Ο ΣΥΣΜΕΔ μπορεί να είδε θετικά τα μέτρα για κατηγορίες στρατιωτικού προσωπικού που αντιμετωπίζουν σοβαρά κοινωνικά προβλήματα,ωστόσο όπως πάντα έχει να κάνει παρατηρήσεις επιβεβαιώνοντας ότι πάντα υπαρχει το καλύτερο.
Για τις μονογονεϊκές οικογένειες ο ΣΥΣΜΕΔ επισημαίνει κα προτείνει:
«α. Ως γονέας μονογονεϊκής οικογένειας νοείται ο γονέας εκείνος ο οποίος ασκεί εν τοις πράγμασι και κατ ́ αποκλειστικότητα ή μετά από σχετική ανάθεση τη γονική μέριμνα ενός ή περισσοτέρων ανήλικων τέκνων».Ωστόσο, σύμφωνα με την παρά. 6 του άρθρου 29 ορίζεται ότι: «… i. Γονέας μονογονεϊκής οικογένειας νοείται ο γονέας εκείνος ο οποίος ασκεί εν τοις πράγμασι και κατ ́ αποκλειστικότητα ή μετά από σχετική ανάθεση τη γονική μέριμνα ενός ή περισσοτέρων ανήλικων τέκνων. Το δικαίωμα αυτό ασκείται από τον γονέα και μετά την ενηλικίωση των τέκνων και μέχρι τη συμπλήρωση του 25ου έτους της ηλικίας τους».
Από την παράθεση των ανωτέρω διαφαίνεται, σαφέστατα, μια διαφορετική προσέγγιση στη διατύπωση, και κατ ́ επέκταση παροχή, αναφορικά με τους Έλληνες στρατιωτικούς, η οποία δύναται να ερμηνευθεί ως αδικία σε βάρος τους. Προς τούτο προτείνεται η συμπλήρωση της απόφασης με το υπολειπόμενο κομμάτι.
«γ. Ως στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) νοούνται: … 3) Οι εν ενεργεία Υπαξιωματικοί (μόνιμοι, μονιμοποιηθέντες εθελοντές ή έφεδροι Υπαξιωματικοί και μονιμοποιηθέντες Επαγγελματίες Οπλίτες).
Θεωρούμε ότι υφίσταται μια, προφανώς από αβλεψία, διάκριση έναντι των μη μονιμοποιηθέντων Επαγγελματιών Οπλιτών, η οποία κατά την άποψή μας δεν θα έπρεπε να υφίσταται, καθόσον η μονιμοποίηση των συναδέλφων αυτής της κατηγορίας (ΕΠ.ΟΠ.) επέρχεται, σύμφωνα με τη συμπλήρωση επτά (7) ετών, όπως ορίζεται σχετικά στην παρά. 1 του άρθρου 5 αυτού: «…. Μετά τη συμπλήρωση της ‘’επταετούς’’ υπηρεσίας μπορούν να μονιμοποιηθούν, ύστερα από αίτησή τους, με το βαθμό που φέρουν, …».
Κατόπιν των ανωτέρω προτείνεται όπως η συγκεκριμένη ως άνω παράγραφος τροποποιηθεί ως εξής: «….3) Οι εν ενεργεία Υπαξιωματικοί (μόνιμοι, μονιμοποιηθέντες εθελοντές ή έφεδροι Υπαξιωματικοί και Επαγγελματίες Οπλίτες)», απαλειφομένης της λέξης «μονιμοποιηθέντες».
ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ-ΑΣΚΗΣΕΙΣ
β. Στο άρθρο 2 με τίτλο «Εκτέλεση 24ωρων Υπηρεσιών – Συμμετοχή σε Ασκήσεις», ορίζονται ότι:
(1) «1. Γονείς μονογονεϊκών οικογενειών που ασκούν τη γονική μέριμνα ενός τουλάχιστον ανήλικου τέκνου, εκτελούν μόνο υπηρεσίες που δεν απαιτούν διανυκτέρευση. Απαλλάσσονται, επίσης, από τη συμμετοχή τους στις ασκήσεις, εφόσον αυτό είναι δυνατόν εκ της φύσεως των καθηκόντων τους και της ασκήσεως».
