“Σεισμό” έχει προκαλέσει στην Κρήτη η αναγόρευση του Γερμανού ιστορικού Χάϊντς Ρίχτερ σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Πρώτος αντέδρασε ο Επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ Μανούσος Παραγιουδάκης ο οποίος με επιστολή του προειδοποιούσε για τις αντιδράσεις. Δεν έμεινε μόνος του.
Είναι προσβολή και πρόκληση στις θυσίες ενός λαού με τόσα θύματα, είπε στο Ράδιο 9,84 και στο Γιώργο Σαχίνη ο Στέλιος Περράκης καθηγητής διεθνών και ευρωπαϊκών θεσμών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από το 1994 και διευθυντής μεταπτυχιακών σπουδών του ιδίου τμήματος, αναφερόμενος στην απόφαση του Πανεπιστημίου Κρήτης για την τιμητική διάκριση στο Γερμανό καθηγητή, έναν από τους πλέον αξιόλογους σύγχρονους Γερμανούς ιστορικούς, τον Χάιντς Ρίχτερ, ο οποίος μας έστησε στον τοίχο για τη Μάχη της Κρήτης.
Ο ίδιος κάλεσε το πανεπιστήμιο έστω και την ύστατη στιγμή να επανεξετάσει την απόφαση του .
Υπενθυμίζεται πως στο βιβλίο του Γερμανός καθηγητής υιοθετεί την άποψη ότι οι άτακτοι Κρήτες που έλαβαν τα όπλα κατά των μονάδων εισβολής (αλεξιπτωτιστές, Ορεινοί Κυνηγοί) μεταχειρίστηκαν «βάναυσες» και «βάρβαρες» πρακτικές σε βάρος Γερμανών τραυματιών, αιχμαλώτων ή και νεκρών «παραβιάζοντας το Δίκαιο του Πολέμου».
Για το ίδιο θέμα έστειλε επιστολή το ΔΣ της Ακαδημίας Στρατηγικών Αναλύσεων:
ΠΡΟΣ: Καθηγητή κ. Ευριπίδη Στεφάνου Πρύτανη Πανεπιστημίου Κρήτης
Μέλη Συγκλήτου πανεπιστημίου Κρήτης
ΚΟΙΝ. Αναπλ. Καθηγήτρια κ. Ήβη – Αγγελική Μαυρομούστακου
Πρόεδρο του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Κρήτης
Μέλη Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης
Αξιότιμε Κύριε Πρύτανη,
Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο την από- φαση του Πανεπιστημίου Κρήτης να ανακηρύξει επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Πο- λιτικής Επιστήμης, τον Γερμανό ιστορικό συγγραφέα Heinz Richter, απόφαση που ήδη υλοποιήθηκε.
Η έκπληξη οφείλεται στο γεγονός ότι ο εν λόγω συγγραφέας, στο βιβλίο του “Operation Merkur: Die Eroberung der Insel Kreta im Mai 1941” προβαίνει σε χαρακτη- ρισμούς και εκτιμήσεις σχετικά με την Μάχη της Κρήτης οι οποίες προσβάλλουν τόσο την διεθνώς αναγνωρισμένη ιστορική πραγματικότητα, όσο και το εθνικό αίσθημα όχι μόνο των Κρητών αλλά κάθε Έλληνα.
Συγκεκριμένα, ο Heinz Richter:
•Χαρακτηρίζει την εισβολή των Γερμανών αλεξιπτωτιστών στην Κρήτη ως «ιπποτική και δίκαιη» (άραγε εις αντίτιμο τίνος πράγματος κρίνεται το «δίκαιο»;).
•Υποβαθμίζει τη σημασία του Κρητικού αγώνα στην έκβαση του Πολέμου στη
Ρωσία.
• Το χειρότερο, επιδιώκει να δικαιολογήσει τα εγκλήματα των γερμανικών δυ-
νάμεων κατοχής στην Κρήτη τα οποία θεωρεί ότι «ήταν ένα μέσον για να απο- φευχθούν χειρότερα αντίποινα» (!!!) ενώ προ διετίας, επίσης στην Κρήτη, είχε αναφερθεί στις «βαναυσότητες των Κρητών κατά των Γερμανών» ( ! )
Ο επίτιμος Αρχηγός του ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μανούσος Παραγιουδάκης έχει ήδη παρέμβει με επιστολή του προς εσάς αλλά και δημοσίως, χωρίς ωστόσο (καθόσον γνωρίζουμε) να λάβει απάντηση. Διαμαρτυρίες έντονες δεχθήκατε και από το σύνολο της κρητικής κοινωνίας και όχι μόνον. Παρά ταύτα προγραμματίσατε την σχετική τελετή ανακήρυξης πλην ανεπιτυχώς, εξαιτίας της συνολικής αντίδρασης της κοινωνίας της Κρήτης.
