Διαστάσεις που ούτε μπορούσε να φανταστεί κάποιος παίρνει το άρθρο του συναδέλφου Κωνσταντίνου Ζούλα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, περί «κρουασάν»!
Ο Σύνδεσμος Υποστήριξης Μελών Ενόπλων Δυνάμεων (ΣΥΣΜΕΔ), το επί της ουσίας συνδικαλιστικό όργανο μονίμων στελεχών ,ζητά την ανάκληση του άρθρου με εκτενή επιστολή,στην οποία ζητά το όνομα ή τα ονόματα όσων περιγράφονται στο άρθρο να εκμεταλλεύονται προς δικό τους οικονομικό όφελος ,τρόφιμα ή άλλα είδη που έπαιρναν μέσα από τις μονάδες που υπηρετούσαν!
Ο ΣΥΣΜΕΔ επικαλείται μάλιστα συγκεκριμένα άρθρα του ποινικού κώδικα περί κλοπής και ζητά από τον δημοσιογράφο και την εφημερίδα να κατονομάσει τον «μονιμά» που είχε «τα κρουασάν υπό μάλης»!
Αξιότιμε κε Διευθυντά.
Παρακολουθούμε την εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», την οποία διευθύνετε, μέσω της οποίας αναδεικνύονται οι σκέψεις και οι απόψεις των αρθρογράφων της, προς την κατεύθυνση της ελεύθερης δημοσιογραφικής αποκάλυψης της αλήθειας και ενημέρωσης των πολιτών για τα δρώμενα που λαμβάνουν στη Χώρα, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Είναι γεγονός ότι το επίπεδο της δημοσιογραφίας που αναπτύσσεται στη Χώρα μας είναι αξιόλογο, και εφάμιλλο των λειτουργών της, η πένα των οποίων προσπαθεί να αποτυπώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα γεγονότα, ώστε αυτά να φτάσουν στον πολίτη με την προσήκουσα ακρίβεια και αντικειμενικότητα.
Η γενικευμένη οικονομική κρίση στην οποία έχει περιέλθει η Χώρα μας, φαίνεται ότι επιδρά δραματικά και ανησυχητικά στους θεσμούς, στις ιδέες, στις αξίες και στα ιδανικά με τα οποία γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές Ελλήνων πολιτών. Ιδανικά για τα οποία ιστορικά έχει καταγραφεί ότι έδωσαν μέχρι και την τελευταία «ρανίδα του αίματός τους» ώστε σήμερα, εμείς, οι σύγχρονοι Έλληνες να απολαμβάνουμε βασικά αγαθά και δικαιώματα και πρωτίστως αυτό της ελευθερίας σε όλα τα επίπεδα και εκφάνσεις της ζωής μας.
Ωστόσο, διαφαίνεται ότι αυτοί που δημιούργησαν την κρίση προσπαθούν, τεχνηέντως και με κάθε πρόσφορο μέσο, να μετακυλήσουν τις ευθύνες τους σε όλους τους άλλους και πρωτίστως στους εργαζόμενους της Χώρας μας, τους οποίους με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και με κάθε όπλο που διαθέτουν προσπαθούν να τους θέσουν αντιμέτωπους σε μία μάχη χωρίς νικητή και ηττημένο.
Όλοι εμείς, οι Έλληνες πολίτες αυτής της Χώρας, πρέπει με κάθε μέσο και με κάθε δύναμη να διαφυλάξουμε ό,τι αγαθό έμεινε ακόμη άσπιλο και αμόλυντο.
Βασικό πυλώνα της δημοκρατίας αποτελούσαν, αποτελούν και θα εξακολουθήσουν εσαεί να αποτελούν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, η αποστολή των οποίων είναι η εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας της Χώρας από στεριά, θάλασσα και αέρα και η προάσπιση των νομίμων κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Κινητήριος μοχλός των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων παραμένει ο ανθρώπινος παράγοντας το ηθικό του οποίου πρέπει σε κάθε περίπτωση και από όλους ανεξαιρέτως να διατηρηθεί ακμαίο ώστε αυτό να αποτυπώνεται στο αξιόμαχο και το ετοιμοπόλεμο, που χρειάζεται το Στράτευμα.
