Ο Άκης Τσοχατζόπουλος ,είναι πάλι το πρόσωπο των ημερών για ζητήματα που είχαν να κάνουν με τη «θητεία» του στο ΥΕΘΑ. Ζητήματα εξοπλισμών,όχι και τόσο ευχάριστα. Ωστόσο ήταν ο ΥΕΘΑ ο οποίος είχε «ανοίξει» περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο το ζήτημα του συνδικαλισμού στις ΕΔ. Το 2007 είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο στην «Ελευθεροτυπία» με το οποίο υποστήριζε ότι ο συνδικαλισμός θα αναβάθμιζε τις ΕΔ.
Του ΑΚΗ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ
Ο συνδικαλισμός στις Ενοπλες Δυνάμεις είχε απασχολήσει το υπουργείο Εθνικής Αμυνας από το ’98.
Ξεκινήσαμε τότε έναν διάλογο με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες σχετικά με τους όρους λειτουργίας του συνδικαλιστικού κινήματος στις Ενοπλες Δυνάμεις. Συναντηθήκαμε και ανταλλάξαμε απόψεις με την ευρωπαϊκή συνδικαλιστική ηγεσία, στην οποία άτυπο μέλος έγινε μια πρωτοβουλιακή κίνηση στελεχών των Ε.Δ. Ωρίμασε, λοιπόν, η άποψή μας, έτσι ώστε το 2001 -επί της θητείας μου στο ΥΠΕΘΑ- επικυρώσαμε τα άρθρα 5 και 6 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, που προβλέπουν το δικαίωμα συλλογικής οργάνωσης και το δικαίωμα συλλογικής διαπραγμάτευσης και στις Ενοπλες Δυνάμεις. Φυσικά το δικαίωμα αυτό προϋποθέτει ότι δεν αμφισβητούνται ούτε η συνοχή ούτε η πειθαρχία ούτε το αξιόμαχο των Ε.Δ. ούτε μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης οι όροι επιχειρησιακής δράσης τους.
Αποφασίσαμε ότι ο συνδικαλισμός όχι μόνον ήταν συνταγματικό δικαίωμα που έπρεπε να γίνει αποδεκτό, αλλά αποτελούσε και ένα επιπλέον ποιοτικό στοιχείο για την περαιτέρω αναβάθμιση των Ε.Δ., ανάλογο του Συνδικαλιστικού Κινήματος που διαμορφώθηκε στα Σώματα Ασφαλείας, αλλά και των συλλογικών διαπραγματεύσεων στο δημόσιο τομέα, που κατοχυρώθηκαν πάλι από εμάς.
Δεν παραβλέπω ότι ήταν ένα θέμα που προκαλούσε διάλογο και βέβαια υπήρχαν και διαφορετικές απόψεις. Εμείς, όμως, που είχαμε την πολιτική ευθύνη εκείνη την περίοδο, θεωρήσαμε ότι ήταν ώριμες πλέον οι Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, με το βαθμό εξέλιξης που είχαμε κατακτήσει, να ενταχθούν στους ίδιους όρους λειτουργίας με τις Ενοπλες Δυνάμεις των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Η μη ολοκλήρωση αυτής της υπόθεσης αποτελεί ένα έλλειμμα για τις Ε.Δ. Σε συνθήκες πραγματικής δημοκρατικής λειτουργίας είναι απαραίτητο συμπλήρωμα το δικαίωμα συνδικαλισμού και η συγκρότηση ενός συνδικαλιστικού οργάνου, το οποίο σαφώς δεν παρεμβαίνει στα επιχειρησιακά θέματα και περιορίζεται αποκλειστικά στα συμφέροντα και ενδιαφέροντα των στελεχών, όπως ισχύει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες: Κάτι που είχα τη δυνατότητα να πληροφορηθώ άμεσα, καθώς παραβρέθηκα σε συνέδρια των συνδικαλιστικών εκπροσώπων των στελεχών των ευρωπαϊκών Ε.Δ. Τα θέματα που προέτασσαν αφορούσαν αντικειμενικές διαδικασίες εξέλιξης και μισθολογίου.
Φυσικά, σήμερα, ύστερα από τρία χρόνια, όπου τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων βιώνουν τις συνέπειες της αναξιοπιστίας και της αναντιστοιχίας λόγων και έργων της κυβέρνησης της Ν.Δ., όπου κυριαρχούν γενικευμένη δυσαρέσκεια και ανασφάλεια, αλλά και αγανάκτηση για την υποβάθμιση του ρόλου τους, τον άκρατο κομματισμό και τον εμπαιγμό τους τόσο για το μισθολογικό όσο και για την προκλητική αδιαφορία για όλα όσα θα μπορούσαν να αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής τους, καταλαβαίνετε ότι προκύπτουν μεγάλα ερωτήματα για το κατά πόσον είναι δυνατόν να λειτουργήσει η δυνατότητα συνδικαλισμού. Εξάλλου, η πολιτική ηγεσία των τελευταίων ετών επί κυβέρνησης Ν.Δ. δεν έδωσε δείγμα γραφής ότι έχει ενδιαφέρον να εφαρμοστεί η σχετική απόφαση του Πρωτοδικείου, που θα κατοχύρωνε τη λειτουργία συνδικαλιστικού κινήματος στις Ενοπλες Δυνάμεις.
Εμείς πιστεύουμε ότι οι σύγχρονες και αξιόμαχες Ενοπλες Δυνάμεις στηρίζονται κατά προτεραιότητα στο ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο πρέπει να εξελίσσεται με βάση τις αρχές της αξιοκρατίας, της αντικειμενικότητας, του επαγγελματισμού, της διαρκούς εκπαίδευσης και κατάρτισης και βέβαια με βάση ένα σταθερά ικανοποιητικό μισθολόγιο, που θα διασφαλίζει τη δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης, αλλά και τη δυνατότητα συνυπηρέτησης για οικογενειακούς λόγους, καθώς είναι οι μοναδικοί λειτουργοί που δεν έχουν δικαίωμα άρνησης της μετάθεσής τους.
25/08/2007