Τα ιστορικά δεδομένα είναι επίπονη και μακρόχρονη διαδικασία που συμβαίνει σε πολλά επίπεδα ταυτόχρονα. Η κοινωνία και οι άνθρωποι με τους οποίους συνδέεται ένα ιστορικό γεγονός, συμμετέχουν στη διαδικασία σύνθεσης της ιστορικής αλήθειας και αποτελούν το ζωντανό της υπόβαθρο. Όταν αγνοείται ο ανθρώπινος παράγοντας η όποια ιστορική άποψη, από όπου και αν εκφέρεται, δεν ανταποκρίνεται στην καταγεγραμμένη στη συλλογική συνείδηση αλήθεια αλλά εξυπηρετεί μία αληθοφανή λογική που δεν είναι ικανή από μόνη της να διαστρέψει το καταγεγραμμένο στη συλλογική συνείδηση των ανθρώπων ιστορικό γεγονός.
Βεβαίως αν αυτό γίνεται από αγαθή πρόθεση του καταγράφοντος ιστορικού ή με σκοπό διαστρέβλωσης είναι ζήτημα που εξετάζεται αλλού. Όμως η επιβράβευση του καταγράφοντας και μάλιστα από Ακαδημαϊκό φορέα μιας χώρας που υπέστη σοβαρές απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό, ως συνέπεια του γεγονότος, αφορά κάθε μέλος της ευρύτερης κοινότητας την οποία η στρέβλωση αυτή θίγει, είτε σε εθνικό είτε σε διεθνές επίπεδο.
Εν προκειμένω η πτώση ένοπλων αλεξιπτωτιστών του Γερμανικού Στρατού στην Κρήτη τον Μάιο του 1941 δεν μπορεί να καταγραφεί με οποιαδήποτε άλλο εξωραϊ- στικό των αληθινών προθέσεων του εισβολέα τρόπο, παρά μόνο ως εχθρική επίθεση εναντίον της Ελλάδος από οργανωμένες στρατιωτικά δυνάμεις του τότε Γερμανικού Στρατού, και με προφανή σκοπό την εισβολή στον εθνικό χώρο της Ελλάδος.
Η πρόθεση αυτή του εισβολέα είναι πανθομολογούμενη στα ιστορικά τεκμήρια της εποχής, συνιστώντας ωμή παραβίαση των θεμελιωδών Αρχών του Διεθνούς Δικαίου της πολιτισμένης Ανθρωπότητας. Συνεπεία της παραβίασης των Αρχών αυτών από τη Ναζιστική Γερμανία σε βάρος της Ελλάδος, ο Ελληνικός πληθυσμός πλήρωσε βαρύτατο τίμημα αίματος και απώλεσε σε εκτεταμένο βαθμό υποδομές που ήταν αναγκαίες για την επιβίωσή του, ενώ απώλεσε την εθνική του κυριαρχία.
Θα υποστηριχθεί ίσως ότι κάθε επιστήμονας είναι ελεύθερος να διατυπώνει επιστημονικές εκτιμήσεις και συμπεράσματα εφόσον αυτά προέρχονται από ανάλογη έ- ρευνα. Πράγματι έτσι είναι. Κανείς δεν υποστηρίζει ούτε την παρεμπόδιση της επιστημονικής έρευνας, ούτε – πολύ περισσότερο, φυσικά – την… απαγόρευση συγγραμμά- των!!! Εν προκειμένω όμως δεν κρίνεται το έργο του συγγραφέα, αλλά η απόφαση του Πανεπιστημίου Κρήτης να του απονεμηθεί επί τιμή ο ανώτερος πανεπιστημιακός τίτ- λος.
Είναι άλλο πράγμα το να διαβάζουμε ένα σύγγραμμα, ή ακόμη και να ακούμε τις απόψεις του ερευνητή ή και να συζητάμε μαζί του, εκθέτοντας τις απόψεις μας και άλλο πράγμα να τον τιμούμε. Το τελευταίο σημαίνει ότι αποδεχόμαστε τις απόψεις του ή ακόμα χειρότερα, ότι τον επιβραβεύουμε για την «προσφορά» του (!!!)
