ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ:Οι ρυθμίσεις για Μετοχικά Ταμεία και ΝΙΜΤΣ

Δόθηκε στη δημοσιότητα το φορολογικό νομοσχέδιο που προβλέπει ρυθμίσεις για θέματα Μετοχικών Ταμείων Ενόπλων Δυνάμεων και για το ΝΙΜΙΤΣ, το οποίο όπως προκύπτει σταματά να παίρνει επιχορήγηση από τον τακτικό κρατικό προϋπολογισμό.


ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ

 
«ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ,
ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΕΓΚΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ  ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ»
 
Άρθρο 43 

Ρυθμίσεις θεμάτων Μετοχικών Ταμείων Ενόπλων Δυνάμεων και Νοσηλευτικού Ιδρύματος Μετοχικού Ταμείου Στρατού
 
1.             Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ν. 1105/1980 (Α΄ 299)  προστίθενται τρία εδάφια ως εξής:

«Το μέρισμα της χηρεύουσας οικογένειας του κυρίως ασφαλισμένου (μερισματούχου ή μετόχου) συνίσταται σε ποσοστό του μερίσματος, το οποίο ελάμβανε ο κυρίως ασφαλισμένος μερισματούχος ή θα δικαιούνταν ο μέτοχος αν κατά το χρόνο του θανάτου του καθίστατο μερισματούχος, ίσο με το ποσοστό της κύριας σύνταξης που της κανονίζεται και καταβάλλεται από το συνταξιοδοτικό φορέα του κυρίως ασφαλισμένου.

Οι εισφορές και το ύψος του προβλεπόμενου στην κοινή απόφαση 2412/Φ.951/360/431347/17-1-1984 των Υπουργών Εθνικής Άμυνας και Οικονομικών (Β΄ 74) βοηθήματος για τη δημιουργία οικογενειακής ή επαγγελματικής αυτοτέλειας, στις περιπτώσεις των ορφανικών οικογενειών, εξακολουθούν να υπολογίζονται με βάση το πλήρες μέρισμα του αποβιώσαντος κυρίως ασφαλισμένου του Ταμείου. Χηρεύουσες οικογένειες που έχουν δικαιωθεί, με βάση τις προϊσχύουσες διατάξεις, ακέραιο το μέρισμα του κυρίως ασφαλισμένου, διατηρούν, ως προσωπική διαφορά, τη διαφορά μεταξύ του μερίσματος που τους κανονίστηκε και αυτού που δικαιούνται με βάση τη ρύθμιση του τρίτου εδαφίου της παρ. 1 του παρόντος άρθρου, μέχρι πλήρους συμψηφισμού της διαφοράς αυτής με μελλοντικές αυξήσεις του μερίσματος».
 

2.             Το πρώτο εδάφιο του άρθρου 5 του α.ν. 559/1937 (Α΄ 107), αντικαθίσταται ως εξής:
«Σε οικογένειες θανόντων μερισματούχων που δικαιούνται να συνεχίσουν το μέρισμα του θανόντος σύμφωνα με τις ισχύουσες κάθε φορά διατάξεις, χορηγείται, ύστερα από αίτησή τους και μέσα σε τριάντα (30) ημέρες από το θάνατο του μερισματούχου, εφάπαξ βοήθημα ίσο με δέκα (10) μηνιαία μερίσματα.»
 

3.             α.  Η παράγραφος 1 του άρθρου 26 του π.δ. 21/31 Οκτ 1932 (Α΄ 387) όπως αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρο 3 του ν.δ. 3967/1959 (Α΄ 176) αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Τα μέλη της οικογένειας των μετόχων επί των οποίων εκτείνεται η προστασία του Ταμείου είναι εκείνα που δικαιούνται σύνταξη κατά τις ισχύουσες κάθε φορά διατάξεις για τις συντάξεις  του Δημοσίου. Στα μέλη αυτά, καταβάλλεται ποσοστό του μερίσματος που ελάμβανε ο κυρίως ασφαλισμένος μερισματούχος ή θα δικαιούταν ο ενεργός μέτοχος αν κατά το χρόνο του θανάτου του καθίστατο μερισματούχος, ίσο με το ποσοστό της κύριας σύνταξης που τους κανονίζεται και καταβάλλεται  από το Δημόσιο».
 
