Εβδομάδες εξελίξεων θα είναι οι προσεχείς για τον στόλο της Πολεμικής Αεροπορίας. Εκτός από τα προγράμματα αναβάθμισης των μαχητικών F-16 αλλά και υποστήριξης των Mirage-2000, θα τρέξει και η ενίσχυση με τα ισραηλινά UAV’s για τα οποία από τον προηγούμενο Φεβρουάριο η αρμόδια Επιτροπή Εξοπλισμών έχει ανάψει το πράσινο φως.
Σε εκείνη τη συνεδρίαση τα μέλη της επιτροπής είχαν εστιάσει στο υψηλό όπως αποτιμάτο κόστος. Στο OnAlert υψηλόβαθμη πηγή του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, επανέλαβε ότι τα κόστη των 16,5 εκατομμυρίων για τον πρώτο χρόνο και 9,5 εκατομμυρίων για τα επόμενα δυο έτη «αφορούν στις ανώτατες τιμές».
Πρόσθετε μάλιστα: «άρα ο τελικός προϋπολογισμός του προγράμματος για τα UAVs θα είναι σαφώς χαμηλότερος». Αν και δεν πρόκειται για τις τελικές τιμές η ίδια πηγή τόνιζε εμφατικά ότι στο κόστος για την πρώτη χρονιά περιλαμβάνονται και οι εκπαιδεύσεις. Σε αυτόν τον τομέα δεν έχει ακόμη αποφασιστεί εάν αυτές θα πραγματοποιηθούν στο Ισραήλ ή στην Ελλάδα.
Το σχέδιο προβλέπει την αγορά συνολικά έως και 20 UAVs, με την ίδια μέθοδο, με την καταρχήν χρονομίσθωσή τους για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Κληθείς να δώσει εξηγήσεις, τον περασμένο Φεβρουάριο, στα μέλη της Επιτροπής Εξοπλισμών, αναφορικά με την επιλογή των ισραηλινών UAVs, ο Αρχηγός ΓΕΑ, αντιπτέραρχος Χρήστος Χριστοδούλου, ήταν κάθετος αναφορικά με την ταύτιση του τύπου των αεροσκαφών με τις ανάγκες της Πολεμικής Αεροπορίας και της χώρας.
Τα μέλη της επιτροπής εξοπλισμών μάλιστα φέρονται να είχαν ζητήσει περισσότερες εξηγήσεις για το γεγονός ότι δεν προκρίθηκε η αμερικανική λύση. Ο αποκαλούμενος ιπτάμενος «θεριστής», το μη επανδρωμένο αεροσκάφος MALE MQ-1 Predator, δηλαδή. Σε αυτό το σκέλος η απάντηση ήταν ότι δεν δόθηκε η επιλογή του καθεστώτος της χρονομίσθωσης παρα μόνο εκείνη της πώλησης.
Μένει να αποδειχθεί εάν οι ΗΠΑ έριξαν νερό στο κρασί τους ή εάν για το μείζον θέμα της χρηματοδότησης υπάρχει και εναλλακτική ή εναλλακτικές μέθοδοι με τις οποίες θα διατηρηθεί η ισορροπία. Όπως ανέφερε πάντως, καλά ενημερωμένη πηγή του ελληνικού πενταγώνου, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ασκούνται συστηματικές πιέσεις, χωρίς ωστόσο να προσδιορίζεται με σαφήνεια η ελαστικότητα ή η μετατόπιση στο σκέλος της χρηματοδότησης.
Η Μοίρα Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (Μ.ΜΕΑ/Φ), αποτελεί την πρώτη Μοίρα Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας.
Αρχικά, συγκροτήθηκε ως Σμήνος, με απόφαση του Ανώτατου Αεροπορικού Συμβουλίου, τον Ιανουάριου του 2003. Έδρα του Σμήνους ορίστηκε η 131 ΣΜ και ως Μη Επανδρωμένο Αεροσκάφος (ΜΕΑ) χρησιμοποιήθηκε το ΜΕΑ «ΠΗΓΑΣΟΣ Ι».
