‘Ο πατριωτισμός δεν φαίνεται στις στρατιωτικές παρελάσεις και στον πόλεμο. Φαίνεται στην ειρήνη και την καθημερινή ζωή. Και σ’ αυτό θά ‘πρεπε να ρίχνουμε το βάρος αντί να γυαλίζουμε τα άρματα μάχης και τα άρβυλα και να παιδεύουμε όλη τη χρονιά τους φαντάρους μας για ένα πετύχουν έναν συγχρονισμένο βηματισμό».
Η »Αιχμή» της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ έχει την σημασία της όχι μόνο για την επικαιρότητά της- αυτός είναι άλλωστε ο ρόλος της – αλλά γιατί υπογράφεται από τον ουσιαστικά Νο 2 της εφημερίδας, τον Διευθυντή Συντάξεως κ. Νότη Παπαδόπουλο, έναν έμπειρο δημοσιογράφο. Ας το δούμε λοιπόν ολόκληρο,παραμονές της Εθνικής Εορτής της 28ης Οκτωβρίου και της στρατιωτικής παρέλασης στην Θεσσαλονίκη που σημαδεύτηκε από την υπουργική απόφαση για επαναφορά στην παρέλαση των μηχανοκίνητων μέσων,παρά τις καταγεγραμμένες αντιδράσεις.
Το άρθρο έχει τίτλο »Πατριωτισμός και παρελάσεις» και όλο το κείμενό του είναι το εξής:
<<Όποιος βρεθεί στην Ουάσιγκτον ανήμερα της εθνικής εορτής των ΗΠΑ (4η Ιουλίου) θα αντιληφθεί αμέσως ότι οι Αμερικανοί δεν είναι λιγότερο πατριώτες απ’ ό,τι είμαστε εμείς.
<<Όποιος βρεθεί στην Ουάσιγκτον ανήμερα της εθνικής εορτής των ΗΠΑ (4η Ιουλίου) θα αντιληφθεί αμέσως ότι οι Αμερικανοί δεν είναι λιγότερο πατριώτες απ’ ό,τι είμαστε εμείς.
Παρ’ όλα αυτά, δεν γιορτάζουν την εθνική τους εορτή με παρελάσεις στρατιωτικών τμημάτων, υπερπτήσεις Στελθ, και πασαρέλα διηπειρωτικών πυραύλων - κι ας διαθέτουν πολλούς από δαύτους - αλλά με πυροτεχνήματα, αμερικανικές σημαίες, μαζορέτες, μπάντες και με άρματα καρναβαλιού απ’ όπου πολίτες ντυμένοι Αβραάμ Λίνκολν πετούν καραμέλες στα παιδιά.
Το ότι στις ΗΠΑ δεν κάνουν επίδειξη της τεράστιας στρατιωτικής ισχύος τους δεν σημαίνει φυσικά ότι η αμερικανική πολεμική μηχανή δεν είναι ετοιμοπόλεμη ή ότι οι πολίτες θα πρέπει να νιώθουν ανασφάλεια. Απλώς θεωρούν ότι οι παρελάσεις τέτοιου είδους είναι άσκοπες, δαπανηρές και αντί να περνούν το μήνυμα της ειρήνης και της προόδου περνούν το μήνυμα του φόβου και της καταστροφής.
Εξάλλου, είναι πλέον πασιφανές ότι στρατιωτικές παρελάσεις σαν αυτές που γίνονταν επί Ψυχρού Πολέμου στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας πραγματοποιούν πλέον σήμερα κυρίως οι υπανάπτυκτες πολιτικά χώρες όπως η Βόρεια Κορέα, το Ιράν και η Κίνα. Εξαίρεση είναι η Γαλλία ή η Ρωσία στις οποίες η στρατιωτική βιομηχανία είναι κινητήριος δύναμη της οικονομίας αλλά και σύμβολο της εθνικής ανεξαρτησίας τους - η Γαλλία είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που έφτιαξε τα δικά της πυρηνικά όπλα.
Ο πατριωτισμός, όμως, δεν φαίνεται στις στρατιωτικές παρελάσεις και στον πόλεμο. Φαίνεται στην ειρήνη και την καθημερινή ζωή. Και σ’ αυτό θά ‘πρεπε να ρίχνουμε το βάρος αντί να γυαλίζουμε τα άρματα μάχης και τα άρβυλα και να παιδεύουμε όλη τη χρονιά τους φαντάρους μας για ένα πετύχουν έναν συγχρονισμένο βηματισμό.
Ο πατριωτισμός φαίνεται στους φόρους που πληρώνει ο κάθε πολίτης, στην ετοιμότητά του να δαπανήσει τον σπάνιο ελεύθερο χρόνο του για να προσφέρει αφιλοκερδώς υπηρεσίες στους συνανθρώπους του, στην προσπάθειά του να γίνει καλύτερος για να πάει καλύτερα και η χώρα. Και στα τρία αυτά - όπως αποδεικνύεται από τα πράγματα - είμαστε πολύ λιγότερο πατριώτες από πολλούς λαούς>>.
Διαβάστε ακόμη:
Μήνυμα Παπούλια για το ναζισμό και αναγνώριση για τη δοκιμασία των στελεχών των ΕΔ