Στο σημείο αυτό θεωρούμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε /γνωρίσουμε ότι οι υπηρετούντες στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, Έλληνες στρατιωτικοί, εκτελούν 24ωρες υπηρεσίες οι οποίες απαιτούν διανυκτέρευση.
Ευλόγως, λοιπόν, γεννάται το ερώτημα. Θα απαλλάσσεται σε αυτή την περίπτωση το στέλεχος από την υποχρέωση εκτέλεσης υπηρεσιών; Η απάντηση, προφανώς, είναι όχι γιατί διαφορετικά θα διευκρινιζόταν ρητά όπως γίνεται παρακάτω στην παρά. 3β για τους γονείς με τέκνο ΑΜΕΑ όπου σαφέστατα αναφέρει «σε περίπτωση που δεν υφίστανται τέτοιες (υπηρεσίες που δεν απαιτούν διανυκτέρευση) απαλλάσσονται».
Κατόπιν των ανωτέρω προτείνεται η ως άνω παράγραφος να τροποποιηθεί ως εξής: «1. Γονείς μονογονεϊκών οικογενειών που ασκούν τη γονική μέριμνα ενός τουλάχιστον ανήλικου τέκνου, εκτελούν μόνο υπηρεσίες που δεν απαιτούν διανυκτέρευση και, σε περίπτωση που δεν υφίστανται τέτοιες, απαλλάσσονται. Απαλλάσσονται, επίσης, από τη συμμετοχή τους στις ασκήσεις, εφόσον αυτό είναι δυνατόν εκ της φύσεως των καθηκόντων τους και της ασκήσεως».
Τέλος, η φράση: «εφόσον αυτό είναι δυνατόν εκ της φύσεως των καθηκόντων τους και της ασκήσεως» η οποία ως απαραίτητη προϋπόθεση για απαλλαγή από συμμετοχή σε ασκήσεις, επαναλαμβάνεται εκτός από την ως άνω παράγραφο και στις παραγράφους 3α, 3β του αυτού άρθρου, που αφορούν σε απαλλαγές στρατιωτικών που προστατεύουν ΑΜΕΑ, αλλά και στη παρά. 4 που αφορά σε αντίστοιχες απαλλαγές πολύτεκνων γονέων, αναστέλλει κατ’ ουσίαν κάθε εφαρμογή του μέτρου αφού αυτή τίθεται στην υποκειμενική κρίση και διακριτική ευχέρεια εκάστου προϊσταμένου.
(2) «4. Σε περίπτωση συζευγμένων πολύτεκνων ή με ένα τουλάχιστον ανήλικο τέκνο στρατιωτικών απαλλάσσεται των ασκήσεων ο ένας εκ των δύο, εφόσον αυτό είναι δυνατό εκ της φύσεως των καθηκόντων και της ασκήσεως.
Η εν λόγω διάταξη, αφενός, εξομοιώνει τους πολύτεκνους με όσους έχουν ένα ανήλικο τέκνο, αφετέρου, εξαιρεί όσους στρατιωτικούς έχουν συζευχθεί με μη στρατιωτικούς υπαλλήλους (δημόσιους ή ιδιωτικούς).
Ευλόγως, λοιπόν, γεννούνται τα εξής ερωτήματα:
Όσοι έχουν συζύγους εκτός Ενόπλων Δυνάμεων έχουν εξασφαλίσει την απαλλαγή τους από τη δημόσια ή ιδιωτική εργασία σε περίπτωση
απουσίας του στρατιωτικού συζύγου λόγω συμμετοχής του σε άσκηση;
Ποιος θα επιμελείται της προστασίας και φροντίδας των παιδιών τις ώρες που ο έτερος σύζυγος θα εργάζεται;
Συμπερασματικά, λοιπόν, διαφαίνεται ότι συνολικά το άρθρο 2 δεν κατοχυρώνει κανένα ευεργετικό μέτρο υπέρ των κατηγοριών που αναφέρει, τα χορηγεί επιλεκτικά και άνισα, ενώ επαναλαμβάνει μέτρα που ήδη ισχύουν.
ΣΤΕΓΑΣΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ
Στο άρθρο 5 με τίτλο «Στέγαση στελεχών σε οικήματα των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων», ορίζονται ότι:
(1) «2. Κατ’ απόλυτη σειρά προτεραιότητας και ανεξαρτήτως μοριοδότησης, δικαιούνται στέγασης στα στρατιωτικά οικήματα των Κλάδων των ΕΔ οι παρακάτω κατηγορίες προσωπικού: α. Το προσωπικό που στελεχώνει θέσεις υψηλής ευθύνης και θέσεις αυξημένης επιχειρησιακής ετοιμότητας, όπως αυτές καθορίζονται από τις οικείες διαταγές των Κλάδων. β. Όσοι δικαιούχοι έχουν σύζυγο ή παιδί ΑΜΕΑ ή ανήκουν οι ίδιοι στην κατηγορία των ΑΜΕΑ. γ. Πολύτεκνες ή τρίτεκνες οικογένειες οι οποίες, οι οποίες έχουν την επιμέλεια των τέκνων τους τα οποία συγκατοικούν με την οικογένεια και είναι προστατευόμενα μέλη της. δ. Μονογονεϊκές οικογένειες που έχουν τουλάχιστον ένα τέκνο ανήλικο …. στ. Σε περίπτωση ισοψηφίας προτεραιότητα έχει ο αρχαιότερος».
Με την ως άνω διάταξη του στοιχείου (α) παρέχεται το δικαίωμα στα Γενικά Επιτελεία να αποφασίζουν ποιες θέσεις θα παρέχουν το δικαίωμα της κατ’ εξαίρεσης στέγασης στα ΣΟΑ. Υπόψη ότι μέχρι τώρα οι θέσεις ήταν συγκεκριμένες (Δκτές Σχηματισμών, Ανώτατοι Αξκοί, Συνταγματάρχες, Επιτελάρχες Σχηματισμών, Ανώτεροι Δκτές Φρουρών, Δκτές μονάδων που είχαν ειδική έγκριση) και καθορίζονταν με υπουργική απόφαση.
Τα (β) και (γ) ισχύουν ήδη, το δε (δ) κρίνεται άδικο και χωρίς προϋποθέσεις, διότι δίνεται ένα πλεονέκτημα σε μια διαζευγμένη στρατιωτικό με ένα τέκνο ή οποία είναι η μόνη κατηγορία, μαζί με τους προστάτες ΑΜΕΑ που έχουν το δικαίωμα να υπηρετήσουν κατ ́ απόλυτο προτεραιότητα στη φρουρά συμφερόντων τους (δικαίωμα που αφαιρέθηκε πρόσφατα και από πολύτεκνους) και επιπρόσθετα λαμβάνουν για τα έξοδα διαβίωσής των διατροφή. Έτσι, ευλόγως γεννάται το ερώτημα, η οικογένεια που έχει δύο παιδιά με ένα γονέα άνεργο που υπηρετεί σε τόπο μακριά από τα συμφέροντά της δεν αδικείται και δε θίγεται από την πλεονεκτική θέση της διαζευγμένης στρατιωτικού; Βέβαια το ζήτημα αλλάζει στην περίπτωση που ο στρατιωτικός (άνδρας ή γυναίκα) έχει χηρεύσει. Ωστόσο, άλλο η χηρεία και άλλο ο χωρισμός με επιδότηση και συχνά κατ’ επιλογή.
Οι αλλαγές που επιφέρει η παράγραφος 3 σε σχέση με την ισχύουσα μοριοδότηση είναι οι εξής: Δνέας +3, Λχίας +3, Επχίας +1, Αλχίας +1, Ανθστής 0, Ανθλγός +4, Υπλγός +8, Λγός +10, Τχης +10, Ανχης +10.
Το άνοιγμα της ψαλίδας εις βάρος των Υπαξιωματικών και Ανθυπασπιστών κρίνεται άδικο και ως εκ τούτου επανερχόμαστε στο σχετικό (ε)
έγγραφό μας, το οποίου ουδόλως λήφθηκε υπόψη, ως προς αυτά τα σημεία.
Τέλος, και αναφορικά με τη διάταξη του στοιχείου (στ), επισημαίνεται ότι, μέχρι τώρα προτεραιότητα είχε αυτός που είχε λιγότερους μήνες στέγασης σε στρατιωτικά οικήματα και σε περίπτωση ίδιας χρονικής διάρκειας αυτός που στεγάστηκε αργότερα. Σε περίπτωση που η στέγαση των ισοψηφούντων έγινε ταυτόχρονα προτεραιότητα πλέον είχε ο αρχαιότερος εξ αυτών. Άρα η νέα τροποποίηση η οποία εισάγει την αρχαιότητα ως απόλυτο κριτήριο προτεραιότητας κρίνεται άδικη και οπισθοδρομική.
(1) «4. Με διαταγές των Αρχηγών των ΓΕ των Κλάδων καθορίζεται η χρονική διάρκεια της προσωρινής στέγασης των δικαιούχων όλων των κατηγοριών, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια εφαρμογής του παρόντος άρθρου».
Μέχρι τώρα η χρονική διάρκεια στέγασης όλων των κατηγοριών ήταν σαφώς καθορισμένη με υπουργική απόφαση. Με την ίδια απόφαση καθορίζονταν η συγκρότηση των επιτροπών στέγασης – αποστέγασης, το ύψος των μισθωμάτων, οι προσαυξήσεις και αναπροσαρμογές αυτών, ο κανονισμός λειτουργίας των Στρατιωτικών Οικημάτων, τα καθήκοντα και οι ευθύνες των στεγαζομένων και των διαχειριστών αυτών, οι δαπάνες συντήρησης και ο τρόπος καταλογισμού και εξόφλησης αυτών και άλλα επιμέρους θέματα. Με την ως άνω παράγραφο η αρμοδιότητα καθορισμού όλων αυτών μεταβιβάζεται στη κρίση των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων, υποβαθμίζοντας και παλινδρομώντας την ισχύουσα κατάσταση.
Συμπερασματικά, λοιπόν, διαφαίνεται ότι συνολικά το άρθρο 5 δεν κατοχυρώνει κανένα ευεργετικό μέτρο. Επιπλέον με το νέο τρόπο μοριοδότησης αυξάνει τη ψαλίδα ανάμεσα σε Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς, εισάγει νέες κατηγορίες κατ ́ εξαίρεση στεγαζομένων που το σαφή προσδιορισμό τους θα τον κάνουν τα Γενικά Επιτελεία, κατά το δοκούν, ενώ κατά τον ίδιο τρόπο θα καθορίζονται και τα λοιπά ζητήματα (χρονική διάρκεια στέγασης, μισθώματα, συντήρηση κλπ). Η παντελής απουσία οικονομικών κριτηρίων από τη διαδικασία μοριοδότησης και η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από τον υπουργό σε κατώτερα κλιμάκια συνιστά σαφή υποβάθμιση των ισχυόντων μέτρων και άρα εμπαιγμό των στελεχών που ανέμεναν μια δικαιότερη ρύθμιση.
«Παραθερισμός σε κέντρα των ΕΔ»:
Με το άρθρο αυτό, ουσιαστικά, υλοποιείται η δέσμευση του κ. Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας προς τους πολιτικούς υπαλλήλους του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και η οποία προέβλεπε τον παραθερισμό των εν ενεργεία και συνταξιούχων πολιτικών υπαλλήλων στα Κέντρα Αποκατάστασης Απωλειών Υγείας των Ενόπλων Δυνάμεων με τους ίδιους όρους και με τις ίδιες προϋποθέσεις που απαιτούνται και για τους στρατιωτικούς, ωστόσο, με ευμενέστερους όρους αφού η μοριοδότηση τους είναι κατά τι ευνοϊκότερη των Αξιωματικών και Ανθυπασπιστών. Για παράδειγμα:
Ανθυπασπιστής με 19 χρόνια υπηρεσίας λαμβάνει 65 μόρια όταν πολιτικός υπάλληλος με τα αντίστοιχα χρόνια 70.
