Άγνωστες λεπτομέρειες της υπόθεσης Οτζαλαν παρουσιάζει σε συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα Haberturk ο – τότε – πράκτορας της ΕΥΠ, συνταγματάρχης ε.α. Σάββας Καλεντερίδης. Η εφημερίδα αναγγέλλει την συνέντευξη στην πρώτη σελίδα, με τον τίτλο «Εστάλη από τη Συρία με το όνομα Αμπντουλάχ Κιουρτ», επισημαίνοντας ότι ο Έλληνας πράκτορας, που συνόδευσε, κατά τις ημέρες της φυγής του, τον Οτζαλάν, που είχε φύγει από τη Δαμασκό πριν από 15 χρόνια, εξήγησε τα πάντα: «Ήρθε στην Αθήνα, με τη Ροζερίν και με δύο Σύρους πράκτορες. Επάνω του είχε διαβατήριο στο όνομα Αμπντουλάχ Κιουρτ. Όταν μάθαμε ότι φυγαδεύτηκε από την Κένυα στην Τουρκία, κλάψαμε με τον Έλληνα Πρέσβη». Για δε την τελική φάση , λέει :
<<Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, οι αρμόδιοι της CIA υπέγραψαν συμφωνία με τη ΜΙΤ, για να παραδοθεί ο Οτζαλάν, με τον όρο να μην απαγχονιστεί. Αυτή ήταν μία συμφωνία που έγινε μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας>>.
Ο κ. Σ. Καλεντερίδης, που γνώριζε για κάθε βήμα του Οτζαλάν και τον δέχτηκε όταν έφθασε στην Αθήνα και στην συνέχεια ήξερε για κάθε κίνησή του, στη Ρωσία, στην Ιταλία, στη Λευκορωσία και στην Κένυα, επισκέφτηκε, πριν δύο εβδομάδες, την Περιφερειακή Διοίκηση του Κουρδιστάν, του Ιράκ. Ο κ. Καλεντερίδης είπε στην εφημερίδα ότι έμαθε την τουρκική, την περίοδο που υπηρετούσε στη Σμύρνη και στη συνέντευξη που έδωσε, στο Ερμπίλ, στη δημοσιογράφο κ. Noreldin Waisy, ανέφερε πολλά που δεν ήταν γνωστά, αναφορικά με τη φυγή και τη διαδικασία σύλληψης του Οτζαλάν, σημειώνει η εφημερίδα.
Η συνέντευξη όπως την παρουσιάζει η τουρκική εφημερίδα:
Ερώτηση.: Πως άρχισε το ενδιαφέρον σας με το κουρδικό θέμα;
Απάντηση.: Όταν ήμουν στη Στρατιωτική Ακαδημία, έμαθα την κουρδική ιστορία. Στη συνέχεια όταν ήμουν σύμβουλος στο Προξενείο της Σμύρνης, μεταξύ 1992-1997, το ενδιαφέρον μου αυξήθηκε. Στη Σμύρνη βοήθησα τους Κούρδους, οι οποίοι διέφευγαν από τις εφόδους στη Σμύρνη και ήθελαν να μεταβούν στην Ευρώπη. Διευκόλυνα τις διαδικασίες θεώρησης.
Ερ.: Πότε γνωριστήκατε με τον Οτζαλάν;
Απ.: Γνωρίστηκα μαζί του όταν διώχτηκε από τη Συρία και ήρθε στην Ελλάδα. Στις 10 Οκτωβρίου του 1998, η ελληνική κυβέρνηση μου ανέθεσε καθήκοντα, για να μεταβώ μαζί του στη Ρωσία. Η Συρία του είχε δώσει προθεσμία 4 ημερών για να εγκαταλείψει τη χώρα. Ο Οτζαλάν ήρθε σε επαφή με έναν Έλληνα βουλευτή και με αεροσκάφος των συριακών αερογραμμών, ήρθε από τη Δαμασκό στην Αθήνα.
Ερ.: Ποιος ήταν αυτός ο Έλληνας βουλευτής;
Απ.: Ένας παλιός τραυματίας πολέμου, ο Κώστας Μπαντουβάς. Ήταν φίλος του Οτζαλάν και υποστηρικτής των Κούρδων.
Ερ.: Κατά τη μετάβαση στην Αθήνα, πόσα άτομα συνόδευσαν τον Οτζαλάν;
Απ.: Τρία άτομα. Μία Κούρδισσα, με την όνομα Ροζερίν και δύο άτομα από την Υπηρεσία Πληροφοριών της Συρίας. Ο Οτζαλάν, πριν έρθει, είχε αναζητήσει τον Έλληνα βουλευτή, Μπαντουβά. Εκείνος μίλησε με τον αρμόδιο Έλληνα υπουργό, στον οποίο είπε ότι, ένα σημαντικό όνομα βρίσκεται στο δρόμο για την Αθήνα και ζήτησε να παρασχεθούν οι απαιτούμενες διευκολύνσεις στον επισκέπτη, στο αεροδρόμιο. Ο Μπαντουβάς αναζήτησε τον υπουργό, όταν ήρθε ο Οτζαλάν.
