του Στρατή Μαζίδη*
Ο γερμανός ΥΠΟΙΚ Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μπορεί να είναι αυτός που είναι, δηλαδή κακομούτσουνος, ερειστικός, αντιπαθής και βγαλμένος από εφιάλτη του Β’ ΠΠ όμως τι θα διαφορετικό θα μπορούσε να προκύψει όταν ένα τραγουδισταράς των πολλών χιλιάδων ευρώ νυχτοκάματου πάνω σε μέθη (;) ανακοινώνει στο πιστό ποίμνιό του πως “περπάτησε ο π*ύστης ο Σόιμπλε”;
€ 425.000,00 αύξηση του τζίρου διάβασα κάπου ότι πέτυχε το μυκονιάτικο μαγαζί. Ο αντιπαθής κος Σόιμπλε θα πρέπει να εξηγήσει στον αντιπαθή γερμανικό λαό ότι θα πρέπει να μας δανείσει για να τα χαλούν κάποιοι στη Μύκονο ζητώντας από αυτόν να περπατήσει και αποκαλώντας την καγκελάριό του “κο*φάλ”.
Όσοι μου κάνετε την τιμή και διαβάζετε καθημερινά τα κείμενά μου ξέρετε πως δεν ανήκω στο μνημονιακό στρατόπεδο, όπως θέλω να πιστεύω ότι δεν ανήκω και σε αυτό των γελοίων. Και αυτά που συνέβησαν στη Μύκονο είναι γελοία.
Δε θα παρακαλώ το γερμαναρά να μου δώσει τα λεφτά του και ανοίγοντας με αυτά σαμπάνιας των € 380,00 έως € 25.000,00 (αυτό λέει το ρεπορτάζ του star) να λέω “περπάτησε ο π*ύστης ο Σόιμπλε. Ωπααααααά”.
Το να ζω με τα λεφτά του άλλου και να τον βρίζω, μάλλον αποτελεί π*υστιά.
Μαγκιά είναι να σηκωθώ νηφάλιος, να πω θα πατήσω στα πόδια μου και τότε θα πιάσω από το γιακά τον π*ύστη το Σόιμπλε και την κο*φάλ Μέρκελ και θα πω για ελάτε να τα βάλουμε όλα κάτω να δούμε τελικά ποιος χρωστά σε ποιον και πόσα.
Με τα γερμανικά ευρώ να πληρώνω € 180,00 να διαβώ την πόρτα, να δίνω άλλα τόσα για να φάω μερικές μπουκιές και να σκάω από € 380,00 έως € 25.000,00 για ένα μπουκάλι σαμπάνια, μάλλον θα αισθανόμουν μ@λάκας. Επίσης ακούγοντας αυτής της μορφής τα αστεία θα αισθανόμουν δύο φορές μ@λάκας,
Επιπλέον με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού να δυστυχεί, θα αισθανόμουν και αναίσθητος.
Όσο για τον τραγουδιστή. Στον όμορφο κόσμο του. Μια ακόμη απόδειξη της ένδειας του καλλιτεχνικού κόσμου που δεν εμπνέει και δεβγαίνει μπροστά. Τι δήλωσε λοιπόν ο ογκόλιθος του ελληνικού πενταγράμμου;
«είναι χιούμορ που πολλές φορές εκφράζεται στην υπερβολή, αλλά ΧΙΟΥΜΟΡ. Το χιούμορ του μέσου Έλληνα! Σ’ αυτούς ανήκω κι εγώ και με αυτό τον τρόπο αντιδράμε στη σκληρή, σημερινή πραγματικότητα, στη οποία μας έχουν επιβάλλει να ζούμε».
Καταρχήν ποιου μέσου Ελληνα μιλάμε κε Ρέμο; Προσωπικά δεν αισθάνομαι ότι μας διακατέχουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Αν εσείς έχετε τόσο χαμηλά σε επίπεδο το μέσο έλληνα, απλά θα διαφωνήσω και σας συνιστώ όταν ανοίγετε το στόμα σας να περιορίζεστε μόνο στο τραγούδι για όσους σας ακούνε.
Επίσης από πότε ένα βλακώδες αστείο βαπτίζεται τρόπος αντίδρασης; Δηλαδή σηκώθηκε ο έτσι, ο να ούμε, ο παλιόπ*υστας και καθαρίσαμε; Αύριο ξεσκίστε μας κι άλλο; Όχι εσάς φυσικά, εμάς.
Αυτή είναι μια νέα αντίληψη – προσέγγιση της λαϊκής εξέγερσης για να ανατραπεί το μνημόνιο. Ελάτε αδέρφια! Πάμε όλοι με Μπόλιντζερ, Ντομ Περινιόν, Μοέ Σαντόν και φουαγκρά στο Σύνταγμα να πούμε ανέκδοτα και να βγάλουμε την Ελλάδα από το αδιέξοδο.
Είσαι προκλητικότατος κε Ρέμο. Όσο δεν πάει άλλο. Μέσος έλληνας δεν είσαι με τίποτε. Ίσως να γίνεις κάποια στιγμή αν αυτό το Σαββατοκυριακό θα μπορούσε να αποτελέσει την καμπή για του μάγκες του Σαν…Ρέμο. Όταν θα μετράς ακόμη και τα κέρματα για να δεις αν πληρώνεται ο λογαριασμός. Της ΔΕΗ, όχι της σαμπάνιας.
Ισοπεδώστε λοιπόν τη “Μύκονο” της ελληνικής κοινωνίας, της σαμπανιζέ αντίδρασης, της αποχαύνωσης, των ηλίθιων αστείων με τα λεφτά των άλλων με F-16.
Κι ίσως κάποια στιγμή να φυτρώσει και να αναπτυχθεί ξανά το ελληνικό φιλότιμο. Τότε θα μπορέσουμε και πάλι να ελπίσουμε!