Τη 2-4-2011, διαβάσαμε στην εφημερίδα σας άρθρο του δημοσιογράφου κ. Κ. Ζούλα, με τίτλο «Με τα κρουασάν… υπό μάλης». και περιεχόμενο το εξής: «Με δυο λόγια αυτό που μου έμεινε είναι ότι υπάρχει ακόμη μια Ελλάδα που κατά κυριολεξία περιβάλλεται από ένα συρματόπλεγμα και ζει σε ένα δικό της πλανήτη. Αφού, για να καταλάβεις, ένας ανεκδιήγητος “μονιμάς” μάζευε κάθε μέρα τα περισσευούμενα κρουασάν για να τα πουλήσει έξω, ενώ ένας άλλος έπαιρνε τα γάλατα για να τα πάει σπίτι του»… Οι άνδρες αναγνώστες θα έχουν καταλάβει ότι η προλογική εμπειρία είναι «στρατιωτική». Αυτό, ωστόσο, που κι εγώ δυσκολεύτηκα να πιστέψω είναι ότι όσα τραγελαφικά θυμήθηκα από την προ 15ετίας θητεία μου συμβαίνουν και σήμερα. Με αφορμή τη διήγηση του φίλου που μόλις απολύθηκε, είπα να αφιερώσω τη στήλη σε μια νοσηρότατη κατάσταση που σπανίως απασχολεί τα ΜΜΕ: στη χειρότερη, κατά την άποψή μου, εκδοχή του Δημοσίου, τον Στρατό. Όσοι έχουμε ξοδέψει δύο χρόνια της ζωής μας θητεύοντες δεν θα ξεχάσουμε ποτέ ότι γνωρίσαμε εκατοντάδες ανθρώπους, χωρίς να καταλάβουμε ποιο ήταν το αντικείμενο της «εργασίας» τους. Ε, λοιπόν, μέσα στην κρίση, ας πούμε την αλήθεια και γι’ αυτό. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, σε όλα τα μη μάχιμα στρατόπεδα, οι μόνιμοι στην πλειοψηφία τους, μην έχοντας τίποτα παραγωγικό να κάνουν, ολημερίς χαζεύουν τηλεόραση, κουτσομπολεύουν και ποδοσφαιροφιλοσοφούν, σκαρφίζονται τρόπους να αυξήσουν τις αποδοχές τους και για να σπάσουν τη μονοτονία δίνουν και εντολές στους φαντάρους που «υπάρχουν» απλώς για τα θελήματά τους. «Κουβάλα αυτό, σκούπισε εκείνο, συνόδευσε την κόρη μου σχολείο» και γενικώς μια κατάσταση άκρως ατιμωτική για όλους, που ουδεμία σχέση έχει με στρατιωτική εκπαίδευση. Εν ολίγοις, καθώς όλοι καλούμαστε πια να προσαρμοσθούμε σε μια νέα εποχή, η παρωδία που λέγεται ελληνικό στράτευμα πρέπει άμεσα να αλλάξει. Δεν ξέρω τι θα μπορούσαν να κάνουν όλοι αυτοί οι αργόμισθοι σε καιρούς ειρήνης. Ας αναλάβουν τον καθαρισμό και την προστασία των δασών, τη βελτίωση της εικόνας των πόλεων, ας βοηθήσουν ακόμη και τους Ατενίστας. Διότι, αν μη τι άλλο, τους πληρώνουμε ένα σκασμό λεφτά, χώρια που όσοι υπηρετήσαμε γνωρίζουμε ότι οι «συλλέκτες» κρουασάν είναι οι τελευταίοι στους οποίους μπορούμε να βασιστούμε αν, ο μη γένοιτο, χρειαστεί…».