Ερ.: Τι διαβατήριο είχε ο Οτζαλάν;
Απ.: Ήταν κάτοχος διαβατηρίου στο όνομα Αμπντουλάχ Κιουρτ. Ο Έλληνας υπουργός, όταν ρώτησε τον Μπαντουβά το όνομα του επισκέπτη, είχε πάρει την απάντηση ότι λέγεται Αμπντουλάχ Κιουρτ. Ο υπουργός, μετά την απάντηση αυτή, αναζήτησε τον επικεφαλής της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και του είπε ότι ο Οτζαλάν φθάνει στην Αθήνα σε μισή ώρα. Τότε ο επικεφαλής με αναζήτησε και με ρώτησε που είναι ο Οτζαλάν. Και εγώ είπα ‘Όπου είναι πάντα, στη θέση του’. Μου ζήτησε να διερευνήσω το σημείο που βρίσκεται ο Οτζαλάν. Αναζήτησα τους Κούρδους φίλους, στην Ευρώπη και κανένας δε γνώριζε το που βρίσκεται. Όταν ο επικεφαλής με αναζήτησε, για δεύτερη φορά, μου ζήτησε να πάω στο αεροδρόμιο να τον υποδεχτώ και να τον συνοδεύσω.
Ερ.: Πως τον υποδεχτήκατε;
Απ.: Ήταν 10 Οκτωβρίου 1998, ημέρα Παρασκευή. Όταν πήγαμε στο αεροδρόμιο, η Ροζερίν αναζητούσε το βουλευτή Μπαντουβά, αλλά το τηλέφωνό του ήταν κλειστό. Ο Μπαντουβάς, τη στιγμή εκείνη, ήταν σε σύσκεψη με τον Πρωθυπουργό και τον ενημέρωνε για την άφιξη του Οτζαλάν.
Ερ.: Ο Οτζαλάν που ήταν;
Απ.: Καθόταν στο VIP. Εκεί τον υποδεχτήκαμε. Αργότερα ο επικεφαλής της Μυστικής Υπηρεσίας μου ζήτησε να οδηγήσω τον Οτζαλάν σε ένα γραφείο στο αεροδρόμιο. Εκεί, ο Οτζαλάν με τον επικεφαλής της Μυστικής Υπηρεσίας, άρχισαν τη συζήτηση. Ο Οτζαλάν μιλούσε στην τουρκική και εγώ μετέφραζα.
Ερ.: Πως ήταν η ψυχολογία του;
Απ.: Ήταν κουρασμένος, αλλά η ψυχολογία του, παρόλο που ήταν υπό πίεση, ήταν ψύχραιμη και υπομονετική. Ο επικεφαλής επηρεάστηκε από τις διπλωματικές γνώσεις του Οτζαλάν και είπε στον Οτζαλάν ‘’Η Ελληνική κυβέρνηση δε γνώριζε ότι θα έρθετε εδώ’’. Ο Οτζαλάν είπε ότι είχε ειδοποιήσει πολύ νωρίτερα τον κ. Μπαντουβά για το ότι θα έρθει στην Αθήνα. Ο επικεφαλής είπε ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση δε γνώριζε για την κατάσταση, ότι η Ελλάδα είναι γείτονας με την Τουρκία και μέλος του ΝΑΤΟ και ότι δε μπορεί να τον φιλοξενήσει. Του εξήγησε ότι, θα τον επιβιβάσουν σε αεροπλάνο που θα μετέβαινε στη Σουηδία και ότι και η Ελλάδα, εκεί, θα τον βοηθήσει, για πολιτικό άσυλο. Ο Οτζαλάν είπε πως, μετά τη δολοφονία του Πάλμε, το 1998, η Σουηδία κατηγόρησε το ΡΚΚ, γι’ αυτό και δεν είχε εμπιστοσύνη στη Σουηδία. Στη συνέχεια παρακάλεσε να παραμείνει μερικές μέρες στην Ελλάδα. Ο επικεφαλής του εξήγησε ότι αυτό θα είναι επικίνδυνο. Η συνάντηση κράτησε τέσσερις ώρες. Ο Οτζαλάν είπε ότι, θα ζητήσει πολιτικό άσυλο από την Ελλάδα. Του είπαμε πως, έχει τέτοιο δικαίωμα, αλλά του αναφέραμε πως όταν έχει πάρει πολιτικό άσυλο, δε μπορεί να συνεχίσει τις ένοπλες δραστηριότητές του.
