Η πρόταση του προέδρου της ΝΔ Α.Σαμαρά για αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στα ΑΣΕΙ,έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις. Ο διάλογος στο Onalert ανοίγει μ΄ ένα άρθρο του Αντιναύαρχου ε.α. Β. Μαρτζούκου Π.Ν, Επίτιμου Διοικητή της Σχολής Ναυτικών Δικίμων.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ
Πρόσφατα η Νέα Δημοκρατία (Ν.Δ.) υιοθέτησε επισήμως την άποψη ότι οι εξετάσεις των υποψηφίων για τις στρατιωτικές σχολές, θα πρέπει να διαχωρισθούν από το σύστημα των πανελληνίων εξετάσεων και να επανέλθουν στο παλαιό καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο ο υποψήφιος διαγωνίζετο αποκλειστικά σε μία ή περισσότερες στρατιωτικές σχολές της προτιμήσεώς του. Ο κύριος λόγος που επικαλείται η Ν.Δ. για την εν λόγω αλλαγή είναι η εξάλειψη της περιπτώσεως να ακολουθήσει κάποιος το λειτούργημα του στρατιωτικού από τυχαία συγκυρία (π.χ. πρώτη επιλογή «Μ.Μ.Ε.» και εικοστή επιλογή «στρατιωτικός»), δεδομένου ότι η ανταπόκριση στις ιδιαίτερες συνθήκες των Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ.), απαιτεί προθύμους και συνειδητοποιημένους υποψηφίους οι οποίοι επιλέγουν αποκλειστικά την στρατιωτική σταδιοδρομία.
Παρά το γεγονός ότι με το τρέχον σύστημα, το πρόβλημα της εισαγωγής υποψηφίων σε στρατιωτικές σχολές, των οποίων η πραγματική επιθυμία δεν ήταν αρχικά αυτή, είναι υπαρκτό, θεωρώ την θέση της Ν.Δ. ατυχή και επιζήμια για τις Ε.Δ.. Εάν τα κίνητρα του πολιτικού αυτού κόμματος για την βέλτιστη επιλογή του προσωπικού των Ε.Δ. ήταν αγνά, θα αρκούσε να προτείνει ένα είδος βαθμολογικού «bonus», για τους υποψηφίους οι οποίοι θα εδήλωναν την στρατιωτική σχολή ως πρώτη τους επιλογή, πάντοτε όμως εντός του πλαισίου των πανελληνίων εξετάσεων οι οποίες, παρά τις κατά καιρούς παρεκτροπές, αποτελούν έναν από τους ελάχιστους αδιάβλητους θεσμούς κύρους που έχουν απομείνει στην χώρα μας και χαίρουν της πανελληνίου εκτιμήσεως. Το τρέχον σύστημα εξετάσεων εξασφαλίζει τουλάχιστον την εισαγωγή υποψηφίων υψηλών επιδόσεων και υψηλής διανοητικής στάθμης κατά αξιοκρατικό τρόπο. Η εικασία μου ότι η θέση της Ν.Δ. ενέχει μικροκομματικά κίνητρα ενώ ζημιώνει ακουσίως ή εκουσίως τις Ε.Δ., βασίζεται στην εμπειρία του παρελθόντος την οποία οι παλαιότεροι Αξιωματικοί έχουμε βιώσει και την οποία μεταφέρω εδώ συνοπτικά.
Με το παλαιό σύστημα εισαγωγής στις στρατιωτικές σχολές, σε κάθε τάξη νεοεισαγομένων (τουλάχιστον στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων), υπήρχε μικρό (ευτυχώς) ποσοστό μαθητών οι οποίοι είχαν προφανώς εισαχθεί πλαγίως και παρ’ αξίαν, αφού οι επιδόσεις τους υστερούσαν καταφανώς έναντι του μέσου όρου των συμμαθητών τους και δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι επιθυμούσαν διακαώς την στρατιωτική σταδιοδρομία. Ορισμένοι εξ αυτών, σταδιοδρόμησαν αξιοπρεπώς και αγάπησαν τον κλάδο των Ε.Δ. που υπηρετούσαν. Το μεγαλύτερο εν τούτοις ποσοστό εκ των παρ’ αξίαν εισαχθέντων εξελίχθηκε σε ανεπαρκείς αξιωματικούς, δεδομένης και της πεπερασμένης διανοητικής των ικανότητος. Την ανεπάρκειά των αυτήν φρόντισαν να την συμπληρώνουν με εκδουλεύσεις κομματικής αφοσιώσεως, αφού η αξιοκρατική ανέλιξή των στην ιεραρχία ήταν αδύνατη. Το κομματικό σύστημα, ανεξαρτήτως χρώματος, αξιοποιεί επί σειρά ετών, δίχως τύψεις και αναστολές, τους μετρίους ή και ανεπαρκείς αυτούς αξιωματικούς σε σημαντικές θέσεις εμπιστοσύνης προκειμένου αυτοί να εξυπηρετούν κομματικά συμφέροντα (μάτια και αυτιά του κόμματος σε θέσεις κλειδιά, ρουσφέτια, οσφυοκαμψίες, ανοχή και εξυπηρέτηση κομματικών αναξιοκρατικών παρεμβάσεων σε τοποθετήσεις, προαγωγές, αποστρατείες, προμήθειες κ.λ.π.). Η κομματική παρασκηνιακή εμπλοκή εν ενεργεία στρατιωτικών αντί να κολάζεται άμεσα και ριζικά, ως ευθέως αντικειμένη στην στρατιωτική δεοντολογία, καθώς και τις στρατιωτικές αξίες και αρετές, αυτή επιβραβεύεται προκλητικά και μάλιστα σε βάρος των αρίστων και αξιοπρεπών στελεχών των Ε.Δ. τα οποία δεν καταδέχονται να κτυπήσουν κομματικές θύρες και επιμένουν να αξιολογηθούν αμερόληπτα, βάσει των πεπραγμένων τους.
Αποτέλεσμα του ανωτέρω φαινομένου είναι η πτώση του ηθικού των στελεχών των Ε.Δ. και η διάχυση του δηλητηριώδους μηνύματος στους νέους αξιωματικούς, ότι το κλειδί της επιτυχίας δεν είναι η καταξίωση μέσω του μόχθου αλλά μέσω των δημοσίων σχέσεων και της κομματικής υποταγής. Είναι επιπλέον γνωστό ότι ο μέτριος, συμβιβασμένος και κομματισμένος προϊστάμενος δεν ανέχεται αρίστους, υπερήφανους, αξιοπρεπείς και ακομμάτιστους υφισταμένους οι οποίοι με την στάση τους, του θυμίζουν διαρκώς την δική του μιζέρια. Κατά συνέπεια η αναξιοκρατία αποκτά πλοκάμια και κλονίζει τον ιστό των Ε.Δ..
Κατά την προσωπική μου άποψη, η επιστροφή στο παλαιό σύστημα εισαγωγής υποψηφίων στις στρατιωτικές σχολές, την οποία υποστηρίζει η Ν.Δ., θα ανοίξει διάπλατα τις θύρες για την εισαγωγή κομματικών παιδιών, κακομαθημένων τέκνων επωνύμων με πολιτικές προσβάσεις τα οποία χρειάζονται απλώς έναν αυτοπροσδιοριστικό τίτλο, τέκνων ματαιόδοξων στρατιωτικών επιθυμούντων την πάση θυσία συνέχιση της οικογενειακής στρατιωτικής παραδόσεως κ.ο.κ., εις βάρος της ήδη τρωθείσης μαχητικής ικανότητος των Ε.Δ.. Οι περισσότεροι εισαγόμενοι με την μεθόδευση αυτή θα αποτελέσουν αργότερα τους συνεχιστές και φορείς της κομματικής αλώσεως και μειώσεως της μαχητικής ικανότητος των Ε.Δ..
Επί τέλους η διαλαλούμενη υπευθυνότης των κομμάτων θα πρέπει κάποτε να μετουσιωθεί σε πράξη και το εθνικό κεφάλαιο των Ε.Δ., το οποίο δεν συντηρείται με κομματικά χρήματα αλλά με το υστέρημα του λαού μας, σε δυσχερείς οικονομικές συγκυρίες για την χώρα μας, θα πρέπει να μείνει εκτός των πελατειακών κομματικών σκοπιμοτήτων, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η αποτρεπτική του ικανότητα.