Έφτασαν στο Μέγαρο γάμου με στιλ, μέσα σε μια μαύρη «Λίνκολν». Με το που βγήκαν από το τεράστιο αυτοκίνητο ο Ιβάν Νικολάγιεβιτς και η φράου Βάλντχελμ, άστραψαν αμέσως τα φλας των φωτογράφων. «Τι σημαίνει για σας ο σημερινός γάμος;», «Πώς βρήκατε ο ένας τον άλλο;», φώναζαν από δίπλα οι δημοσιογράφοι. Η γιορτή, χωρίς ακόμη να έχει αρχίσει, μετατράπηκε σε μια αυθόρμητη συνέντευξη Τύπου…
«Είναι η απόφασή σας να γίνετε σύζυγοι, ειλικρινής και ελεύθερη;», ρώτησε η υπάλληλος του ληξιαρχείου. «Ναι! Φυσικά και είναι!», απάντησε γελώντας η Ελίζαμπεθ. Γελούσε από ευτυχία, μιας και δεν πίστευε πως αυτός ο γάμος έβγαινε από τα όνειρά της και γινόταν πραγματικότητα. Δύο ολόκληρα χρόνια διήρκησε η διαδικασία του διαζυγίου της στο Λουξεμβούργο, δεν ήθελαν να της δώσουν βίζα, αλλά, μόλις τα γραφειοκρατικά θέματα λύθηκαν, η υπόθεση πήρε το δρόμο της. Η φράου Βάλντχελμ και ο Ιβάν Μπίβσιχ αντάλλαξαν βέρες. Αυτό το οποίο επιθυμούσαν 60 ολόκληρα χρόνια, πραγματοποιήθηκε μέσα σε δύο μόλις λεπτά.
Αμέσως μετά το γάμο οι νεόνυμφοι κατέλυσαν σε ένα άνετο διαμέρισμα, δώρο του περιφερειάρχη του Κρασνοντάρ. Και ξεκίνησαν τον κοινό βίο ενός συνηθισμένου ηλικιωμένου ζευγαριού, με πολλές βόλτες, πολλά βιβλία και πολύ κουβέντα. Πόσα δεν έχουν να αφηγηθούν ο ένας στον άλλο για όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν χώρια. Ευτυχώς για την φράου Ελίζαμπεθ, ο Ιβάν Νικολάγιεβιτς θυμόταν κάποια γερμανικά από τον καιρό του πολέμου…
Ηταν Ιούλιος του 1945
Αφότου το σύνταγμα εγκαταστάθηκε στη Θουριγγία, όρισαν τον 20χρονο επιλοχία διοικητή τριών μαζί γερμανικών οικισμών, του Heyerode, του Diedorf και του Eigenrieden. Ήταν Ιούλιος του 1945. Λέγεται ότι εκείνο το διάστημα δεν υπήρχαν φιλίες μεταξύ των Ρώσων και Γερμανών.
Όμως ο Ιβάν Μπίβσιχ αποτελεί την ζωντανή διάψευση. Είχε αναπτύξει μια δυνατή φιλία με τον Γκύντερ, έναν Γερμανό από την κωμόπολη Heyerode, άλλοτε στρατιώτη της Βέρμαχτ. Βλέπονταν συχνά, μιλούσαν αρκετά και κάποια φορά ο Γερμανός τον γνώρισε με τη μικρότερη αδελφή του, Ελίζαμπεθ. Στους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού απαγορευόταν να συναντώνται με γερμανίδες κοπέλες. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον Μπίβσιχ. Ερωτευμένος με τη Λίζχεν (όπως την αποκαλεί χαϊδευτικά), ο Ιβάν Νικολάεγιεβιτς νοίκιασε ένα μικρό διαμέρισμα και άρχισαν να ζουν μαζί. Η σχέση του με τη Γερμανίδα είχε γίνει γνωστή σε όλους. Οι περισσότεροι όμως έκαναν τα στραβά μάτια. Αυτό συνέβαινε μέχρι τη στιγμή που ο Ιβάν Μπίβσιχ ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να παντρευτεί την Ελίζαμπεθ. Τότε, τον έστειλαν γρήγορα πίσω στην ΕΣΣΔ και η άτυχη Λίζχεν έμεινε μόνη στη Γερμανία. Δεν γνώριζε κανείς απ’ τους δυο τους αν θα συναντηθούν ποτέ ξανά, αλλά στα γράμματά τους δεν έπαψαν να ονειρεύονται αυτήν την συνάντηση. Η ρομαντική αλληλογραφία κράτησε 10 χρόνια. Στο διάστημα αυτό ο Ιβάν, όπως μας διαβεβαιώνει, ούτε καν κοίταζε άλλες κοπέλες, ενώ ούτε η Ελίζαμπεθ είχε μάτια για άλλον: «Περίμενα τον Βάνια. Έλπιζα ότι κάτι θα γινόταν. Πίστευα ότι θα πεθάνει ο Στάλιν και τότε όλα θα πάρουν το δρόμο τους», ανέφερε κάποτε σε μια συνέντευξη.