Με κάθε καλή διάθεση έναντι του συγκεκριμένου δημοσιογράφου, ως Έλληνες «μόνιμοι εν ενεργεία» στρατιωτικοί των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, θεωρώντας ότι τα ως άνω γραφόμενα δεν απηχούν την αλήθεια, αλλά απέχουν πολύ από αυτή, οφείλουμε να σας υπενθυμίσουμε και να σας γνωρίσουμε τα εξής:
Σύμφωνα με τις αρχές δεοντολογίας του δημοσιογραφικού επαγγέλματος: «Η δημοσιογραφία, ως επάγγελμα, αλλά και κοινωνικό λειτούργημα, συνεπάγεται δικαιώματα, καθήκοντα και υποχρεώσεις. Ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει:
α. Να αντιμετωπίζει ισότιμα τους πολίτες, χωρίς διακρίσεις εθνικής καταγωγής, φύλου, φυλής, θρησκείας, πολιτικών φρονημάτων, οικονομικής κατάστασης και κοινωνικής θέσης.
β. Να σέβεται την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια ….
γ. Να συλλέγει και να διασταυρώνει τις πληροφορίες του και να εξασφαλίζει την τεκμηρίωσή τους (έγγραφα, φωτογραφίες, κασέτες, τηλεοπτικές εικόνες) με δημοσιογραφικά θεμιτές μεθόδους, γνωστοποιώντας πάντοτε τη δημοσιογραφική του ιδιότητα….».
Σύμφωνα, εξάλλου, με το Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα και συγκεκριμένα:
•Το άρθρο 147, με τίτλο «Κλοπή και υπεξαίρεση στρατιωτικών πραγμάτων», ορίζεται ότι: «1.Στρατιωτικός που διαπράττει κλοπή ή υπεξαίρεση πραγμάτων, τα οποία ανήκουν στο κράτος ή σε στρατιωτικό …. τιμωρείται με φυλάκιση … 2. Αν το αντικείμενο της κλοπής είναι πράγματα που είναι προσιτά στο δράστη λόγω της υπηρεσίας του, επιβάλλεται κάθειρξη …. 4. Αν η υπεξαίρεση πραγμάτων που ανήκουν στο κράτος τελέσθηκε από στρατιωτικό υπόλογο, στον οποίο έχει ανατεθεί η φύλαξη, διαχείριση διανομή ή παράδοσή τους, επιβάλλεται κάθειρξη …».
•Το άρθρο 152, με τίτλο «Εκμετάλλευση εμπιστευμένων», ορίζεται ότι: 1.Με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών τιμωρείται ο στρατιωτικός ο οποίος: α) … γ) Χρησιμοποιεί παράνομα την εργασία του προσωπικού που έχει υπό τις διαταγές του, προς όφελος δικό του ή άλλου…».
Σύμφωνα, τέλος, με τον Ποινικό Κώδικα και συγκεκριμένα:
•Το άρθρο 191, ορίζεται ότι: «1.Σε φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και σε χρηματική ποινή καταδικάζεται όποιος διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις ή φήμες ικανές να επιφέρουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να ταράξουν τη δημόσια πίστη ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στο εθνικό νόμισμα ή στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας …..».
•Το άρθρο 231, με τίτλο «Υπόθαλψη εγκληματία», ορίζεται ότι: «1. Όποιος εν γνώσει ματαιώνει τη δίωξη άλλου για κακούργημα ή πλημμέλημα που διέπραξε ….. τιμωρείται …».
Εκ του περισσού, βέβαια, σας υπενθυμίζουμε κάτι που εκ της φύσεως του επαγγέλματός σας γνωρίζετε. Υπάρχει διαθέσιμη σειρά δημοσκοπήσεων από ανεξάρτητους ιδιωτικούς φορείς, τόσο πρόσφατες όσο και παλαιότερες, σύμφωνα με τις οποίες ο θεσμός του Ελληνικού στρατού απολαμβάνει της πλήρους εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης του Ελληνικού λαού.
