του Αντισυνταγματάρχη (ΣΔΓ)
Ανέστη Τσουκαράκη
Εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι. Τι δεν καταλαβαίνεις; Πόσο πιο καθαρά πρέπει να ειπωθεί; Το είπαν. Το είπε. Δεν το άκουσες; Δε στο μετέφεραν; Δεν το πιστεύεις ή δεν θέλεις να το πιστέψεις; Ξύπνα. Τους χρωστάμε. Δεν μας χρωστάει. Έτσι είπε. Έρχονται. Ετοιμάσου. Έτσι είναι. Άσπρο λέει, μαύρο να περιμένεις. «Δεν θα …» λέει, το αντίθετο θα συμβεί. «Θα …» λέει, το αντίθετο θα συμβεί.
Τελικά, να κάνουμε το σταυρό μας που ζούμε για να δουλεύουμε. Ναι. Έτσι είναι. Ζούμε για να δουλεύουμε. Ευτυχώς που έχουμε τη δουλίτσα μας. Θα μπορούσαμε να μην την έχουμε και αυτή. Αυτό θέλουν οι «φίλοι μας». Όσα περισσότερα προσφέρουμε εμείς, τόσο καλύτερα για όλους τους. Ναι, έτσι ακριβώς. Για εκείνους. Για εμάς τα λόγια. Τα παχιά λόγια. Τα μεγάλα λόγια. Θαμπωνόμαστε από τα λόγια. Μας αρέσουν τα ωραία λόγια. Γνώριμη συνταγή. Γνωστή από το παρελθόν. Με αυτή μεγαλώσαμε. Με αυτή θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας; Στο χέρι μας είναι να πούμε όχι. Ευτυχώς. Λέμε όχι. Βροντερό όχι. Δεν φαίνεται ακόμη; Υπομονή. Λίγο υπομονή και θα φανεί.
Πού να φανταζόταν στα γεράματά του, πλέον, με τα άσπρα μαλλιά του ο Γερο Γάκης ότι θα λογοδοτούσε. Φώτα, λαμπιόνια, δόξα, τελετές, δώρα, όλα πια παρελθόν. Γκρεμίστηκαν. Άλλαξε συλλήβδην η ζωή του. Αχ να μπορούσε να φέρει το χρόνο πίσω. Μάταια, όμως, πια. Δεν μπορεί. Ο χρόνος πέρασε. Τώρα μαθαίνει να ζει με αυτά που έκανε στους άλλους. Γιατί αυτά έκανε στους άλλους. Δύσκολη αλλαγή. Θα τα καταφέρει; Θα δούμε. Θα παρακολουθήσουμε.
Και οι άλλοι; Τι θα γίνει με τους άλλους; Με τους καινούργιους ντε. Αυτούς που μας δίνουν με το σταγονόμετρο αυτά που μας όφειλαν τόσα χρόνια. Ναι. Για αυτούς μιλάω. Καταλαβαίνετε πολύ καλά για ποιους μιλάω.
Εμείς αντέξαμε. Υπομείναμε. Βάλαμε τα δυνατά μας. Η κοροϊδία όμως; Την αντέχουμε την κοροϊδία; Την αξίζουμε την κοροϊδία; Θα απαντήσει ο καθένας μας στο χρόνο και με τον τρόπο που πρέπει. Το γνωρίζουμε όλοι μας τον τρόπο. Ο χρόνος πλησιάζει. Είναι σίγουρο ότι πολύ σύντομα θα ανταμώσουμε όλοι μας. Και θα είμαστε όρθιοι ακόμη. Δυνατοί. Μικροί – μεγάλοι. Θα παραμείνουμε όρθιοι και για πολύ καιρό. Είμαστε δυνατοί. Είμαστε πολλοί. Ναι. Είμαστε πολλοί.
Και οι άλλοι; Τι θα γίνει με τους άλλους; Ε, καλά τώρα. Δεν καταλαβαίνετε; Θα ανταμώσουν τον Γερό Γάκη. Και έχουν να πουν πολλά. Πάρα πολλά. Να θυμηθούν τα παλιά. Τότε που θεωρούσαν ότι μας δούλεψαν. Να γελάσουν ή να κλάψουν, δεν μας ενδιαφέρει. Εμείς όμως, είναι σίγουρο ότι, θα γελάσουμε. Δεν θα τους αφήσουμε.