Το κείμενο που ακολουθεί μας το έστειλε το ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ. Μέρες κατάτατξης στις ΕΔ από Δευτέρα και το Δίκτυο έγραψε τα παρακάτω προς ενημέρωση των πάντα «ψαρωμένων» νεοσύλλεκτων.
«Ωχ και τώρα τι γίνεται; Ντυμένος στα χακί, 9 μήνες τι μας περιμένει; Σκέψεις που βασάνισαν και θα βασανίσουν τον καθένα. Συνάδελφε με αυτό το γράμμα θέλουμε να μοιραστούμε την εμπειρία για τα όσα και εμείς ζήσαμε, να σε βοηθήσουμε να βάλεις με ψυχραιμία σε μια σειρά τις σκέψεις.
Καταρχήν ο στρατός έχει απαιτήσεις από εσένα. Σε θέλει υπάκουο στις διαταγές, στις αγγαρείες και στα καψόνια, να σκέφτεσαι την πάρτη σου, κλείνοντας τα μάτια στα ατυχήματα και τις αυτοκτονίες. Σε ενθαρρύνουν να βάζεις βύσμα και να υποχρεώνεσαι πολιτικά και κοινωνικά σε όσους αναπαράγουν αυτή την κατάσταση. Σε θέλουν ρουφιάνο (δώσε για να σωθείς) και να ξεχάσεις όποια εμπειρία έχεις από συλλογικούς αγώνες στην πολιτική σου. Να ξέρεις ότι όλα αυτά δεν είναι το κλειδί για μια ήσυχα θητεία που θα περάσει υπομονετικά σε 9 μήνες. Είναι ο συμβιβασμός στη χειρότερη καθημερινότητα, είναι η αποδοχή ότι τίποτα δεν αλλάζει, ότι είμαστε αδύναμοι μπροστά στις διαταγές. «Το κάτσε φρόνιμα, το δε βαριέσαι, άστο να περάσει», πάντα χειροτέρευσε τα πράγματα!
Για τους «πάνω» ο στρατός δεν είναι καθόλου άχρηστος ή παράλογος όπως φαίνεται σε εμάς. Είναι οργανικό κομμάτι σε ΝΑΤΟ- Ευρωστρατό, συμμετέχει σε βάρβαρες επεμβάσεις σε 15 χώρες και ως δύναμη κατοχής. Η Ελλάδα συμβάλλει τα μέγιστα στους βομβαρδισμούς της Λιβύης, παραλίγο να στείλει και ελληνικά F-16, με κόστος εκατομμύρια ευρώ! Έφεδροι συνεχίζουν να υπηρετούν στην Κύπρο. Ξένος στρατός σε ξένη χώρα με διαρκή συναγερμό για τα «εθνικά συμφέροντα», που όπως αποδεικνύεται καθόλου δε βοήθησε για μια ειρηνική ενωτική λύση στο νησί. Στη διάσημη σαπουνόπερα των ελληνοτουρκικών (πότε φίλοι, πότε εχθροί) ο ελληνικός στρατός είναι βασικός πρωταγωνιστής με θύματα εμάς αλλά και συνολικά τον λαό μας.
Στα δόγματα ασφάλειας όλα βαφτίζονται «εθνική απειλή», εσωτερικός-εξωτερικός εχθρός σχεδόν δεν ξεχωρίζουν. Γι’ αυτό στρατός κι αστυνομία μοιάζουν όλο και περισσότερο. Το αν έφεδροι σαν και εμάς θα κληθούν να συμμετέχουν σε διμοιρίες Καταστολής Πλήθους που σχηματίστηκαν στο Κιλκίς, αν θα πάρουν θέσεις μάχης στο λεγόμενο Τοίχος στον Έβρο πυροβολώντας μετανάστες, αν θα συμμετέχουν σε μια σειρά από απεργοσπαστικούς μηχανισμούς είναι κάτι που θα κριθεί στην πάλη μέσα και έξω από τα στρατόπεδα. Πολλές θέσεις εργασίας χάνονται αφού ο στρατός αναλαμβάνει ότι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος. Επιπλέον χώσιμο σε φωτιές – πλημμύρες – λαθρεμπόριο – νοσοκομεία. Τώρα στρατολογούν ΕΕΦΟΠ, πάμφθηνους Μισθοφόρους Στρατιώτες, δίνοντας ένα χαρτζιλίκι, χωρίς ασφάλιση, για όσο καιρό θέλουν (από 1-6 εξάμηνα) και τους στέλνουν σε μονάδες εκστρατείας και σε αποστολές εκτός συνόρων. ΕΕΦΟΠ-Αναλώσιμοι Πραιτοριανοί για ένα κομμάτι ψωμί!