Στις υπόψη δημοσκοπήσεις τοποθετείται ιεραρχικά πολύ ψηλά μεταξύ των υπόλοιπων δομών, θεσμών και φορέων, τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα.
Αυτή η εμπιστοσύνη ασφαλώς είναι προϊόν τόσο της ευρύτερης κοινωνικής προέλευσης, όσο και της σταθερής προσφοράς του προσωπικού των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων προς το κοινωνικό σύνολο, πράγμα που δυστυχώς υπογραμμίζεται κάθε τόσο από τις θυσίες του προσωπικού και τις απώλειες που αυτό υφίσταται σε ειρηνική περίοδο, κάτω όμως από συνθήκες μάχης. Αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό όσο πικρό και λυπηρό κι αν είναι αποτελεί την ύψιστη τιμή, για το υπόψη προσωπικό.
Κατόπιν των ανωτέρω και προς αποκατάσταση της πλήρους αλήθειας του συγκεκριμένου άρθρου και προκειμένου να αναδειχθούν τα φερόμενα ως «κακώς κείμενα» γραφέντα εκ του δημοσιογράφου κ. Ζούλα, που περιήλθαν σε γνώση του δια ζώσης, αλλά και από διήγηση φίλου του, παρακαλούμε όπως, προκειμένου βοηθήσουμε όλοι μαζί να ξεδιαλύνει η «ήρα από το στάρι», μας γνωρίσετε ή προσκομίσετε εσείς ο ίδιος, οποιαδήποτε στοιχεία έχει/έχετε στην αρμόδια, προς δίωξη των εκ του άρθρου απορρέοντα φερόμενα διαπραχθέντα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα αδικήματα, Εισαγγελική Αρχή, και συγκεκριμένα, εφόσον αναφέρεται (το άρθρο) στους μόνιμους «εν ενεργεία» Έλληνες στρατιωτικούς:
α) Ποιο το πρόσωπο (πλήρη στοιχεία του) (ανεκδιήγητος “μονιμάς”) που μάζευε κάθε μέρα τα περισσευούμενα κρουασάν για να τα πουλήσει έξω, και τον άλλον που έπαιρνε τα γάλατα για να τα πάει σπίτι του, προσδιορίζοντας επακριβώς τα τοπικά και ημεροχρονολογιακά στοιχεία του.
β) Ποια τα πρόσωπα (πλήρη στοιχεία τους) που εδώ και πάρα πολλά χρόνια, σε όλα τα μη μάχιμα στρατόπεδα, μην έχοντας τίποτα παραγωγικό να κάνουν, ολημερίς χαζεύουν τηλεόραση, κουτσομπολεύουν και ποδοσφαιροφιλοσοφούν, σκαρφίζοντας τρόπους να αυξήσουν τις αποδοχές τους και για να σπάσουν τη μονοτονία δίνοντας και εντολές στους φαντάρους που «υπάρχουν» απλώς για τα θελήματά τους.
γ) Ποια τα στρατόπεδα που έλαβαν χώρα τα περιστατικά αυτά και ποιος ο ακριβής χρονικός προσδιορισμό τους.
δ) Ποια ακριβώς η ατιμωτική κατάσταση, πλην των ανωτέρω φερομένων, που ουδεμία σχέση έχει με στρατιωτική εκπαίδευση.
ε) Πώς ακριβώς πρέπει να αλλάξει η παρωδία που λέγεται στράτευμα.
στ) Ποια ακριβώς τα πρόσωπα (πλήρη στοιχεία τους) που φέρονται ως αργόμισθοι σε καιρό ειρήνης.
ζ) Ποιος ο ακριβής σκασμός λεφτά που πληρώνονται, ποιοι πληρώνονται και από ποιους πληρώνονται.
