Ο κύκλος της σιωπής έσπασε και οι στρατιωτικοί μίλησαν για τα όσα υφίστανται από τις άγριες και συνεχείς περικοπές των εισοδημάτων τους. Αυτό σε συνδυασμό με την αυριανή συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας έχει προκαλέσει συζήτηση και αντιδράσεις για το αν πρέπει ή όχι οι στρατιωτικοί να έχουν λόγο και άποψη για τα επαγγελματικά τους ζητήματα.
Δεν θ΄ ασχοληθούμε καν με τις ανοησίες που γράφτηκαν από “κονδυλοφόρους” του διαδικτύου περί…”στρατιωτικών μοναχών” οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να …μονάσουν! Με απλά λόγια να συνεχίσουν να παίζουν τη “σιωπή των αμνών”. Και να επαναλάβουμε ότι οι στρατιωτικοί έχουν δώσει όρκο στην Πατρίδα . Όρκο να πέσουν στο πεδίο της μάχης αν χρειαστεί κι όχι στο πεδίο της εξαθλίωσης που επιβάλλει η τρόϊκα ,μέσω της κυβέρνησης.
Θα ασχοληθούμε με όσους σοβαρά υπεύθυνα και δικαιολογημένα ανησυχούν για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στη πειθαρχία και τη συνοχή του στρατεύματος η όλη κατάσταση με τις αντιδράσεις των στρατιωτικών. Είναι αλήθεια ότι υπάρχει προβληματισμός αφού το φαινόμενο είναι πρωτόγνωρο για την Ελλάδα.
Μέχρι στιγμής οι στρατιωτικοί -όποιοι και όσοι είναι αυτοί- που έχουν ενταχθεί στον ΣΥΣΜΕΔ ή σε κάποια από τις Ενώσεις Στρατιωτικών σ΄ όλη την Ελλάδα, δεν έχουν δείξει δείγματα ανευθυνότητας.Και όλοι ελπίζουμε κι ευχόμαστε ότι θα συνεχίσουν να επιδεικνύουν την ίδια υπευθυνότητα. Ειδικά τώρα στις δύκολες ώρες που η ψυχραιμία ειδικά στους νεότερους μπορεί να λείψει.
Δεν παριστάνουμε τους “προοδευτικούς” και ομολογούμε ότι και για εμάς η νέα πραγματικότητα των στρατιωτικών “ενώσεων”, “συνδέσμων” ή όπως αλλιώς ονομάζονται μας είναι ακόμη “δυσκολοχώνευτη”. Όμως βλέποντας και διαβάζοντας για την ευρωπαϊκή πραγματικότητα στο χώρο των ΕΔ ,δεν μπορούμε παρά να δεχτούμε ότι η ζωή προχωρά μπροστά και στις ΕΔ. Και αν τηρούνται κανόνες και “κόκκινες γραμμές” δεν πιστεύουμε ότι θα υπάρξει ούτε πρόβλημα πειθαρχίας, ούτε κανένα άλλο θέμα.