β. Το τρίτο εδάφιο του άρθρου 68 του π.δ. 21/31 Οκτ 1932 (Α΄ 387) αντικαθίσταται ως εξής:
«Στις χηρεύουσες οικογένειες καταβάλλεται ποσοστό του μερίσματος, το οποίο θα δικαιούνταν ο προστάτης τους, αν ζούσε και γινόταν μερισματούχος, κατά την προβλεπόμενη στο νόμο σειρά, ίσο με το ποσοστό της κύριας σύνταξης που τους κανονίζεται και καταβάλλεται από το Δημόσιο, παύει δε μόνο, όταν κανένα μέλος αυτής δεν έχει δικαίωμα μεταβιβαζόμενο από την μία κατηγορία στην άλλη. Χηρεύουσες οικογένειες που έχουν δικαιωθεί, με βάση τις προϊσχύουσες διατάξεις, ακέραιο το μέρισμα του κυρίως ασφαλισμένου, διατηρούν ως προσωπική διαφορά, τη διαφορά μεταξύ του μερίσματος που τους έχει απονεμηθεί και του μερίσματος που δικαιούνται με βάση την προηγούμενη  παράγραφο, μέχρι πλήρους συμψηφισμού της διαφοράς αυτής με μελλοντικές αυξήσεις του μερίσματος. Οι κρατήσεις και το ύψος του προβλεπόμενου από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις Βοηθήματος Οικογενειακής και Επαγγελματικής Αυτοτέλειας (ΒΟΕΑ), στις περιπτώσεις των χηρευουσών οικογενειών υπολογίζονται με βάση το πλήρες μέρισμα του αποβιώσαντος κυρίως ασφαλισμένου του Ταμείου».
 

4.             Η παρ. 11 του άρθρου 9 του α.ν. 1988/1939 (Α΄ 414), όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 3 του άρθρου 4 του ΝΔ 3981/1959 (Α΄ 193), αντικαθίσταται ως εξής:

«11. Το μέρισμα της χηρεύουσας οικογένειας του κυρίως ασφαλισμένου (μερισματούχου ή μετόχου) συνίσταται σε ποσοστό του μερίσματος, που ελάμβανε ο κυρίως ασφαλισμένος μερισματούχος ή θα δικαιούνταν ο μέτοχος αν κατά το χρόνο του θανάτου του καθίστατο μερισματούχος, ίσο με το ποσοστό της κύριας σύνταξης που της κανονίζεται και καταβάλλεται από το συνταξιοδοτικό φορέα του κυρίως ασφαλισμένου. Οι εισφορές και το ύψος του προβλεπόμενου στην κοινή απόφαση 453090/25-11-1983 των Υπουργών Εθνικής Άμυνας και Οικονομικών (Β΄ 706) βοηθήματος, για τη δημιουργία οικογενειακής ή επαγγελματικής αυτοτέλειας, στις περιπτώσεις των ορφανικών οικογενειών, εξακολουθούν να υπολογίζονται με βάση το πλήρες μέρισμα του αποβιώσαντος κυρίως ασφαλισμένου του Ταμείου. Χηρεύουσες οικογένειες που έχουν δικαιωθεί με βάση τις προϊσχύουσες διατάξεις ακέραιο το μέρισμα του κυρίως ασφαλισμένου διατηρούν, ως προσωπική διαφορά, τη διαφορά μεταξύ του μερίσματος που τους κανονίσθηκε και αυτού που δικαιούνται με βάση τη ρύθμιση του προηγούμενου εδαφίου, μέχρι πλήρους συμψηφισμού της διαφοράς αυτής με μελλοντικές αυξήσεις του μερίσματος.»
 
5.             α. Η πολιτική και στρατιωτική υπηρεσία των ασφαλισμένων μετόχων και μερισματούχων του Μετοχικού Ταμείου Αεροπορίας (Μ.Τ.Α.), η οποία δεν υπάγεται υποχρεωτικώς στην ασφάλισή του, αλλά αναγνωρίζεται ως συντάξιμη από τη συνταξιοδοτική νομοθεσία, μπορεί να αναγνωρισθεί ως χρόνος ασφάλισης στο Ταμείο, εφόσον υποβληθεί σχετική αίτηση από τους ενδιαφερόμενους και καταβληθούν οι κρατήσεις που προβλέπονται κατωτέρω:
αα. Οι μέτοχοι υπόκεινται, για όσο χρόνο αναγνωρίζουν, σε κράτηση μερίσματος ΜΤΑ, υπολογιζόμενη στις αποδοχές του βαθμού με τον οποίο μισθοδοτούνται.
ββ. Οι εξερχόμενοι από την ενεργό υπηρεσία μέτοχοι καθώς και οι μερισματούχοι καταβάλλουν για το χρόνο που αναγνωρίζουν την προβλεπόμενη υπέρ μερίσματος κράτηση, υπολογιζόμενη στις αποδοχές του βαθμού με τον οποίο μισθοδοτήθηκαν κατά την έξοδό τους από την Υπηρεσία. Το ποσό που προκύπτει καταβάλλεται είτε εφάπαξ είτε νομιμοτόκως με υπογραφή σχετικού χρεωστικού ομολόγου με χρόνο αποπληρωμής όχι μεγαλύτερο του αναγνωριζόμενου χρόνου.
 
β. Οι εξερχόμενοι, μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, από Στρατιωτικές Σχολές, αναγνωρίζουν υποχρεωτικά τα έτη σπουδών τους ως χρόνο μετοχικής σχέσης στο ΜΤΑ, αμέσως μετά την έξοδό τους από τις Σχολές, καταβάλλοντας την κράτηση του εδαφίου (1) της περιπτώσεως α΄ της παρούσης παραγράφου.
 
