Στην Κρήτη οι S – 300 “πήραν μπροστά” με τη δοκιματική βολή τους αλλά στην Αθήνα φαίνεται ότι συζητάμε με τη Τουρκία ,μέχρι και το Καστελόριζο σε σχέση πάντα με την ΑΟΖ.
Σύμφωνα με πληροφορίες και το θέμα της ΑΟΖ μέχρι και το Καστελόριζο περιλαμβάνουν ήδη οι διερευνητικές συζητήσεις Ελλάδας -Τουρκίας.
Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές το αντικείμενο συζήτησης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στις Διερευνητικές επαφές μεταξύ των εξουσιοδοτημένων εκπροσώπων διευρύνθηκε ήδη από τον 55ο Γύρο Επαφών που έγινε σχετικά πρόσφατα: Έτσι η συζήτηση επεκτάθηκε και δεν αφορά μόνο το Αιγαίο και την υφαλοκρηπίδα, αλλά το Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο και τη Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Το περιεχόμενο αυτό , σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, επιβεβαιώθηκε και κατά την σημερινή συζήτηση Βενιζέλου -Νταβούτογλου.
Στις δηλώσεις τους Βενιζέλος και Νταβουτογλου δεν αναφέρθηκαν σ΄ αυτά τα τόσο “λεπτα” θέματα.
Ο Νταβούτογλου ρωτήθηκε για την Αγια Σοφιά και όσα λέγονται περί μετατροπής της σε τζαμί και απάντησε στη λογική “άλλα λόγια να αγαπιόμαστε”.
Είπε:
Εγώ πιστεύω ότι οι παραδόσεις που προέρχονται από το Βυζάντιο και την Οθωμανική Αυτοκρατορία είναι μία κοινή κληρονομιά για το τουρκικό Κράτος. Τόσο ο βυζαντινός πολιτισμός, όσο και ο οθωμανικός πολιτισμός συνιστούν δική μας κοινή κληρονομιά.
Πιστεύω ότι η θεώρηση αυτών των ζητημάτων με τέτοιο τρόπο αποδεικνύεται και από τη στάση μας σε θέματα που αφορούν θέματα πολιτιστικής κληρονομιάς. Νομίζω ότι η στάση μας σε αυτά τα θέματα είναι πολύ ανοιχτή, πολύ σαφής κι έχει αναγνωριστεί διεθνώς για τον σεβασμό στις διεθνείς αρχές που διέπουν τα ζητήματα αυτά.
Εγώ θα ήθελα να προσθέσω ένα άλλο θέμα. Υπάρχει το Αλατζά Ιμαρέτ τζαμί στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο όπως γνωρίζετε, εγκαινιάστηκε έκθεση που πραγματοποιούσε προβολές με περιεχόμενο που δεν ταιριάζουν σε ένα θρησκευτικό ίδρυμα. Και αυτή η πρακτική από την ελληνική πλευρά ενόχλησε πολύ την τουρκική πλευρά, τον τουρκικό λαό.
Αλλά αυτό σταμάτησε, ευτυχώς. Ωστόσο, όταν έχουμε ενοχλήσεις αυτού του θέματος, έχουμε την ευκαιρία να τις συζητάμε μεταξύ μας. Πραγματικά δεν πρέπει να γίνονται χρήσεις θρησκευτικών μνημείων, με τρόπο που δεν συνάδει με το χαρακτήρα του μνημείου και αποδίδουμε μεγάλη σημασία σε αυτό το θέμα.
Και, βεβαίως, αποδίδουμε μεγάλη σημασία και στην προστασία αυτής της κοινής πολιτιστικής κληρονομιάς, στην οποία αναφέρθηκα και προηγουμένως. Η αποκατάσταση της Αγίας Σοφίας τον 16ο αιώνα από τον Μιμάρ Σινάν και ο σεβασμός, στο κτίριο, καταδεικνύει αυτή τη στάση μας και διαχρονικά.
Απο την πλευρά του ο Βενιζέλος είπε:
Θα κάνω κι εγώ ένα σχόλιο, γιατί η συζήτηση επεκτάθηκε, λόγω της ερώτησης σε σχέση με τα μνημεία. Η προστασία των μνημείων της πολιτιστικής κληρονομιάς και ιδίως των μνημείων που λόγω της σημασίας τους είναι μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, είναι υποχρέωση όλων των κρατών μελών του ΟΗΕ και της UNESCO.
Είμαστε υποχρεωμένοι να σεβαστούμε τις αρχές της UNESCO για την προστασία των βυζαντινών χριστιανικών μνημείων και για την προστασία των οθωμανικών μνημείων.
Ενημέρωσα τον αγαπητό φίλο Αχμέτ Νταβούτογλου ότι είμαι σε θέση να του παραδώσω ένα φάκελο που καταγράφει τις αναστηλωτικές παρεμβάσεις που έχουν γίνει για την προστασία πλήθους οθωμανικών μνημείων στην Ελλάδα και είναι προφανές ότι η Αγία Σοφία είναι ένα μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς προστατευόμενο, όχι σε ένα επίπεδο εθνικό ή διμερές, αλλά σε ένα επίπεδο πραγματικά οικουμενικό και παγκόσμιο.
Επίσης, είναι προφανές ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στη χρήση των μνημείων. Είναι πραγματικά αδιανόητο, μνημεία σημαντικά να χρησιμοποιούνται ως κινηματογράφοι για ταινίες ειδικού περιεχομένου. Αυτό είναι πραγματικά απαράδεκτο.
Υπάρχουν, όμως, και άλλα φαινόμενα απαράδεκτης χρήσης μνημείων και κάνουμε πολύ μεγάλη προσπάθεια, μέσα από τον καλόπιστο διάλογο, να εναρμονιζόμαστε με τις αρχές της UNESCO και με τους κανόνες προστασίας των μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Σε σχέση με την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προφανώς δεν ισχύει η αρχή της αμοιβαιότητας. Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι κράτη-μέλη όχι μόνο του ΟΗΕ, αλλά και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Μετέχουμε στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Προστασίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και αποδεχόμαστε την αρμοδιότητα και τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν είναι ένας θεσμός εσωτερικός, τουρκικός, είναι ένας θεσμός διεθνής. Χωρίς το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν συγκροτείται η οικουμενική έννοια της χριστιανοσύνης. Δεν προσδιορίζεται όχι μόνο η Ανατολική Χριστιανική Εκκλησία, αλλά ούτε καν η Δυτική, γιατί και αυτή προσδιορίζεται σε αναφορά προς την Ανατολική και τούμπαλιν.
Επίσης, είναι πολύ κρίσιμο να πούμε ότι στην Ελλάδα για τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης εφαρμόζεται η σαρία, ο ιερός μουσουλμανικός νόμος. Και είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τον κ. Νταβούτογλου για τα προβλήματα που συνδέονται με την εφαρμογή της σαρίας και με το διπλό ρόλο του μουφτή, όχι μόνο ως θρησκευτικού λειτουργού, αλλά και ως δικαστή που απονέμει δίκαιο στο πλαίσιο της ελληνικής έννομης τάξης.
Είχαμε την ευκαιρία να εμβαθύνουμε στα θέματα αυτά. Ο διάλογος αυτός είναι καλόπιστος και διέπεται πάντα από τους κανόνες του διεθνούς δικαίου με στόχο την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.