως 24ης Οκτωβρίου, του ιδίου πάντοτε σωτηρίου έτους 2011) έναν ικανό αριθμό αυτοτελών επιστημονικών Μονογραφιών που απαιτείται για την εκλογή στην βαθμίδα του Αναπληρωτού Καθηγητού, ως Νόμος ορίζει (και δη αριθμόν τέτοιον ώστε να υπερφαλαγγίσει τον εντυπωσιακά υψηλό αριθμό μονογραφιών/βιβλίων που κατέθεσε ο κ. Ηλιόπουλος).
Εξάλλου, ο (τελικώς) επιλεγείς Υποψήφιος τυγχάνει παντελώς στερούμενος έστω και ΕΝΟΣ ΕΤΟΥΣ αυτοδυνάμου διδακτικής προϋπηρεσίας σε ΑΕΙ/ΑΣΕΙ ΜΕΤΑ την απόκτηση του Διδακτορικού Τίτλου του (τον οποίον έλαβε, λίαν προσφάτως, το 2011, από ελληνικό επαρχιακό πανεπιστήμιο – οπότε και εγείρεται και νέο ζήτημα, εάν δηλαδή έχει ήδη εκδοθεί η διδακτορική διατριβή του, ούτως ώστε να δύναται να θεωρηθεί ότι υπεβλήθη στην βάσανο της κριτικής της επιστημονικής κοινότητας, πράγμα επίσης αυτονόητο σε όλες τις πεπολιτισμένες χώρες). Τίθεται, συνεπώς, το ερώτημα εάν ο επιλεγείς πρόλαβε – μεταξύ 11ης και 24ης Οκτωβρίου 2011 – να αποκτήσει την διδακτική προϋπηρεσία, την οποία μέχρι τις 11/10 εστερείτο, σύμφωνα με την Εισηγητική, και δη όχι, βεβαίως, ενός αλλά ΤΕΣΣΑΡΩΝ (4) ΕΤΩΝ, και μάλιστα σε ΑΕΙ/ΑΣΕΙ, ως Νόμος ορίζει για την εκλογή σε αυτήν την βαθμίδα. Εάν δε τούτο συνέβη, κατά παραβίασιν των νόμων του Χρόνου, της Φυσικής και της Λογικής, τότε πρέπει να εξετασθεί, και πάλι, εάν ο τελικώς επιλεγείς, κινούμενος στον Χρόνο, υπερφαλαγγίζει τον αριθμό των ΟΚΤΩ (8) ΕΤΩΝ αυτοδυνάμου διδακτικής προϋπηρεσίας σε ΑΕΙ-ΑΣΕΙ που έχει να επιδείξει ο υποψήφιος κ. Ηλιόπουλος ΜΕΤΑ την απόκτηση του Διδακτορικού Τίτλου του (όχι από κάποιο επαρχιακό «fast-food university», αλλά από το διεθνούς φήμης και υπολήψεως Πανεπ/μιο Μονάχου).
Καίτοι τα ανωτέρω εκτεθέντα είναι υπεραρκετά και άκρως αποκαλυπτικά, ας προστεθεί και το ότι οι «academics» της ΣΣΕ επέλεξαν Υποψηφίους, οι οποίοι τυγχάνουν παντελώς στερούμενοι έστω και ΕΝΟΣ ΕΤΟΥΣ διδακτικής προϋπηρεσίας σε Μεταπτυχιακό Τμήμα ΑΕΙ, όπερ επίσης αποτελεί όρον εκλογής σε ανώτερη βαθμίδα (Τακτικού ή Αναπληρωτού Καθηγητού). Περιττό να λεχθεί ότι ο απορριφθείς κ. Ηλιόπουλος είχε να επιδείξει εμπειρία πολλών ετών διδασκαλίας σε Μεταπτυχιακά Τμήματα των ΑΕΙ.
Την Τρίτη 25/10/2011 (την ημέρα κατά την οποία θα όφειλε να ευρίσκεται, από νωρίς το πρωί, στην Βάρη Αττικής, για να αρχίσει τις παραδόσεις του, σύμφωνα με όσα του είχαν γνωσθεί την Παρασκευή 21/10, αλλ’ ανετράπησαν την Δευτέρα 24/10), ο κ. Ηλιόπουλος απέστειλε ηλεκτρονική επιστολή στην Κοσμητεία της ΣΣΕ, υπ’ όψιν παντός υπευθύνου, διά της οποίας παρακαλούσε, ως είχε έννομο δικαίωμα, να του γνωσθεί το ταχύτερον και εγγράφως το αποτέλεσμα της Ακαδημαϊκής Συνελεύσεως ως προς την πλήρωση της προκηρυχθείσης θέσεως. ΟΥΔΕΜΙΑΝ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ έλαβε!
6. Την 4/11/2011 ο κ. Ηλιόπουλος επανήλθε με νέαν ηλ. επιστολήν του, αιτών, ως είχε κάθε νόμιμον δικαίωμα ως πολίτης έχων ίδιον έννομον συμφέρον, να του γνωστοποιηθεί επισήμως το αποτέλεσμα της Κρίσεως και Εκλογής, ώστε να δύναται να προβεί εις τις δέουσες νομικές ενέργειες. Και πάλιν ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ!
Μέχρι σήμερα, η Κοσμητεία της ΣΣΕ αρνείται να ενημερώσει εγγράφως έναν υποψήφιο για το αποτέλεσμα της διαδικασίας!
Αναντιλέκτως, μένει κανείς κατάπληκτος για τους τρόπους και τις μεθοδεύσεις μιας ομάδος ατόμων, η οποία επιδεικνύει μιαν ασύλληπτη – όσο και ασύγγνωστη για Ανώτατο Στρατιωτικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα – έλλειψη στοιχειώδους σοβαρότητας και δεοντολογίας, αλλά και έκδηλη ανασφάλεια (ίσως επειδή διαθέτει άρρητη επίγνωση της ιδίας αυτής επιστημονικής ανθυπομετριότητος και φοβείται την σύγκριση προς επιστημονικά αναστήματα, καταξιωμένα διεθνώς και όχι από βαλκανικά πελατειακά συστήματα και δίκτυα πατρωνείας). Η περί ης ο λόγος ομάδα φαίνεται να αντιλαμβάνεται, φευ, διαχρονικά, την Κοσμητεία, και δη τον Τομέα Θεωρητικών Σπουδών και την επιστημονική περιοχή της Ιστορίας, ειδικώτερα, ως ένα οσμανικού τύπου τιμάριον (κοινώς: τσιφλίκι!) που δικαιούται να νέμεται κατά το δοκούν.