Δεύτερη επιστολή-κεραυνός προς τον ΥΕΘΑ Πάνο Παναγιωτόπουλο από τον Αντιναύαρχο εα Κώστα Γκορτζή.
Ο κ. Γκορτζής ο οποίος προκάλεσε πάταγο στο χώρο τον Ενόπλων Δυνάμεων με τη πρώτη του επιστολή, αλλά και με τηλεοπτική του συνέντευξη επανέρχεται με μια συγκλονιστική επιστολή στην οποία θέτει ερωτήματα και επισημαίνει ότι θα συνεχίσει να το κάνει μέχρι να λάβει απάντηση.
Διαβάστε όλη την επιστολή του Αντιναύαρχου ε.α Κ.ΓΚΟΡΤΖΗ
Προς ΥΕΘΑ: ppanagiotopoulos@parliament.gr
η επιστολή μου προκάλεσε πολλά σχόλια, άλλα θετικά και άλλα αρνητικά. Το μόνο που δεν προκάλεσε είναι μια απάντηση, ένα ψέλισμα έστω εκ μέρους σας για τα αναφερόμενα.
Τα αρνητικά σχόλια, πάντα με την κουκούλα της ανωνυμίας, πέρα από τις χυδαιότητες και τους εξυπνακισμούς, εστιάζονται στο “τι κάνετε εσείς οι άχρηστοι καραβανάδες” και “γιατί όταν είσασταν εν ενεργεία δεν αντιδρούσατε αλλά δεχόσασταν τα πάντα ως πρόβατα”.
Κανείς βεβαίως από αυτούς δεν γνωρίζει τι κάναμε εν ενεργεία, ούτε εσείς που φοράτε με καμάρι το τζόκεϊ με την “κλάρα” που εθιμοτυπικά σας δώρισαν.
Για να φορέσουμε εμείς αυτή την κλάρα:
– Έχουμε βάψει, ματσακονίσει και φασινάρει αμέτρητες εκτάσεις λαμαρίνας. Έχουμε περάσει περισσότερο από τα μισά μας χρόνια μακριά από τα σπίτια μας και τις οικογένειές μας.
– Έχουμε ξενυχτήσει σε ανοιχτές γέφυρες, οι υποβρύχιοι έχουν πρασινίσει -στην κυριολεξία- από τα χρόνια στο σκοτάδι του βυθού, έχουμε πετάξει κάποιες χιλιάδες ώρες με τα Ε/Π -τις πιό πολλές νύχτα- στα 10-30μέτρα πάνω από τη θάλασσα, έχουμε λειτουργήσει ό,τι σάπιο δανεικό ή ακριβοπληρωμένο καράβι/υλικό φροντίσατε να μας φέρετε. Για να είμαστε, ως οφείλουμε, αξιόμαχοι και ετοιμοπόλεμοι έστω κι αν εσείς οι πολιτικοί ποτέ δεν προβάλατε την ισχύ μας στη διεκδίκηση των εθνικών συμφερόντων.
– Έχουμε αναλάβει ευθύνες ζωής χιλιάδων μόνιμων και στρατευμένων. Στο πλοίο ο μοναδικός υπεύθυνος είναι ο Κυβερνήτης. Δεν έχει άλλη βαθμίδα διοίκησης.
– Έχουμε εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε διεθνείς Οργανισμούς και Fora, συνήθως χωρίς καμμιά συνδρομή/οδηγία/κατεύθυνση από τους πολιτικούς προϊσταμένους μας, με επιτυχία και αναγνώριση.
– Έχουμε αποδείξει στους ξένους τις ικανότητες και δυνατότητές μας που τις αναγνωρίζουν και μας κατατάσσουν στις πρώτες παγκοσμίως αξιόμαχες ένοπλες δυνάμεις. Οι Αεροπόροι μας, τα στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων (SEALS-RANGERS) πρωτεύουν στις εξαντλητικές εκπαιδεύσεις Σχολών των πλέον προηγμένων στο είδος κρατών. Το ίδιο ισχύει και για όλα τα επαγγελματικά σχολεία όλων των βαθμίδων που περνούν τα στελέχη των Ε.Δ. στο εξωτερικό και στις εκπαιδεύσεις παραλαβής νέου υλικού.