Ερ.: Αργότερα, τι έγινε;
Απ.: Κάναμε μία διακοπή και η Ροζερίν αναζήτησε τον υπεύθυνο του ΡΚΚ στη Ρωσία, Μαχίρ Βελάτ. Ζήτησε να εξετάσει τη δυνατότητα της μετάβασης του Οτζαλάν στη Ρωσία. Ο Βελάτ έστειλε στον Οτζαλάν, με φαξ, την πρόσκληση, που ήταν υπογεγραμμένη από τη Δούμα (Ρωσικό Κοινοβούλιο). Τηλεφωνήσαμε στη Ρωσική Πρεσβεία, την Αθήνα και ζητήσαμε θεώρηση για τον Οτζαλάν. Ετοίμασαν τη θεώρηση την ίδια μέρα. Ετοιμάσαμε ένα ιδιωτικό αεροσκάφος. Ο Οτζαλάν ζήτησε, στο ταξίδι του αυτό, να τον συνοδεύει και ένας Έλληνας αρμόδιος, υψηλού επιπέδου. Η Ελληνική Υπηρεσία Πληροφοριών, μετά από αυτό, αποφάσισε να με στείλει μαζί με τον Οτζαλάν.
Ερ.: Τι αισθανθήκατε;
Απ.: Επειδή γνωρίστηκα με τον Οτζαλάν, ήμουν ευτυχής. Θα μπορούσα να τον συνοδεύσω. Ήταν μία καλή ευκαιρία για να έχουμε μία ανταλλαγή απόψεων.
Ερ.: Ποια ήταν η αντίδραση του Οτζαλάν;
Απ.: Μου είπε ‘‘Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να σε έχει διαγράψει. Από ότι γίνεται αντιληπτό για εκείνους δεν είσαι πολύ σημαντικός. Υπάρχει το ενδεχόμενο να μας σκοτώσουν’’. Κατεβήκαμε μαζί στη Μόσχα.
Ερ.: Πόσα ήσασταν στο αεροπλάνο;
Απ.: Ήταν ο Οτζαλάν, η Ροζερίν, οι δύο πράκτορες της Συρίας, εγώ και ο Έλληνας πιλότος. Στη Μόσχα μας υποδέχθηκαν θερμά, ο Ρώσος βουλευτής, Vladimir Jirinovoski και ο Mitrofanov. Έκαναν χειραψία με τον Οτζαλάν και ο Jirinovoski έδωσε στον Οτζαλάν ένα κόκκινο σκέπασμα και μία ανθοδέσμη. Έγινε δεκτός με έναν ημιεπίσημο τρόπο. Εγώ με το ίδιο αεροπλάνο επέστρεψα στην Αθήνα.
Ερ.: Στην Αθήνα, συνεχίστηκε η επαφή σας με τον Οτζαλάν;
Απ.: Παρακολουθούσαμε, στενά, την κατάσταση. Κάποια μέρα με αναζήτησε η Ροζερίν και μου είπε ‘’Ο πατέρας μας αισθάνεται άρρωστος’’. Είπα να περάσει σε επίσημη επαφή με τις ελληνικές αρχές. Ο Οτζαλάν έμεινε στη Ρωσία 33 ημέρες. Στη συνέχεια, μετέβη στην Ιταλία με την έγκριση του Ιταλού Πρωθυπουργού Μάσιμο Νταλέμα. Κατά την πρώτη εβδομάδα δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα. Όταν προέκυψε πρόβλημα, η ιταλική κυβέρνηση προσπάθησε να εξασφαλίσει την υποστήριξη της Γερμανίας και της Γαλλίας, αλλά κανένας δεν υποστήριξε. Η Τουρκία έβαλε εμπάργκο στα ιταλικά προϊόντα. Αμερικάνικη επιτροπή, υψηλού επιπέδου, μετέβη στην Ιταλία και προσπάθησε να πείσει, για να σταλεί ο Οτζαλάν σε μία χώρα στην οποία επικρατεί η παρανομία. Ο Οτζαλάν θα μπορούσε από εκεί εύκολα να φυγαδευτεί.
Ερ.: Κατά τη γνώμη σας, μπορεί να είχε διαρρεύσει από την Πρεσβεία της Ελλάδας στην Κένυα η πληροφορία ότι βρίσκεται στην Ελληνική Πρεσβεία;
Απ.: Όχι. Οπωσδήποτε όχι. Πιστεύω πως, η CIA έπαιξε ρόλο κλειδί στο να βρεθεί ο Οτζαλάν. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, οι αρμόδιοι της CIA υπέγραψαν συμφωνία με τη ΜΙΤ, για να παραδοθεί ο Οτζαλάν, με τον όρο να μην απαγχονιστεί. Αυτή ήταν μία συμφωνία που έγινε μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας.