Οι θέσεις του ΛΑΟΣ για Εθνική Άμυνα και Εξωτερική πολιτική
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει υπερκομματική εθνική Εξωτερική πολιτική, με διαχρονική στρατηγική και δυναμική, επικεντρωμένη στα μακροπρόθεσμα συμφέροντα του Ελληνικού Έθνους. Ακόμα, ότι τα δόγματα βάσει των οποίων ασκείται η Εξωτερική μας Πολιτική πρέπει να είναι ότι «η Ελλάδα ανήκει όπου επιτάσσουν τα συμφέροντά της» και «διεκδικούμε όλα όσα μας κατοχυρώνουν οι Διεθνείς Συνθήκες και το Διεθνές Δίκαιο».
Στα πλαίσια αυτά, και εφόσον ο Ελληνικός λαός μας τιμήσει με τη ψήφο του, θα κινηθούμε προς τις παρακάτω κατευθύνσεις:
1. Εκπόνηση και εφαρμογή μακροπρόθεσμου διπλωματικού σχεδιασμού πολυδιάστατης Εξωτερικής Πολιτικής και συνεργασίας με τις όλες τις χώρες που συμφέρει την Ελλάδα.
2. Ανακήρυξη της Ελληνικής Α.Ο.Ζ., σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από το διεθνές δίκαιο.
3. Αναβάθμιση των σχέσεων με Κυπριακή Δημοκρατία, με πρώτη προτεραιότητα την κοινή ανακήρυξη ορίων Α.Ο.Ζ. Ελλάδας και Κύπρου.
4. Στοχευμένη διπλωματική αντιμετώπιση του τούρκικου επεκτατισμού και ανάληψη δράσεων στην Ε.Ε. για άρση του casus belli.
5. Συνέχιση της προσπάθειας επίλυσης των θεμάτων με τα Σκόπια, στο σταθερό πλαίσιο απόρριψης κάθε ονομασίας που περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία».
6. Ανάπτυξη των σχέσεων με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αντιμετωπίζουν ανάλογα με προβλήματα ρευστότητας και χρέους.
7. Ανάπτυξη των σχέσεων με τις ΗΠΑ, αξιοποιώντας τις διαμορφούμενες αλλαγές στις γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές ισορροπίες.
8. Έμφαση στην ανάπτυξη των σχέσεων με τις αναδυόμενες, οικονομικά, χώρες (BRICs), με προτεραιότητα στη Ρωσία και την Κίνα.
9. Διερεύνηση δυνατοτήτων παροχής υποστηρικτικών ή επιχειρηματικών βάσεων σε Ρωσία και Κίνα, σε επιλεγμένα ακριτικά νησιά μας.
10. Ανάπτυξη των σχέσεων με το Ισραήλ, στη βάση κοινών συμφερόντων ανάπτυξης και αντιμετώπισης της «Ισλαμικής πολιτικής» της Τουρκίας.
11. Στήριξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου και υποστήριξη των δικαιωμάτων των Ομογενών της Τουρκίας και της Βορείου Ηπείρου.
12. Ανάληψη δράσεων για αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας από τους Τούρκους.
13. Ενίσχυση των Γραφείων Εμπορικών Ακολούθων στις Πρεσβείες για προώθηση των Ελληνικών Προϊόντων και Υπηρεσιών στο Εξωτερικό.
ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ
Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα είναι μία φιλειρηνική χώρα που σέβεται τις Διεθνείς Συμβάσεις και το Διεθνές Δίκαιο και αντιλαμβάνεται ότι στις σημερινές συνθήκες δεν έχει νόημα να υπάρχουν εδαφικές βλέψεις σε βάρος γειτονικών κρατών. Ακόμα, ότι η Ελλάδα οφείλει να έχει έναν ισχυρό αμυντικό μηχανισμό που θα διασφαλίζει το δόγμα της «Αξιόπιστης Αποτροπής», σε τυχόν επίθεση εναντίον μας το κόστος να είναι τόσο μεγάλο για τον εισβολέα που να λειτουργεί αποτρεπτικά.
Στα πλαίσια αυτά, και εφόσον ο Ελληνικός λαός μας τιμήσει με τη ψήφο του, θα κινηθούμε προς τις παρακάτω κατευθύνσεις:
1. Απομάκρυνση του κομματισμού, της αναξιοκρατίας και της κακοδιαχείρισης από όλες τις πτυχές των Ενόπλων μας Δυνάμεων.
2. Επάνοδος στο Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα και αναδιοργάνωση των Ενόπλων μας Δυνάμεων με έμφαση στη διακλαδική συνεργασία και τη μορφή των σύγχρονων επιχειρήσεων.
3. Κατάργηση της αυτόματης αποστρατείας, δημιουργία παράλληλης επετηρίδας και νέων ειδών στρατιωτικών τμημάτων, στελεχούμενα από επιδοτούμενους ανέργους, για τη κάλυψη αναγκών διοικητικής μέριμνας.
4. Επανεξέταση του χρόνου και των συνθηκών της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, του συστήματος χορήγησης αναβολών και της εφεδρείας, στη βάση των αναγκών και δυνατοτήτων της χώρας μας.
5. Θεσμοθέτηση στρατιωτικών υποχρεώσεων για όσους αλλοδαπούς επιθυμούν να γίνουν πολίτες της χώρας μας, σε αντιστοιχία με εκείνες των Ελλήνων πολιτών της ηλικίας τους που επιλέγουν την άοπλη θητεία.
6. Δημιουργία νέου θεσμικού πλαισίου έγκρισης αναγκών σε εξοπλισμό, ανάθεσης των αγορών του, αποπληρωμής του και ελέγχου ποιότητάς πριν την παραλαβή του, με έμφαση στις υποχρεωτικές συμπαραγωγές, αντί των αγορών, όπου είναι εφικτό.
7. Ανάπτυξη προγραμμάτων ανταποδοτικής συνεργασίας και συμπαραγωγής οπλικών συστημάτων, με την θέσπιση κινήτρων για τις ελληνικές βιομηχανίες που θα έχουν ικανότητα παραγωγής εξοπλιστικού υλικού.
8. Αντιμετώπιση, εντός των ορίων της σημερινής οικονομικής πραγματικότητας, των χρόνιων προβλημάτων των στελεχών των Ενόπλων μας Δυνάμεων.
9. Ευρύτερη κοινωνική προβολή και κοινωνική αναγνώριση του ρόλου και της αποστολής των Ενόπλων μας Δυνάμεων.