γ.  Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου καταργείται:
(1)  Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 3 του α.ν. 1988/1939 ( Α΄ 414) όπως αυτό είχε αντικατασταθεί  με την παρ. 1 του άρθρου 5 του ν. 2913/2001 ( Α΄ 102).
(2) Οι περ. δ΄ και ε΄ του άρθρου 1 της κοινής απόφασης 451890/27.10/16.11.83 των Υπουργών Εθνικής Άμυνας και Οικονομικών (Β΄ 654).
 
6.             Το προβλεπόμενο από το άρθρο 12 του α.ν. 1988/1939 (Α΄ 414), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 9 παρ. 1 του ν. 343/1943 (Α΄ 212) και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 5 παρ. 2 του ν.δ.  3981/1959 (Α΄ 193), εφάπαξ βοήθημα πένθους δέκα πέντε (15) αρτίων μηνιαίων μερισμάτων μειώνεται σε δέκα (10) άρτια μηνιαία μερίσματα, των λοιπών προβλέψεων του υπόψη άρθρου παραμενόντων ως έχουν.
 
7.             Η παρ. 8 του άρθρου 9 του ΑΝ 1988/1939 (Α΄ 414) όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 3 του άρθρου 4 του ΝΔ 3981/1959 (Α΄ 193), αντικαθίσταται ως εξής:

«8. Σαν χρόνος πραγματικής  συντάξιμης υπηρεσίας για τις παροχές του Ταμείου και ειδικότερα για την αναγνώριση μερίσματος νοείται ο χρόνος πραγματικής υπηρεσίας που προκύπτει από τη συνταξιοδοτική πράξη. Ο χρόνος πραγματικής υπηρεσίας που σύμφωνα με συνταξιοδοτικές διατάξεις, λογίζεται αυξημένος στο διπλάσιο ή τριπλάσιο για τον κανονισμό σύνταξης, δεν λογίζεται αυξημένος για την αναγνώριση μερίσματος και γενικά για τις παροχές του Ταμείου. Ο περιορισμός της ανωτέρω διάταξης δεν ισχύει για όσους έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικά δικαιώματα μέχρι 31.12.2010 και υπάγονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 20 του ν. 3865/10 (ΦΕΚ Α΄ 120), για τους οποίους εξακολουθούν να εφαρμόζονται οι προϋσχύουσες διατάξεις”.
 
8.             Η περίπτωση β’ της παρ. 1 και η παρ. 3 του άρθρου 4 του ν.δ. 1171/1972 ( Α΄ 82) καταργούνται. Η εναπομείνασες περιπτώσεις α΄, γ΄, δ΄ και ε΄ της παρ. 1 του άρθρου 4 ν.δ. 1171/1972 αναριθμούνται αναλόγως σε α΄, β΄, γ΄ και δ΄.
 
9.             α. Η μισθοδοσία του τακτικού (μόνιμου) πολιτικού προσωπικού
του Νοσηλευτικού Ιδρύματος Μετοχικού Ταμείου Στρατού (ΝΙΜΤΣ)
βαρύνει τις πιστώσεις του προϋπολογισμού του Υπουργείου Εθνικής 
Άμυνας.
 
β. Η μισθοδοσία και η δαπάνη εφημεριών των ιατρών κλάδου ΕΣΥ που διορίζονται στο ΝΙΜΤΣ και των ειδικευομένων ιατρών ΕΣΥ που απασχολούνται σ’ αυτό καθώς και η δαπάνη που απαιτείται για τη συνταξιοδότηση του τακτικού (μόνιμου) πολιτικού προσωπικού του ΝΙΜΤΣ που διορίσθηκε πριν την 1.1.1994, βαρύνουν τις πιστώσεις του προϋπολογισμού του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
 
γ. Από της ισχύος του παρόντος νόμου η ετήσια επιχορήγηση του
 ΝΙΜΤΣ από τον τακτικό Κρατικό Προϋπολογισμό (αρ.κωδ.0100) παύει
 να καταβάλλεται.
 
ε. Κάθε   διάταξη   αντίθετη   προς   τις  ρυθμίσεις   του   παρόντος άρθρου καταργείται.
 
στ. Το ισχύον θεσμικό και νομικό καθεστώς του ΝΙΜΤΣ ουδόλως
θίγεται από τις οικονομικής φύσης ρυθμίσεις που επέρχονται με τις
διατάξεις του παρόντος άρθρου.
 
10.        Η προβλεπόμενη από το άρθρο 2 του ν. 3818/1958 (Α΄36) εισφορά του εν ενεργεία στρατιωτικού προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας υπέρ ΝΙΜΤΣ, το ύψος της οποίας καθορίζεται από την Φ.870/220838/10-6-75 απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας ΥΕΘΑ (Β’ 907), επεκτείνεται σε όλους τους μετόχους του Μετοχικού Ταμείου Αεροπορίας (ΜΤΑ) παύει να αποδίδεται στο ΝΙΜΤΣ και αποδίδεται στο ΜΤΑ για την εκπλήρωση του σκοπού του, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.