Συγκλονιστικοί ήταν οι επικήδειοι των γονιών του υποσμηναγού Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα, ο οποίος σκοτώθηκε στην πτώση του F-4 Phantom νότια της Ανδραβίδας και πλέον αναπαύεται στην Αρκαδική γη.
«Το μόνο παρήγορο ότι πέθανε όπως επιθυμούσε. Νωρίς, αλλά γεμάτος Ελλάδα», είπε ο πατέρας του υποσμηναγού, εκφράζοντας την ευχή «να τον μνημονεύει η πατρίδα κάπου-κάπου».
«Ο Μάριος σαν νέος άνθρωπος είχε καταφέρει να πετύχει κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Κάτι που δεν είναι εφικτό για τους περισσότερους από εμάς. Να εκμηδενίσει το εγώ του. Το είχε σβήσει από το λεξιλόγιό του. Υπήρχε μόνο το “εσείς”. Δεν ήθελε να πηγαίνει ταξίδια στο εξωτερικό, ίσως για να μην αποχωριστεί την πατρίδα. Πέρσι μόνο μου ζήτησε να πάμε στην Αμερική να δει τον αδερφό το. Δεν εγκατέλειψε και δεν συνέκρινε την Ελλάδα με καμία άλλη χώρα στον κόσμο. Μακάρι, εύχομαι να τον μνημονεύει η πατρίδα κάπου-κάπου. Ίσως έτσι αναπαύεται καλύτερα η ψυχή του. Και όπως μου έλεγε όταν τον ρωτούσα για τον μισθό του, “πατέρα, η Ελλάδα δεν μου χρωστάει, εγώ μόνο στην Ελλάδα” μου έλεγε. Πιστεύω ότι το χρέος του το πλήρωσε. Το μόνο παρήγορο ότι πέθανε όπως επιθυμούσε. Νωρίς αλλά γεμάτος Ελλάδα. Καλό σου ταξίδι αγάπη μου», ήταν ο επικήδειος του τραγικού πατέρα του υποσμηναγού.
Με σπασμένη φωνή, η μητέρα του αδικοχαμένου συγκυβερνήτη του F-4 και απευθυνόμενη στον γιό της Μάριο-Μιχαήλ Τουρούτσικα είπε: «Έγινες ο Ίκαρος της καρδιάς μας. Έγινες ο ήρωας που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε. Όλη η Ελλάδα βλέπει το πρόσωπό σου και φωνάζει Αθάνατος».
«Μάριε αγόρι μου γλυκό αστέρι της ψυχής μου πάντα χαμογελαστός ποτέ δεν με είχες στενοχωρήσει. Ήρεμος και χαμογελαστός, δεν παραπονιόσουν ποτέ για τίποτα. Ήσουν ο γιος που θα ήθελε κάθε μάνα στην αγκαλιά της, ο καλύτερος αδερφός για τα αδέρφια σου ο καλύτερος εγγονός για τους παπούδες σου» είπε η μητέρα του και συνέχισε: «Έγινες ο Ίκαρος της καρδιάς μας. Έγινες ο ήρωας που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε. Όλη η Ελλάδα βλέπει το πρόσωπό σου και φωνάζει Αθάνατος. Εσύ και ο Στάθης δεν θα ξεχαστείτε ποτέ. Για μένα ήσουν και θα είσαι το παιδί μου. Αγγελάκος μου που τόσο θαύμαζα».
Στη συνέχεια του αφιέρωσε στίχους από το τραγούδι «ο αετός πεθαίνει στον αέρα, ελεύθερος και δυνατός…»