*Του Κώστα Σαρικά
Σχεδόν 18 μήνες έχουν συμπληρωθεί από την ημέρα που καταγράφηκε η τελευταία εμπλοκή ελληνικών και τουρκικών μαχητικών πάνω από το Αιγαίο. Ήταν 2 Φεβρουαρίου 2023 όταν μαχητικά αεροσκάφη F-16 από την 116 Πτέρυγα Μάχης πέταξαν στο νοτιοανατολικό Αιγαίο προκειμένου να αναχαιτίσουν ζεύγος οπλισμένων τουρκικών αεροσκαφών, με την αναχαίτιση να εξελίσσεται σε σκληρή εικονική αερομαχία ;νατολικά της Ρόδου.
Ήταν η τελευταία φορά που Έλληνες και Τούρκοι ιπτάμενοι ήρθαν αντιμέτωποι πάνω από το FIR Αθηνών στο γνωστό εδώ και πολλές δεκαετίες γνώριμο σκηνικό των «dogfights». Από τότε και έως σήμερα ελάχιστες φορές έχουν απογειωθεί τα μαχητικά επιφυλακής της Πολεμικής μας Αεροπορίας προκειμένου να αναγνωρίσουν άγνωστα στίγματα πάνω από το Αιγαίο.
Τελευταία φορά ήταν την περασμένη Δευτέρα στην ίδια περίπου περιοχή του νοτιοανατολικού Αιγαίου όταν και πάλι μαχητικά επιφυλακής από τη Σούδα απογειώθηκαν προκειμένου να αναγνωρίσουν τουρκικό UAV και συγκεκριμένα ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος τύπου Aksungur, το οποίο πετούσε για ώρες στην ευρύτερη περιοχή όπου διαδραματίστηκε το περιστατικό με το ιταλικό ερευνητικό σκάφος στα όρια των χωρικών υδάτων Κάσου και Καρπάθου.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη περίοδο κατά την οποία το FIR Αθηνών δεν έχει παραβιαστεί από τουρκικά μαχητικά και κατά συνέπεια χωρίς εμπλοκή με αεροσκάφη της Πολεμικής μας Αεροπορίας και επακόλουθο είναι κάποιοι νέοι ιπτάμενοι στις Μοίρες της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας να μην έχουν εμπειρία αναχαίτισης και εμπλοκής με τουρκικά μαχητικά.
Αν και καθημερινά εκπαιδεύονται σε κάθε είδους air to air σενάρια μεταξύ των οποίων κα οι κλειστές αερομαχίες «και μόνο η ψυχολογία ότι απογειώνεσαι προκειμένου να αναχαιτίσεις και εάν απαιτηθεί να εμπλακείς με τουρκικό μαχητικό είναι εντελώς διαφορετικό» τονίζουν εμφατικά οι Έλληνες πιλότοι με’ εκατοντάδες εμπλοκές και προσθέτουν ότι «η εμπλοκή με τουρκικό μαχητικό πόσο μάλλον όταν έχει την γνωστή κατάληξη της ξεκάθαρης επικράτησης που φτάνει ακόμα και έως την ‘’ώρα 6’’ με πυροβόλα εκτινάσσει την αυτοπεποίθηση του ιπτάμενου και το δίνει πολύτιμη εμπειρία».
Στο ερώτημα ποια από τις δύο αεροπορίες είναι ωφελημένη σε επίπεδο επιχειρησιακής ετοιμότητας από την παρατεταμένη απουσία «επαφής» δεν έχει ξεκάθαρη απάντηση αναφέρουν έμπειροι ιπτάμενοι. Ωστόσο υπάρχουν αρκετά δεδομένα που δείχνουν ότι η Πολεμική μας Αεροπορία κάθε άλλο παρά προβληματίζεται από την μηδενική δραστηριότητα πάνω από το Αιγαίο, πάντα φυσικά σε ότι αφορά την εκπαίδευση των ιπτάμενων καθώς κανένας δεν επιθυμεί την ένταση και μόνο ως θετική κρίνεται η ηρεμία στους ελληνικούς ουρανούς.
Η Πολεμική Αεροπορία πετά και εκπαιδεύεται εδώ και τουλάχιστον δυόμιση χρόνια με τα καινούργια «game changer» γαλλικά μαχητικά Rafale, αεροσκάφη πολύ υψηλών δυνατοτήτων όπως καθημερινά αποδεικνύεται σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες αλλά κυρίως σε όλες τις μεγάλες ασκήσεις στις οποίες συμμετέχουν. Τα Rafale παραμένουν για τους γείτονες ο μεγάλος άγνωστος «Χ» καθώς δεν έχουν την παραμικρή εμπειρία απέναντι τους και όταν απαιτηθεί να τα δουν και να τα αντιμετωπίζουν, δεν θα γνωρίζουν τίποτα από όσα είναι ικανά να κάνουν στην air to air μάχη.
Όμως, οι Τούρκοι ιπτάμενοι δεν γνωρίζουν ούτε τα αναβαθμισμένα F-16 Viper τα οποία προστίθενται καθημερινά στο οπλοστάσιο της Πολεμικής μας Αεροπορίας, τα οποία έχουν υψηλές δυνατότητες υψηλών με πανίσχυρο ραντάρ AESA όπως και τα Rafale, τα οποία είναι ικανά να προκαλέσουν «εφιάλτες» όταν Rafale και Viper κληθούν να επιχειρήσουν μαζί.
Η «εξοικείωση» των γειτόνων, οι οποίοι θα πρέπει να περάσουν χρόνια για να πετάξουν με τις δικές τους «Οχιές», είναι δεδομένο ότι θα πάρει χρόνο με το πλεονέκτημα να βρίσκεται σταθερά στην ελληνική πλευρά, χωρίς μάλιστα να υπολογιστεί ότι στα τέλη της δεκαετίας θα διαθέτει και τα δικά της stealth μαχητικά αεροσκάφη πολλαπλών ρόλων πέμπτης γενιάς τύπου F-35.