Επιπρόσθετα προς διαφώτιση μας, παρακαλούμε τον κ. Ζούλα όπως μας γνωρίσει τα εξής:
α) Ποιες εκδοχές του δημοσίου θεωρεί καλύτερες των Ενόπλων Δυνάμεων; Με ποιους φορείς τις συγκρίνει;
β) Γιατί πιστεύει ότι ξοδεύτηκε κατά τη διάρκεια της θητείας του; Δε θεωρεί υποχρέωσή του να υπηρετήσει την πατρίδα του όπως όλοι οι Έλληνες πολίτες και όπως το Σύνταγμα ορίζει; Θεωρεί περιττή την ύπαρξη των Ενόπλων Δυνάμεων;
γ) Σε ποιες μονάδες υπηρέτησε και για πόσο χρονικό διάστημα; Τι έκανε για τις στρεβλές καταστάσεις που ισχυρίζεται ότι βίωσε; Σε ποιες νόμιμες ενέργειες προέβη τότε για τον πειθαρχικό έλεγχο και κολασμό των υπότροπων στελεχών και πράξεων;
δ) Γιατί θεωρεί την παρούσα χρονική συγκυρία (κρίση) κατάλληλη να καταγγείλει τις συγκεκριμένες αυθαιρεσίες; Ποια χαρακτηριστικά και δεδομένα της επικαιρότητας καθιστούν την αποκάλυψη των ανωτέρω «αληθειών» ωφέλιμη; Πόσο αντικειμενικές είναι οι αλήθειες αυτές και γιατί δεν αποκαλύφθηκαν τα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια; Ποιος ή τι παρεμπόδιζε την αποκάλυψή τους;
ε) Ποια είναι η «Νέα Εποχή» που επικαλείται και ποια τα κελεύσματά της; Ποιες οι προσταγές αυτών των κελευσμάτων; Από ποια πρόσωπα ή φορείς κυοφορούνται, οι ως άνω προσταγές; Ποιες είναι οι επιτασσόμενες προσαρμογές στις οποίες πρέπει να υποβληθούμε άπαντες και πως τις ενσωμάτωσε ο ίδιος; Είναι το επίμαχο δημοσίευμα δείγμα αυτής της μετάλλαξης;
Σε περίπτωση δε που το άρθρο δεν αναφέρεται στους μόνιμους «εν ενεργεία» Έλληνες στρατιωτικούς, αλλά σε κάποια άλλα φυσικά πρόσωπα παρακαλείσθε όπως σε μεταγενέστερο άρθρο σας προσδιορίσετε επακριβώς τα πρόσωπα αυτά ή αποσαφηνίσετε ότι δεν αναφέρεστε στους πρώτους και μέσα από την παροχή των στοιχείων δεν αναφέρεστε σε, συλλήβδην, τους Έλληνες στρατιωτικούς.
Κλείνοντας, θέλοντας να συμβάλλουμε τόσο εμείς, όσο και εσείς (και είμαστε σίγουροι για αυτό) στην κάθαρση, στην πλήρη διαφάνεια και στην απομόνωση των ακρίδων και των παρασίτων που αλλοιώνουν και διαστρεβλώνουν την εικόνα των θεσμών και των αξιών, αναμένουμε την άμεση απάντησή σας και παρακαλούμε για τη δημοσίευση της παρούσης στο επόμενο φύλλο της εφημερίδας σας.
Η ΕΣΗΕΑ, προς την οποία αποστέλλεται το παρόν, παρακαλείται όπως εξετάσει το υπόψη ως άνω δημοσίευμα υπό το πρίσμα του κώδικα επαγγελματικής, ηθικής και κοινωνικής ευθύνης της.
Τέλος, παρακαλούμε την ηγεσία των ΕΔ, στην οποία κοινοποιείται το παρόν, να πράξει αρμοδίως ως προς τα ως άνω αναφερθέντα τυχόν τελεσθέντα αδικήματα, προκειμένου να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι του δημοσιεύματος από όποια πλευρά και αν είναι, και να αποκατασταθεί η υπόληψη του στρατιωτικού προσωπικού.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων και είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνηση.
