Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης πραγματοποιήθηκε η επιμνημόσυνη δέηση προς τιμήν του Σμηναγού (Ι) Κωνσταντίνου Ηλιάκη, ο οποίος έχασε τη ζωή του σαν σήμερα 23 Μαΐου του 2006, με τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Νίκο Δένδια, τον Α/ΓΕΑ Δημοσθένη Γρηγοριάδη αλλά και τον αδερφό του ήρωα πεσόντα πιλότου της Πολεμικής Αεροπορίας να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις Μνήμης.
Ζεύγος μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-16 πραγματοποίησε πτήση πάνω από το μνημείο του ήρωα Κώστα Ηλιάκη, κατά την διάρκεια της τελετής, ενώ ο Α/ΓΕΑ Γρηγοριάδης τόνισε στην ομιλία του ότι η Πολεμική Αεροπορία δεν ξεχνά τον Κώστα Ηλιάκη και ότι οι ελληνικές αεροπορικές δυνάμεις θα είναι πάντα εκεί για να προστατεύουν τους ελληνικούς αιθέρες, πιστές πάντα στο καθήκον τους.
Αναλυτικά η ομιλία του Α/ΓΕΑ Γρηγοριάδη:
«Κάθε χρόνο, η 23η Μαΐου αποτελεί για την Πολεμική Αεροπορία μια ημέρα σίγουρα πένθιμη αλλά ταυτόχρονα ιδιαίτερα συμβολική. Είναι μια από εκείνες τις ημερομηνίες ορόσημα, που έχουν σημαδέψει ανεξίτηλα τη συλλογική μνήμη όλης της αεροπορικής οικογένειας, διότι ο εμφατικός τρόπος της θυσίας του ήρωα Κώστα Ηλιάκη, μας θυμίζει τον όρκο στη πατρίδα και τα ιερά σύμβολα καθώς και το χρέος στην εκτέλεση της αποστολής της Πολεμικής Αεροπορίας. Αναμοχλεύει την μνήμη μας για όλες τις προηγούμενες θυσίες των Αεροπόρων μας και μας αναγκάζει να συνειδητοποιήσουμε ότι κατά την εκτέλεση της Αποστολής δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού. Πρέπει να είμαστε προσηλωμένοι στο καθήκον μας με οποιοδήποτε κόστος.
Την αποφράδα εκείνη ημέρα του 2006, εδώ στη θάλασσα αυτού του τόπου, στην άκρη της Ελλάδας, ο ήρωας Κώστας Ηλιάκης πέταξε στην αιωνιότητα και έφυγε από κοντά μας με τόσο άδικο τρόπο, αλλά ταυτόχρονα με τόση τιμή και περηφάνια. Στο νου μου έρχεται αυθόρμητα το τραγούδι, που γαλούχησε γενιές και γενιές Ικάρων και συνεχίζει ακόμα να σφυρηλατεί την προσωπικότητά τους και να δείχνει από τί υλικό είναι φτιαγμένοι: «… κι αν η μοίρα το θελήσει, μια μέρα να πεθάνω, θέλω του χάρου το φιλί μες στο αεροπλάνο». Τέτοια είναι η φτιαξιά των Αεροπόρων μας, γεμάτη πάθος, ηρωισμό, πόνο, ιδρώτα και αίμα. Έτσι ήταν φτιαγμένος και ο ήρωας Κώστας Ηλιάκης. Αγαπούσε την Πολεμική Αεροπορία, αγαπούσε την πατρίδα και δεν θα δίσταζε να δώσει τα πάντα γι’ αυτήν, ακόμα και τη ζωή του, όπως και το έπραξε.
Είμαι σίγουρος ότι, ακόμη και εάν γνώριζε από πριν την κατάληξη της αποστολής του, δεν θα άλλαζε τίποτα. Θα χυνόταν με την ίδια αυταπάρνηση, ορμή και ζήλο, για να μην αφήσει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης σε όλους όσοι επιβουλεύονται την ελευθερία της πατρίδας μας και την εθνική μας κυριαρχία. Θα ήταν εκεί όπως και οποιοσδήποτε Έλληνας Αεροπόρος, στις ουράνιες επάλξεις, για να παραμείνουν οι γαλάζιοι ελληνικοί ουρανοί λεύτεροι. Και σας διαβεβαιώνω γι’ αυτό. Γιατί τα ιδανικά της πατρίδας και της ελευθερίας είναι το καύσιμο στους κινητήρες των αεροσκαφών μας και αυτά που οδηγούν τις σκέψεις, τις προσπάθειες και τις ενέργειές όλων των στελεχών της Πολεμικής μας Αεροπορίας που δουλεύουν μέρα και νύχτα, για να πετούν τα αεροπλάνα μας και να αναχαιτίζουν αυτούς που δεν σέβονται το διεθνές δίκαιο και νομίζουν ότι μπορούν να το αμφισβητούν.
