Ο »άνθρωπος, που άλλαξε το πρόσωπο των ειδήσεων το βράδυ για πάντα στη χώρα του» ξεκίνησε την σημαντική επαγγελματική του καριέρα από την Ελληνική πρωτεύουσα όπου εζησε πολλά χρόνια ως ανταποκριτής του καναλιού TRT στην Αθήνα.
Από ό,τι λέει στη ενδιαφέρουσα ανάλυσή του στην Vatan ο πασίγνωστος και διμοφιλής Τούρκος δημοσιογράφος πρέπει να το γλεντησε για τα καλά στη Αθήνα και να έχει ζεστές αναμνήσεις τις οποίες και εξωτερικεύει άνετα!. Στο άρθρο του – με αφορμή την οικονομική κρίση – περιγράφει την Αθήνα, τα μαγαζιά της , τις νύχτες που δεν τελειωναν, την Πανεπιστημίου, τα μπουζουκτσίδικα, με τα μάτια ενός ξένου – και αξίζει:
»Στην Αθήνα στην οποία υπήρχε ζωντάνια επι 24 ώρες και δεν έσβηναν τα φώτα από τα μπουζούκια , οι συζητήσεις στις ταβέρνες και η συμφόρηση στην κυκλοφορία μέχρι το πρωί , τώρα τα πάντα έχουν τελειώσει. Όταν κάποιος φίλος μου χθες μου τα εξηγούσε , πλημμυρήσαμε από μια θλίψη που δεν μπορείς να εξηγήσεις. Μου ήρθαν στον νου τα ταξίδια μου από την Αθήνα στην Κων/λη… Θυμήθηκα που πείραζα τους συναδέλφους μου επειδή οι νύκτες στην Κων/λη τελείωναν πιο νωρίς . Τους έλεγα «Εσείς τέτοια ώρα κοιμάστε; Την ώρα που κλείνουν τα μαγαζιά εδώ, οι άνθρωποι στην Αθήνα βγαίνουν για βραδινό φαγητό» . Ο φίλος μου , μου είπε: « Εκείνη η Αθήνα που αγαπάς τώρα είναι κατασκότεινη. Τα μπουζούκια δεν ανοίγουν μεσοβδόμαδα και το βράδυ πέφτει το σκοτάδι στην Αθήνα…»
Θυμήθηκα τότε που επέστρεφα στις 4 το πρωί από την Πανεπιστημίου στο σπίτι και η Αθήνα έσφυζε. Είχε φοβερή συμφόρηση στην κυκλοφορία και εγώ πατούσα κλάξον εκείνη την ώρα της νύκτας ή μάλλον ου πρωινού. Κανένα μπουζουκτσιδικο και καμία ταβέρνα δεν έλεγε να κλείσει και κανένας δεν ήθελε να πάει στο σπίτι του. Ακόμα και οι καφετερίες δεν έκλειναν πριν τις τρείς το πρωί .
Ο φίλος μου, μου είπε ότι ο κόσμος τώρα πλέον δεν έχει χρήματα και κανένας δεν μπορεί να πάει πουθενά. Εκεί που συζητούσαμε το εστιατόριο στην Κων/λη ήταν κατάμεστο και δεν είχε ούτε ένα τραπέζι άδειο. Η υπερηφάνεια μου για την Κων/λη δεν μπόρεσε να ξεπεράσει την θλίψη μου για την Αθήνα. Η Αθήνα είναι για μένα μια παλιά αγαπημένη η οποία όμως για μένα δεν θα παλιώσει ποτέ. Δεν μπορώ να αντέξω καθόλου τις κλειστές ταβέρνες τα κλειστά μπουζούκια και τα πιάνο – μπαρ που δεν αστράφτουν πλέον . Το να μένουν εκείνοι στο σκοτάδι είναι σα να μαυρίζουν τα δικά μου νιάτα και αυτό δεν είναι εύκολο να το αντέξει κανείς . Η Αθήνα που ήξερα στα νιάτα μου βεβαίως και θ αστράψει πάλι κάποια μέρα».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τούρκος δημοσιογράφος έγινε αντάρτης στη Συρία;
Ο τούρκος δημοσιογράφος Σ.Αλπάι μιλάει για τα ελληνοτουρκικά, την Κύπρο και την κρίση
Σπάνιο ντοκουμέντο, πλάνα από τη ζωή των προσφύγων όταν ήρθαν στην Αθήνα το 1922-δείτε το βίντεο