Την αλληλογραφία την διέκοψε ο Ιβάν. Το 1956 τον κάλεσαν οι αρμόδιες αρχές και του ζήτησαν να διακόψει «αυτές τις απρέπειες με τη Γερμανία». Τον απείλησαν μάλιστα ότι θα τον εξορίσουν στο Βορρά. Έγραψε στην Ελίζαμπεθ μια αποχαιρετιστήρια επιστολή και, βάζοντας τα δυνατά του, την έριξε στο γραμματοκιβώτιο. Μετά από λίγο καιρό παντρεύτηκε, το ίδιο και η Λίζα. Μένοντας όμως χήρος και μόνος, ο συνταξιούχος από το Κρασνογιάρσκ άρχισε να φέρνει συχνά στη μνήμη του το παρελθόν. Και μαζί με αυτό, το πιο φωτεινό κομμάτι της ζωής του, τη ζωή του στο μικρό διαμέρισμα στη Γερμανία με την Λίζχεν του.
Η μυστική συνάντηση
Ζήτησαν από τον Ιβάν Νικολάγιεβιτς να φορέσει ένα κοστούμι και να ξυριστεί, γιατί δήθεν τον περιμένει μια συνάντηση με ένα σημαντικό πρόσωπο, το οποίο ενδιαφέρεται για τη δουλειά του στην Ιστορική-Γενεαλογική Εταιρία. Νωρίς το πρωί πέρασαν και τον πήραν οι συνάδελφοί του με το αυτοκίνητο. «Για παιδάκι με περνάτε; Ελάτε, πείτε μου πια πού πάμε!», γκρίνιαζε ο Ιβάν.
Το αυτοκίνητο σταμάτησε δίπλα από ένα άγνωστο σπίτι. «Ανεβείτε τώρα στον δεύτερο όροφο», του ζήτησαν οι φίλοι που οργάνωσαν την έκπληξη. «Όταν μπείτε στο δωμάτιο, θα καταλάβετε αμέσως τα πάντα». Ο Ιβάν μπήκε στο σπίτι. Δίπλα από το παράθυρο στον δεύτερο όροφο στεκόταν μια περιποιημένη ηλικιωμένη κυρία με πυκνά γκρίζα μαλλιά και του έγνεψε με το χέρι της. Ήταν σαν σε όνειρο.
Για πολλή ώρα ούτε αυτός, ούτε αυτή, δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που συνέβαινε. «Πώς με βρήκες;» ρωτούσε σαστισμένος ο Ιβάν. Αποδείχθηκε πως οι συνάδελφοι του βετεράνου, οι οποίοι καιρό πριν είχαν μελετήσει το βιογραφικό του και γνώριζαν για την Ελίζαμπεθ, την εντόπισαν στην Ευρώπη, της τηλεφώνησαν και της πρότειναν να έρθει στο Κρασνογιάρσκ…
Η Ελίζαμπεθ Βάλντχελμ πέθανε πριν από τρία χρόνια. Αρρώστησε και πήγε στη Γερμανία για θεραπεία. Από εκεί τηλεφωνούσε κάθε μέρα στον σύζυγό της. Ύστερα όμως τα τηλεφωνήματα σταμάτησαν. «Η Ελίζαμπεθ έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο», του είπε μια συγγενής της που τηλεφώνησε μια εβδομάδα μετά.
Μερικές μέρες αργότερα ήρθε και η είδηση του θανάτου της. Ο Ιβάν Νικολάγιεβιτς δεν πήγε στην κηδεία της Ελίζαμπεθ, δεν τον άφησαν τα παιδιά του. Φοβήθηκαν ότι η καρδιά του δεν θα αντέξει τη συγκίνηση. «Εξακολουθώ να την αγαπώ», λέει σήμερα ο βετεράνος. «Την αγαπώ πάρα-πάρα πολύ».
ΠΗΓΗ : Η Ρωσία Τώρα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ποιος «ναύαρχος» σταμάτησε με κανονιοφόρο υπερωκεάνιο… για ένα φιλί!!!