– Πέρα από την επαγγελματική επιμόρφωση, πολλά στελέχη των Ε.Δ. κατακτούν με επιτυχία Ακαδημαϊκά Πτυχία που ελάχιστοι του Κλάδου σας (των πολιτικών) διαθέτουν. Οι συγκυριακά ευρεθέντες π.χ. στην τωρινή ηγεσία του Π.Ν. έχουν επαγγελματική, ακαδημαϊκή και κοινωνική μόρφωση τέτοια που ούτε στη φαντασία τους έχουν οι 300 του κύκλου σας. Νέοι 20-30 χρόνων χειρίζονται τεχνολογία πρώτης γραμμής που σπάνια βρίσκεται στον ιδιωτικό τομέα.
– Μα πάνω απ’ όλα, έχουμε περάσει τη ζωή μας αξιολογούμενοι και αξιολογώντας, διοικούμενοι και διοικώντας, εκτελώντας τις υποχρεώσεις μας και απολαμβάνοντας τα δικαιώματά μας. Μας έχουν εκπαιδεύσει οι παλιότεροι και έχουμε εκπαιδεύσει νεότερους που με πατρική σχέση καμαρώνουμε καλύτερους από εμάς.
Απολαύσαμε τη δύσκολη δουλειά που εμείς διαλέξαμε. Χωρίς κραυγαλέα προνόμια, με τους περισσότερους να διαβιούν μεταξύ ευπρεπούς στέρηση και σχετικής άνεσης.
Δεν περιγράφω την ιδανική ομάδα ανθρώπων. Και στον Κλάδο μας θα βρείτε από επίορκους και κοπανατζήδες μέχρι απατεώνες που έβαλαν το χέρι στο μέλι. Συνήθως θα τους βρείτε κοντά σε σάς…
Μας κατηγορούν ότι “βγαίνουμε στη σύνταξη στα 50″. Λες και είναι επιλογή μας. Τραγική επιλογή δική σας είναι και την κάνετε τραγικότερη απαγορεύοντας ή δυσχεραίνοντας την παραγωγική απασχόληση των απόστρατων στην κοινωνία.
Φοράτε λοιπόν την “κλάρα” από τώρα χωρίς να έχετε ιδέα του τι σημαίνει για μας. Και την απαξιώνετε όπως την απαξιώνετε και διαχρονικά εσείς οι πολιτικοί με τις επιλογές των “ημετέρων” στα ανώτατα κλιμάκια. Όπως απαξιώνετε και το σύνολο των στελεχών, εν ενεργεία και απόστρατων, ρίχνοντάς τους στην ανέχεια. Απαξιώνετε και απομονώνετε τους στρατιωτικούς από την υπόλοιπη κοινωνία ισχυριζόμενοι ότι “εσείς έχετε ένα μισθό ενώ 1500000 έλληνες είναι άνεργοι”. Σας διαφεύγει (;) ότι αυτοί οι άνεργοι είναι μέσα στις οικογένειές μας και προσπαθούν να επιζήσουν όλοι με τον μοναδικό μισθό/σύνταξη.
Και αισθανόμαστε αμηχανία, όντως, όταν μετά από 30, 35 ή και 40 χρόνια υπηρεσίας, αναφερόμαστε στη δική μας σύνταξη με την οποία προσπαθούμε να ζήσουμε την οικογένειά μας. Γιατί, αναλογιζόμαστε την τραγικότερη κατάσταση των χαμηλόβαθμων συναδέλφων, γιατί ούτε μπορούμε να προσδιορίσουμε με λόγια τα αισθήματά μας για τους τεχνίτες των Ναυπηγείων, τους εργάτες των Χαλυβουργείων και όλων των άλλων μη προνομιούχων ομάδων της κοινωνίας που έχετε πετάξει στο καλάθι των αχρήστων. Τεχνιτών τέτοιας ποιότητας που θα ήταν περιζήτητοι στις μεγαλύτερες βιομηχανίες του κόσμου… Που έχουν χύσει τόννους ιδρώτα, όχι στις σάουνες πολιτικών γραφείων αλλά στα διπύθμενα πλοίων, έχουν σηκώσει τεράστια βάρη στη δουλειά τους και όχι στα γυμναστήρια της Βουλής, έχουν περπατήσει χιλιόμετρα σε μαδέρια αιωρούμενα και καυτές λαμαρίνες και όχι σε ηλεκτρικούς διαδρόμους…
Κάποιοι επισημαίνουν -σωστά- τις επιπτώσεις των Τροϊκανών διαταγών στο αξιόμαχο των Ε.Δ. Αλλά όσο αξιόμαχες κι αν είναι αυτές δεν μπορούν να εγγυηθούν για τίποτα όταν η κοινωνία είναι διαλυμμένη.