Τον Μάιο του 2005 άρχισε η προσπάθεια για την κατασκευή του «ΠΗΓΑΣΟΣ ΙΙ», με στόχο τη δημιουργία ενός σύγχρονου UAV κατηγορίας MALE (Medium Altitude Long Endurance).
Τον Σεπτέμβριο του 2005 ολοκληρώθηκε η τροποποίηση του πρώτου ΜΕΑ και οι πτητικές δοκιμές πιστοποίησης του έγιναν με άριστα αποτελέσματα.
Τον Ιούλιο του 2006 ολοκληρώθηκαν οι εργασίες τροποποίησης του συνόλου των υφιστάμενων ΜΕΑ, καθώς και των αντίστοιχων Σταθμών Εδάφους (ΣΕΔ).
Από το 2007 το ΣΜΕΑ/Φ λαμβάνει μέρος στις Διακλαδικές Ασκήσεις «Ηνίοχος» και «Δούρειος Ίππος».
Τον Δεκέμβριου του 2008 το Σμήνος οργανώθηκε σε Πολεμική Μοίρα Αεροσκαφών με την ονομασία Μοίρα Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (Μ.ΜΕΑ/Φ).
Τα ελληνικά UAVs
Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη είναι ελληνικής προέλευσης και φέρουν την κωδική ονομασία «Πήγασος». Είναι κατασκευασμένο εξ’ ολοκλήρου από την Πολεμική Αεροπορία.
Το ελληνικό UAV MALE ΠΗΓΑΣΟΣ ΙΙ πρόκειται για ένα εξελιγμένο τηλεχειριζόμενο αεροσκάφος συλλογής πληροφοριών και επιτήρησης μήκους περίπου 4,5 μέτρων, εκπετάσματος πτερύγων περίπου 6,5 μέτρα και συνολικού βάρους συμπεριλαμβανομένων καυσίμων και αισθητήρων 250 κιλών εκ των οποίων τα 55 κιλά είναι ωφέλιμο φορτίο.
Το ελληνικό UAV κατασκευάζεται από συνθετικά υλικά του Τμήματος Συνθετικών Υλικών του ΚΕΑ. Η άτρακτος του είναι τραπεζοειδούς διατομής επιτρέποντας την μεταφορά στο εσωτερικό του, συστήματος μετάδοσης δεδομένων και εικόνας καθώς και περισσότερων και ογκωδέστερων αισθητήρων από την αρχική έκδοση ΠΗΓΑΣΟΣ Ι του οποίου η άτρακτος ήταν κυλινδρική.
Η αυτονομία του ΠΗΓΑΣΟΣ ΙΙ φτάνει περίπου τις 8-10 ώρες, το αερόχημα μπορεί να επιτύχει μέγιστη ταχύτητα 210 χλμ/ώρα, η ταχύτητα πλεύσης του είναι περίπου 120 χλμ/ώρα και η οροφή πτήσης φτάνει τα 18.000 πόδια.Η εμβέλεια του αεροχήματα με χρήση δορυφορικής ζεύξης για τη μετάδοση δεδομένων σε αληθινό χρόνο είναι 110-215 χλμ. και 215-270 χλμ. για τη μετάδοση δεδομένων σε σχεδόν αληθινό χρόνο.
Το αεροσκάφος είναι εξοπλισμένο με σύστημα FLIR υψηλής ευκρίνειας για χρήση ημέρα και νύχτα, ενώ τον Νοέμβριο του 2012 το ελληνικό αερόχημα έλαβε το Πιστοποιητικού Αεροπλοϊμότητας από ειδική επιτροπή, η οποία συγκροτήθηκε για αυτό το σκοπό από την Πολεμική Αεροπορία.