Ανθυπολοχαγός με 22 χρόνια υπηρεσίας λαμβάνει 70 μόρια όταν ο πολιτικός υπάλληλος με τα αντίστοιχα χρόνια 80.
Ανάλογα, Ταγματάρχης με 31 χρόνια υπηρεσίας 85 μόρια και πολιτικός υπάλληλος 100.
Υπόψη ότι μέχρι πρότινος δικαίωμα παραθερισμού είχαν μόνο οι εν ενεργεία πολιτικοί υπάλληλοι και μόνο κατά την πρώτη και τελευταία παραθεριστική περίοδο.
Με το εν λόγω άρθρο επίσης αφαιρείται από τις τρίτεκνους το δικαίωμα του παραθερισμού κατά προτεραιότητα κάτι που ίσχυε μέχρι τώρα.
Η δε κλιμάκωση της μοριοδότησης παρέμεινε αναλλοίωτη ενώ εισήγαγε και μια νέα κατηγορία κατ ́ εξαίρεση δικαιούχων τους γονείς μονογονεϊκών οικογενειών και μάλιστα κατά προτεραιότητα έναντι των πολυτέκνων.
Συμπερασματικά, λοιπόν, διαφαίνεται ότι το συγκεκριμένο άρθρο κατοχυρώνει ευεργετικά μέτρα υπέρ των πολιτικών υπαλλήλων και μάλιστα εις βάρος των τρίτεκνων, από τους οποίους αφαιρεί το δικαίωμα της, κατά προτεραιότητα, στέγασης, ενώ προωθεί και την, άξια απορίας, προτεραιότητα των γονέων μονογονεϊκών οικογενειών έναντι των πολυτέκνων. ε. Στο άρθρο 9 με τίτλο «Άδεια ανατροφής τέκνου», ορίζονται ότι:
(1) «1. Μετά το πέρας της άδειας κύησης – τοκετού στο στρατιωτικό προσωπικό χορηγείται άδεια ανατροφής τέκνου εννέα (9) μηνών, με αποδοχές ως εξής: α. Στις περιπτώσεις που και οι δύο γονείς είναι στρατιωτικοί, κατόπιν
αναφοράς τους καθορίζεται ποιος από τους θα κάνει χρήση της άδειας ανατροφής ολόκληρη ή αθροιστικά, αλλά πάντα διαδοχικά και αμέσως μετά το πέρας της άδειας κύησης – τοκετού».
Η ανωτέρω διάταξη η οποία, προφανώς, στηρίζεται στο άρθρο 53 του σχετικού (στ), έχει αποσυνδεθεί από τη διευκόλυνση της μείωσης του ωραρίου κατά μία (1) ή δύο (2) ώρες αναλόγως της ηλικίας του τέκνου. Αντίθετα με τα όσα ορίζουν το άρθρο 53 αυτού και οι διευκρινιστικές οδηγίες της σχετικής εγκυκλίου του Υπουργείου Εσωτερικών η πρόσφατη υπουργική απόφαση περιορίζει το δικαίωμα χορήγησης της εν λόγω αδείας από τα 4 έτη στους πρώτους 14 μήνες από τη γέννηση του τέκνου, γεγονός που αποτελεί σαφής διάκριση εις βάρος των Ελλήνων στρατιωτικών.
Ειδικότερα το άρθρο 53 του σχετικού (στ) ορίζει ότι: «ο χρόνος εργασίας του γονέα υπαλλήλου μειώνεται κατά δύο (2) ώρες ημερησίως εφόσον έχει τέκνα ηλικίας έως δύο (2) ετών και κατά μία (1) ώρα, εφόσον έχει τέκνα ηλικίας από δύο (2) έως τεσσάρων (4) ετών. Ο γονέας υπάλληλος δικαιούται εννέα (9) μήνες άδεια με αποδοχές για ανατροφή παιδιού εφόσον δε κάνει χρήση του κατά το προηγούμενο εδάφιο μειωμένου ωραρίου. Στην περίπτωση γέννησης 4ου τέκνου το μειωμένο ωράριο εργασίας παρατείνεται για δύο (2) ακόμα έτη».