Η πολιτική των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ είναι εχθρική στην κοινωνία! Αγοράζουν Όπλα αξίας 23 δις ευρώ, όμως ο μισθός μας μένει 8,63. Τα λειτουργικά έξοδα μειώνονται, το κόστος της θητείας γίνεται δυσβάσταχτο για τους γονείς μας. Το Μνημόνιο είναι εδώ. Κόβουν από παντού: τη συντήρηση των στρατοπέδων, τα εισιτήρια, το φαγητό, την περίθαλψη. Κόβουν μισθούς και επιδόματα ακόμη και από τον ΕΠ.ΟΠ., σπρώχνοντας τους στην εξαθλίωση. Την ίδια στιγμή που είμαστε το πιο άγρια εκμεταλλευόμενο κομμάτι της νεολαίας προσφέροντας μαύρη απλήρωτη εργασία παντού. Φαντάροι χτίζουν, βάφουν, καθαρίζουν, γίνονται υπηρέτες, οδηγοί, μάγειρες, τεχνίτες, κλείνονται με τις ώρες σε γραφεία χωρίς καμία αναγνώριση. Κάνουμε μάγκες τους διοικητές των μονάδων που πάνω στο δικό μας ιδρώτα παίρνουν τα εύσημα της ιεραρχίας για να χτίσουν την στρατιωτική τους καριέρα.
ΔΕΝ ΨΑΡΩΝΟΥΜΕ – Ο ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕ ΣΤΟΛΗ
Και όμως σε πείσμα όσων κηρύσσουν την ματαιότητα της Αντίστασης, τα στρατόπεδα δεν είναι πια η έδρα τους. 2Ο χρόνια τώρα δεν ψαρώνουμε αλλά αναπτύσσουμε νικηφόρα αγωνιστική δράση. Υπερασπιζόμαστε τα Συνταγματικά μας δικαιώματα, απαιτούμε την εφαρμογή του Στρατιωτικού Κανονισμού. Έτσι αρνούμαστε τη μετάθεση στην Κύπρο (ΕΛΔΥΚ), υπερασπιζόμαστε τον ελεύθερο χρόνο και το χρόνο ύπνου, δε δεχόμαστε καψόνια, εθνικιστικά τραγούδια, μειωτικές και ρατσιστικές συμπεριφορές. Διαβάζουμε όποιο βιβλίο ή εφημερίδα θέλουμε.
Κάνουμε κόντρα σε κάθε αυθαιρεσία ή αυταρχική συμπεριφορά. Βγαίνουμε παραπονούμενοι στην αναφορά. Έχουμε κάθε συμφέρον η αυθαιρεσία να εκτεθεί σε όλο το στρατόπεδο. Μόνο έτσι κλονίζεται η παντοδυναμία του αξιωματικού.
Το πιο σημαντικό βέβαια είναι να αναπτύσσουμε με κάθε τρόπο συλλογικές συμπεριφορές, να μεγαλώνουμε την πολιτική και ηθική υπεροχή του Δικτύου των Ελεύθερων Φαντάρων, του Σπάρτακου.
Η μεγαλύτερη δύναμη μας είναι η δημοσιότητα και οι καταγγελίες. Όταν σπάμε τα στεγανά του στρατοπέδου οι όροι της μάχης αντιστρέφονται. Οι καριερίστες αξιωματικοί τρομοκρατούνται και τρέχουν να απολογηθούν. Το Γ.Ε.Σ. προσπαθεί να συμμαζέψει ότι μπορεί, δικαιώνοντας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα αιτήματα των φαντάρων.
Απευθυνόμαστε οποιαδήποτε στιγμή κρίνουμε απαραίτητο στην ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ. Αυτή η συνδυασμένη δράση φέρνει αποτελέσματα κι αποτελεί τον κορμό της λογικής του κινήματος μέσα και έξω από τον στρατό. Δεν καλούμε σε ανόητους ηρωισμούς και απερισκεψίες.
Κάθε νίκη επιτυγχάνεται χωρίς κανένας φαντάρος να εκτεθεί σε κινδύνους και σε αντίποινα.
ΟΠΟΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΣΤΙΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ. Και οι νίκες είναι πολλές. Ό,τι βελτίωση υπάρχει στις εγκαταστάσεις των κέντρων έχει γίνει με αυτόν τον τρόπο (μόνοι τους ούτε μια βρύση δεν αλλάζουν). ΓΙΑ ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ (ΕΛΔΥΚ) ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΡΟΥ. ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΡΝΗΘΕΙΤΕ: ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΟΡΩΝ! Όποιος θέλει μπορεί να Αρνηθεί. «Ζόρικοι αξιωματικοί γίνονται αρνάκια», διοικητές απολογούνται μετρώντας τα λόγια τους. Μόνιμη παράκληση να τους λέμε τα παράπονα μας. Προσέχουν πριν εκτεθούν. Φυσικά χρειάζεται μόνιμη επαγρύπνηση, διαρκής προσπάθεια. Όσο νιώθουν ότι τους παίρνει τόσο επιστρέφουν στις παλιές αυθαιρεσίες. Όπου οι φαντάροι έδρασαν, σταμάτησαν καψόνια, μειώθηκαν υπηρεσίες, αυξήθηκαν οδοιπορικά, έξοδοι, άδειες. Καθήκον των γονιών δεν είναι το βύσμα, αλλά να στηρίξουν τον αγώνα για τον παιδιών τους στις καθημερινές μάχες των στρατοπέδων. Γονείς κάνετε παράπονα σε Διοικητές και Επιτελεία».