Είναι γελασμένοι και αν ποτέ τολμήσουν θα μας βρούν εκεί στους ουρανούς του Αρχιπελάγους δυνατούς και αποφασισμένους. Είναι βέβαιο και σας το εγγυώμαι ως Αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας, ότι τα φτερά με το ελληνικό εθνόσημο θα κυριαρχούν πάντα στους ελληνικούς αιθέρες. Οι Αεροπόροι μας θα είναι πάντοτε παρόντες, ενεργώντας με αυταπάρνηση και ηρωισμό, όπου τους χρειαστεί η πατρίδα και ο ελληνικός λαός, μέρα και νύχτα οποιαδήποτε ώρα, σε οποιοδήποτε σημείο του εναέριου χώρου, εγγυώμενοι την ασφάλεια, και την ευημερία αυτού του τόπου, έτσι απλά «Για του Χριστού την
πίστη την Αγία και της πατρίδος την ελευθερία».
Με τέτοιου είδους υψηλά ιδανικά και αξίες ξεχείλιζε και η ψυχή του Κώστα Ηλιάκη. Όμοια ιδανικά και αξίες ασπαζόμαστε κι εμείς που υπηρετούμε σήμερα την Πολεμική Αεροπορία. Έχουμε χρέος απέναντι στα παιδιά μας και στους νέους ανθρώπους αυτού του τόπου, να κάνουμε ότι είναι δυνατόν, να δώσουμε και την ζωή μας αν χρειαστεί, ώστε να μπορέσουν αυτοί απερίσπαστοι να οικοδομήσουν ένα καλύτερο μέλλον για την Ελλάδα. Σας υποσχόμαστε ότι θα είμαστε παρόντες, σιωπηρά, στη σκιά του καθενός και καθεμιάς, σαν φύλακες άγγελοι.
Κάνοντας όλες αυτές τις σκέψεις και με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση θα ήθελα να ευχαριστήσω ολόψυχα τους κατοίκους και τη Δημοτική Αρχή της Καρπάθου, αυτού του ακριτικού νησιού, που κάθε χρόνο πιστά συνεχίζουν να τιμούν τη μνήμη του ήρωα Κώστα Ηλιάκη. Με αυτόν τον τρόπο, δείχνουν τη γνήσια ελληνική ψυχή και αποδεικνύουν με πράξεις ότι ξέρουν να αναγνωρίζουν και να τιμούν αυτούς που έπεσαν υπέρ πατρίδος και έδωσαν το αίμα τους, για να μπορεί να κυματίζει η γαλανόλευκη και σε αυτή τη γωνιά της Ελλάδας. Ο Κώστας Ηλιάκης θα παραμείνει αθάνατος όσο συνεχίζουμε να τιμούμε τη μνήμη και τη θυσία του, εδώ σε αυτό το όμορφο μνημείο. Ως Αρχηγός της Πολεμικής Αεροπο- ρίας και ως Έλληνας σας ευχαριστώ.
Σεβαστοί Συγγενείς του Κώστα Ηλιάκη, η Πολεμική Αεροπορία δεν ξεχνά των ήρωα Κώστα Ηλιάκη. Τον σκεφτόμαστε, τον σεβόμαστε και τον τιμούμε. Τιμούμε τη θυσία του και θα συνεχίσουμε να το πράττουμε, διότι μας εμπνέει και μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε τον καθημερινό αγώνα μας για μια Πολεμική Αεροπορία πιο ισχυρή και κυρίαρχη, σαν αυτή που θα ήθελε να δει και να καμαρώσει ο Κώστας. Κυρίες και κύριοι Οι θυσίες και οι στερήσεις του ελληνικού λαού δεν πάνε χαμένες.
Η Πολεμική Αεροπορία βαδίζει σε στέρεες βάσεις προς το μέλλον και να είστε σίγουροι ότι οι Έλληνες Αεροπόροι θα είναι πάντα εκεί για σας. Για να αισθάνονται όλοι οι Έλληνες πολίτες των νησιών, αλλά και της ηπειρωτικής χώρας, ασφαλείς και να συμβάλλουμε στο να τεθούν τα θεμέλια και να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για ένα καλύτερο αύριο για όλους εμάς και τα παιδιά μας. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε ώστε να έχει νόημα η θυσία του Κώστα Ηλιάκη και τόσων άλλων νεκρών της πατρίδας μας. Πάντα ψηλά! Αθάνατος».