Με ανακοίνωσή της η Ένωση Στρατιωτικών Περιφέρειας Θεσσαλίας προτρέπει την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών, να προχωρήσει σε δυναμικές κινητοποιήσεις, αντίστοιχης έκτασης και έντασης με αυτές του 2013. Το ερώτημα που προκύπτει είναι ποιο ακριβώς θα είναι το αίτημα για να προχωρήσουν οι στρατιωτικοί σε κινητοποιήσεις που θα τους “βγάλουν ξανά στο δρόμο”. Η διεκδίκηση της καταβολής του υπόλοιπου 50% της απόφασης του ΣτΕ; Είναι αρκετό αυτό για διαδήλωση με στολή; Θέλει πολύ σκέψη ,γιατί οι “καιροί είναι πονηροί” και η καχυποψία μεγάλη.
Η ανακοίνωση της ΕΣΠΕΘ όπως αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της:
“Μετά από διαπραγμάτευση 6 μηνών της Κυβέρνησης με τους δανειστές, την 15 Ιουλίου, ψηφίστηκε με την μορφή τους κατεπείγοντος η συμφωνία στην οποία κατέληξαν και η οποία αποτελεί ένα νέο επαχθέστερο «μνημόνιο», όπου περιλαμβάνονται ρυθμίσεις για τις οποίες η ΕΣΠΕ Θεσσαλίας αγωνίστηκε να τις αποκρούσει.
Δυστυχώς, έπειτα από 5 ολόκληρα χρόνια, το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, καλείται εκ νέου να σηκώσει τα νέα βάρη, στο όνομα της οικονομικής ανάπτυξης που όλο εξαγγέλλεται και όλο δεν έρχεται. Το νέο αυτό «μνημόνιο» περικλείει βάρη δυσβάσταχτα που αφορούν κυρίως τα ειδικά μισθολόγια, τη σταδιακή και βίαιη προσαρμογή του ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού με βάση τις νέες επιταγές, τις ενοποιήσεις Ταμείων και τις μειώσεις συντάξεων μέσα από την αύξηση των εισφορών.
Αυτή την κρίσιμη ώρα οφείλουμε να ΚΑΛΕΣΟΥΜΕ την Πανελλήνια Ομοσπονδία (ΠΟΕΣ), να αναλάβει πρωτοβουλίες για δυναμικές κινητοποιήσεις αντίστοιχης έκτασης με αυτές που πραγματοποιήσαμε όλοι μαζί και ενωμένοι το 2013.
Οφείλουμε δε να ΤΟΝΙΣΟΥΜΕ και σ όλα ανεξαιρέτως τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ να λάβουν σοβαρά υπόψη τους ότι ο Έλληνας Στρατιωτικός έχει δώσει μεγάλο μέρος από το υστέρημά του για τη διάσωση της χώρας.
Η Ένωση Στρατιωτικών Περιφέρειας Θεσσαλίας (ΕΣΠΕΘ), συνεχίζοντας την αγωνιστική της πορεία, σε συνεργασία με τις υπόλοιπες Ενώσεις των ΕΔ και ΣΑ, (ε.ε και ε.α.), προτίθεται να συντονίσει πρωτοβουλίες με στόχο την απόκρουση των νέων και επιζήμιων μέτρων. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να διαπραγματευτούμε την αξιοπρέπεια, αλλά και την ίδια την επιβίωσή μας”.