Αντιλαμβάνεστε προφανώς ότι η πράξη αυτή του Πανεπιστημίου Κρήτης συνιστά κατ’ ελάχιστον έλλειψη στοιχειώδους ευπρέπειας προς την κοινωνία της Κρήτης, η οποία δικαίως νοιώθει υπερηφάνεια για τους αγώνες των προγόνων της αλλά και βαθύ πόνο για τα ειδεχθή εγκλήματα που διέπραξαν στη νήσο τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Πώς μπορεί να ανεχθεί την πρόκληση και προσβολή εκ μέρους σας;
Και κάτι ακόμα. Αν η τιμή προς κάποιο πρόσωπο προέρχεται από έναν ιδιωτικό φορέα ίσως να μην έχει και μεγάλη σημασία. Όταν όμως προέρχεται από δημόσιο κρατικό φορέα και μάλιστα ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα, αντιλαμβάνεστε ότι η σημασία του –ακόμα και σημειολογικά- είναι τεράστια. Πώς θα βλέπατε άραγε έναν τίτλο σε γερμανικό έντυπο: «Οι Κρητικοί αποδέχονται ως δίκαια και ιπποτική την απόβαση των γερμανικών δυνάμεων το 1941», χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα ότι «το Πανεπιστήμιο Κρήτης αποδέχθηκε τις απόψεις αυτές τιμώντας τον Γερμανό ιστορικό συγγραφέα Χάϊνς Ρίχτερ»;
Εκείνο όμως που μας εξέπληξε περισσότερο ήταν η συνέχεια. Η επιμονή σας να υ- λοποιήσετε την απόφασή σας παρά τις αντιδράσεις. Το πράξατε την επομένη, κατά κά- ποιο τρόπο «εν κρυπτώ», στις υπό κατάληψη εγκαταστάσεις της Πανεπιστημιούπολης Γάλλου, στο Ρέθυμνο. Ευλόγως αναρωτιέται κανείς, ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετεί η επιμονή σας αυτή. Πρόκειται για ενέργεια εξαιρετικά προκλητική, μετά τα όσα προη- γήθηκαν, η οποία προσβάλει το εθνικό συναίσθημα, καταρχήν των κατοίκων της νή- σου που φιλοξενεί το Πανεπιστήμιό σας, ενέργεια που το αποκόπτει από την τοπική κοινωνία!
Η σημερινή πραγματικότητα που οικοδομείται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένω- σης, ανοίγει διάπλατο τον ορίζοντα υπέρβασης των γεγονότων της εποχής εκείνης που πλήγωσαν βαθιά την Ευρώπη και την Ανθρωπότητα. Σκοπός της υπέρβασης είναι η συμφιλίωση μεταξύ όλων των ευρωπαϊκών εθνών. Όμως αυτή η συμφιλίωση για να είναι ουσιαστική και σταθερή, θα πρέπει να οικοδομείται επάνω στην ιστορική αλή- θεια και μόνον. Τόσο με την αναγνώριση και μνήμη όσων εγκλημάτων διαπράχθηκαν στο παρελθόν σε βάρος των εθνών και των πληθυσμών της Ανθρωπότητας, όσο και με την ειλικρινή και έμπρακτη μεταμέλεια όσων σχετίζονται με τη διάπραξη εκείνων των εγκλημάτων, και χάριν της μνήμης όσων ανθρώπων χάθηκαν εξαιτίας της διάπραξης τους, οι οποίοι ανέρχονται σε εκατομμύρια ζωές. Οι απόγονοι των θυμάτων εκείνων αποτελούν τον σημερινό ευρωπαϊκό πληθυσμό. Μεταξύ αυτού του πληθυσμού βρίσκο- νται στην πρώτη γραμμή οι Έλληνες, εν προκειμένω οι Κρήτες, οι πρόγονοι των οποίων πλήρωσαν αναλογικά το βαρύτερο ίσως κόστος.
Για τους λόγους που εκτέθηκαν παραπάνω σας καλούμε να ανακαλέσετε την απόφασή σας, κατανοώντας ότι αυτή αποτελεί πρόκληση και προσβάλλει το κοινό εθνικό αίσθημα.
Με τιμή
Για το Δ.Σ. της Ακαδημίας Στρατηγικών Αναλύσεων
Δρ Ιωάννης Παρίσης
Υποστράτηγος ε.α.
Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Κρήτης Πρόεδρος Δ.Σ. της Ακαδημίας Στρατηγικών Αναλύσεων
Διαβάστε ακόμη:
Έκαναν κρυφά διδάκτορα τον Γερμανό καθηγητή που χαρακτήρισε «βρώμικη» τη Μάχη της Κρήτης