Το ερώτημα είναι αναπάντητο. Πού πήγαν τα λεφτά μας; Οι εισφορές μας και οι φόροι που πληρώσαμε. Μερικοί από σας διαλαλούν δημόσια ότι αναλαμβάνουν τις ευθύνες των λαθών τους και υφίστανται τις συνέπειες βλέποντας τα ποσοστά των κομμάτων σας να μειώνονται. Αυτές δεν είναι συνέπειες. Τις συνέπειες τις φορτώσατε όλες σε μάς και βολεύεστε με τις πολιτικές δικές σας. Τα “λάθη” σας είναι εγκληματικά και δεν εξαγνίζονται με “μείωση εκλογικών ποσοστών”. Ούτε παραγράφονται γιατί τώρα ανακαλύψατε τις λίστες και τις μιζες. Πού πήγαν τα λεφτά μας;
Τρισεκατομμύρια δόθηκαν μεταπολεμικά στην Ελλάδα ως δάνεια ή βοήθεια. Όλα στους μισθούς χάθηκαν; Τα ερειπωμένα Ολυμπιακά έργα, οι κακοφτιαγμένοι δρόμοι, τα μισοτελειωμένα λιμάνια, τα τριτοκοσμικά αεροδρόμια, τα “αόρατα αγροτικά προϊόντα”, τα εργοστάσια μιας ημέρας, όλα “έργα υποδομής” που δεν απέδωσαν και δεν αποδίδουν μία δραχμή παρά μόνο στους “ημέτερους” μεγαλοεργολάβους, μεγαλοαγρότες, μεγαλοεπιχειρηματίες, εμείς οι πολίτες τα διαχειριστήκαμε; Όλα αυτά έχουν ονοματεπώνυμα και παχυλές καταθέσεις στο εξωτερικό που είναι προϊόντα κλοπής του ιδρώτα όλων των πολιτών. Φέρτε τα πίσω!
“Ανακεφαλαιοποιείτε” τις Τράπεζες για να καλύψετε τις ζημιές τους από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και τις άστοχες επιλογές τους στη διαχείριση των δικών μας χρημάτων. Και τους χαρίζετε τεράστια ποσά. Δώστε αυτά τα ποσά στους πολίτες με στεγαστικά δάνεια πρώτης κατοικίας μέχρι 100τμ και εμείς θα τα δώσουμε στις Τράπεζες για να μην έχουν ζημιά… Μη μας ζητάτε να τις πληρώσουμε δυό φορές με τα δανεικά που εμείς θα κληθούμε να ξαναπληρώσουμε.
Πού πήγαν τα λεφτά μας; Και ποιός θα πληρώσει για την απώλεια; Τι θα κάνουμε και πώς θα τα βγάλουμε πέρα ΤΩΡΑ; Όταν σας ρωτάμε, κι εσάς και τη δήθεν αντιπολίτευση, απάντηση δεν παίρνουμε. Μας λέτε μόνο να κάνουμε “άλμα προς τα εμπρός”, “μπήκαμε στη στροφή” ή “θα καταργήσουμε το Μνημόνιο”. Όλοι καταλήγετε στο “ψηφίστε μας” χωρίς να μας απαντάτε. Εμείς χάνουμε τα σπίτια μας και κινδυνεύουμε με φυλακή κι εσείς μας λέτε να πηδήξουμε μπροστά. Από το μπαλκόνι μας; Δεν θα σας κάνουμε τη χάρη.
Πώς θα πάει το καράβι εμπρός με την άγκυρά του φουνταρισμένη και κολλημένη στον βούρκο που εσείς δημιουργήσατε χρόνια τώρα με την ανικανότητα ή την ενοχή σας; Ξέρω, θα πείτε “εσείς μας ψηφίζατε”, πάντα έχετε μια δικαιολογία για να μεταβιβάσετε την ευθύνη. Η ενοχή όμως δεν μεταβιβάζεται.
Πλησιάζει η ώρα για να ακούσετε το “να φύγετε, να πάτε αλλού”. Όλοι σας. Να πάτε στις σύγχρονες Περσίες όπως οι αρχαίοι “μεγάλοι” έλληνες όταν μίκραιναν από την αλαζονεία της εξουσίας που τους διέφθειρε.
Υ.Γ. Όσο σιωπάτε τόσο θα συνεχίζω επώνυμα και δημόσια να σας καλώ να πάρετε θέση στα ερωτήματά μου
ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ;, ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΠΕΡΑ;