Στην πλούσια βιβλιογραφία που έχει συγκροτηθεί γι’ αυτό το θέμα, δυο Έλληνες επιστήμονες, προσθέτουν το δικό τους στίγμα.
Δύο πρώην στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας, ο κ. Φώτης Παπαγεωργίου (που υπηρέτησε και στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών) ειδικευμένος σε θέματα Ριζοσπαστικοποίησης και Διεθνούς Τρομοκρατία και ο κ. Αντώνης Σαμούρης με ειδίκευση σε θέματα Πολιτικής και Ασφάλειας στη Μέση Ανατολή. Στο βιβλίο τους «Ισλαμισμός και Ισλαμοφοβία» (εκδόσεις Ταξιδευτής, Δεκέμβριος 2012) επιχειρούν να οριοθετήσουν τις «δύο ακραίες τάσεις που αναπτύσσονται μεταξύ μουσουλμάνων και μη μουσουλμάνων, αντίστοιχα, απειλώντας τη συνοχή και την ευημερία των δυτικών κοινωνιών».
Δυο λόγια σχετικά με το βιβλίο :
• Είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια σοβαρή και τεκμηριωμένη προσπάθεια στην Ελλάδα να αποτυπωθεί με αντικειμενική προσέγγιση το διακύβευμα στις σχέσεις μεταξύ μουσουλμάνων και μη μουσουλμάνων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και ιδιαίτερα στην χώρα μας.
• Κεντρικός στόχος είναι να συμβάλλουμε στη δημιουργία μιας ελεύθερης, προοδευτικής, δημοκρατικής και ενημερωμένης κοινωνίας, που δεν φοβάται τα άκρα, ούτε και πέφτει θύμα σε αυτά και τις τεχνικές που χρησιμοποιούν για να εκμεταλλευτούν τους φόβους, τις ανησυχίες και τις ανασφάλειες των ανθρώπων. Να απομονώσουμε ισλαμιστές και ισλαμοφοβικούς στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, να καταπολεμήσουμε τον ισλαμισμό και την ισλαμοφοβία, να έρθουμε όλοι πιο κοντά, και να δημιουργήσουμε προοδευτικές κοινωνίες στη βάση του δημοκρατικού μοντέλου που διασφαλίζει την ισονομία, την ισοπολιτεία, την προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών, κλπ.
Η εξέλιξη των ευρωπαϊκών κοινωνιών στην σημερινή τους μορφή δεν έγινε με τυχαίο τρόπο, αλλά μέσα από συγκεκριμένες ιστορικές, πολιτικές και κοινωνικές διαδρομές που ευνόησαν την ανάπτυξη του δημοκρατικού πολιτεύματος και του κράτους δικαίου (ουδετερότητας του νόμου) για όλους αδιακρίτως τους πολίτες. Έτσι, οι ευρωπαϊκές κοινωνίες χαρακτηρίζονται σήμερα από προοδευτικότητά, από τη διαρκή τάση για διεύρυνση των θεμελιωδών ελευθεριών και την επέκταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προς κάθε κατεύθυνση. Το ότι φτάσαμε έως εδώ, δεν σημαίνει ωστόσο, ότι δεν γίνεται να γυρίσουμε πίσω. Οι πολιτικές και κοινωνικές κατακτήσεις δεν παγιώνονται παρά μόνο με διαρκή αγώνα και εγρήγορση απέναντι σε όλες εκείνες τις δυνάμεις που επιδιώκουν την οπισθοδρόμηση και τον συντηρητισμό. Συνεπώς, οι συγγραφείς επιμένουν ότι το ευρωπαϊκό πολιτικό και κοινωνικό μοντέλο, όχι μόνο είναι το κατάλληλο για τις σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες, αλλά θα πρέπει να ενισχυθεί και να εξελιχθεί ακόμη περισσότερο με την συμμετοχή του συνόλου των πολιτών.
Κατ’επέκταση η συζήτηση για την εισαγωγή στοιχείων από το Ισλαμικό μοντέλο, το οποίο αναπτύχθηκε σε κοινωνίες με διαφορετική πολιτική κουλτούρα και κοινωνικές σχέσεις, στο ευρωπαϊκό περιβάλλον, στερείται στέρεας βάσης.
Μέσω του βιβλίου γίνεται μια προσπάθεια να δοθεί μια απάντηση στα άκρα – τα οποία τελευταία αυξάνουν την επιρροή τους στην ελληνική κοινωνία -, με την κατάθεση μιας πολιτικής άποψης, από συγγραφείς που έχουν ακαδημαϊκή εμπειρία, αλλά κυρίως την εμπειρία της συμμετοχής τους στον κρατικό μηχανισμό και της διαχείρισης ευαίσθητων θεμάτων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο αρχιστράτηγος που παρέδωσε τη Θεσσαλονίκη στα ελληνικά στρατεύματα
Ρασπούτιν. Ποιος ήταν ο μυστηριώδης «άσωτος» έμπιστος του τσάρου;