Αυτό που δεν φείνεται να έχουν υπολογίσει σωστά στην κυβέρνηση, είναι ότι δεν έχουν προσμετρήσει τι ακριβώς προσφέρουν οι ΕΔ σ΄ αυτό που έχουμε συνηθίσει να λέμε κοινωνική αποστολή,αλλά που στην ουσία είναι η κάλυψη της τεράστιας μαύρης τρύπας που έχει το ελληνικό κράτος στην αντιμετώπιση κάθε μεγάλης καταστροφής.
Πλημμύρες,χιόνια,φωτιές,ναυάγια,ατυχήματα. Η διαχείριση κάθε δύσκολης κατάστασης καταλήγει στις ΕΔ.Κι αν αυτές καταρρεύσουν είναι βέβαιο ότι κι ένα μεγάλο μέρος του κρατικού μηχανισμού θα καταρρεύσει μαζί τους. Τελευταίο παράδειγμα οι φωτιές στον Έβρο.
Εθελοντής ο οποίος έζησε από κοντά την κόλαση της φωτιάς στον νομό Έβρου, απαθανάτισε μερικές χαρακτηριστικές στιγμές από τις προσπάθειες που κατέβαλαν τα στρατιωτικά τμήματα αλλά και οι τοπικοί φορείς και η πολιτική προστασία. Τα στιγμιότυπα είναι πραγματικά εντυπωσιακά και αποτυπώνουν την υπεράνθρωπη και εξαντλητική δράση τους.
Σχολιάζοντας αυτά που έζησε, μας μετέφερε την αυτοθυσία και τον επαγγελματισμό των πληρωμάτων των πυροσβεστικών αεροσκαφών και των ελικοπτέρων (όλοι έχουν βιώσει αντίστοιχες σκηνές απαράμιλλου θάρρους). Εντύπωση όμως προκάλεσε ο ειδικός εξοπλισμός και το επίπεδο εκπαίδευσης του προσωπικού του Στρατού ξηράς. Η εικόνα που είχε από παλαιότερες εποχές με ομάδες στρατιωτών με πετσέτες στο λαιμό, με φτυαράκια και φτέρες, απέχει πολύ από αυτό που έζησε τώρα βλέποντας τους επαγγελματίες με ειδικά ρούχα, κράνη, αλυσοπρίονα και ειδικά γυαλιά και με τυποποιημένη δράση που υποδηλώνει εξειδικευμένη εκπαίδευση. Τόσο στο ιπτάμενο όσο και στο υπόλοιπο προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων αξίζουν συγχαρητήρια.