Κατόπιν των ανωτέρω επανερχόμαστε στα σχετικά (ζ), (η) και (θ)
έγγραφά μας.
Οι παράγραφοι που ακολουθούν καθορίζουν λεπτομέρειες που στο σύνολό τους δε διαφέρουν από τις αντίστοιχες ρυθμίσεις των πολιτικών δημοσίων υπαλλήλων, αλλά ισχύουν ήδη με παλαιότερα εκδοθείσες υπουργικές αποφάσεις και γενικές διαταγές.
(2) «4. Σε περίπτωση απόκτησης τρίτου τέκνου και άνω η άδεια ανατροφής αυξάνεται κατά τρεις (3) μήνες για κάθε τέκνο».
Η εν λόγω διάταξη αποτελεί γενναία παρεκτροπή και πλήρη παρερμηνεία της αντίστοιχης διάταξης του σχετικού (στ) στον οποίο βασίζεται.
Συγκεκριμένα και σύμφωνα με τα άρθρο 53 αυτού, ορίζεται ότι: «η προβλεπόμενη από την παρ. 2 του άρθρου 51 του παρόντος άδεια χωρίς αποδοχές συνολικής διάρκειας δύο (2) ετών χορηγείται υποχρεωτικά, χωρίς γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου, όταν πρόκειται για ανατροφή παιδιού ηλικίας έως και έξι (6) ετών. Διάστημα τριών (3) μηνών της άδειας αυτής χορηγείται με
πλήρεις αποδοχές στη περίπτωση γέννησης τρίτου (3ου) παιδιού και άνω».
Σύμφωνα, εξάλλου, με τη σχετική (ι) επεξηγηματική εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών, όπως αυτή κοινοποιήθηκε με το σχετικό (ια) στους πολιτικούς υπαλλήλους του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας η παραπάνω άδεια χορηγείται άπαξ στη σταδιοδρομία του υπαλλήλου και όχι για κάθε τέκνο χωριστά. Η χορήγησή της γίνεται τόσο συνεχόμενα όσο και τμηματικά. Σε περίπτωση τμηματικής χορήγησης, το διάστημα της αδείας δε μπορεί να είναι μικρότερο του μηνός. Οι ανωτέρω τρεις (3) μήνες με αποδοχές αποτελούν χρόνο πραγματικής
υπηρεσίας για όλα τα θέματα υπηρεσιακής κατάστασης. Δηλαδή η παραπάνω άδεια παρέχεται στους τρίτεκνους
και πολύτεκνους γονείς ανεξάρτητα από το αν εργάζεται ή όχι ο/η σύζυγος και μέχρι τη συμπλήρωση του 6ου έτους της ηλικίας του τέκνου. Αντίθετα από όλα αυτά η πρόσφατη υπουργική απόφαση μετατρέπει την εν λόγω άδεια σε παράταση της 9μηνης άδειας ανατροφής και τη χορηγεί μόνο σε όσους έχουν σύζυγο που εργάζεται και μέχρι τη συμπλήρωση του 14ου μήνα ηλικίας του τέκνου.
Συμπερασματικά, διαφαίνεται ότι, το άρθρο 9 δεν κατοχυρώνει κανένα νέο ευεργετικό μέτρο. Επιπλέον αλλοιώνει τις ευεργετικές διατάξεις του σχετικού (στ) στις διατάξεις του οποίου βασίζεται περιορίζοντας σημαντικά την ισχύ των μέτρων και εξαιρώντας από την εφαρμογή τους μεγάλη μερίδα στρατιωτικών.
Επίσης τα μέτρα αυτά ισχύουν ήδη εδώ και ένα χρόνο με προτεραίες εκδοθείσες διαταγές.