Επιμέλεια Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ
Η επιμονή των ανά τον κόσμο Ελλήνων της Ίμβρου, η κρίση αλλά και το περυσινό επιτυχημένο βήμα για την ίδρυση Ελληνικού Δημοτικού Σχολείου 49 χρόνια μετά το τουρκικό »λουκέτο», φέρνουν τώρα…Γυμνάσιο και Λύκειο στο νησί!
Ήδη οι ετοιμασίες για το άνοιγμά του άρχισαν καθώς εγκαθίστανται στην Ίμβρο και 4 νέες οικογένειες Ελλήνων Ιμβρίων από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Κωνσταντινούπολη!
Το Γυμνάσιο και Λύκειο θα εγκατασταθεί στο κτίριο του παλιού σχολείου και του νηπιαγωγείου, που κατασκευάστηκαν το 1964 και δεν χρησιμοποιήθηκαν καθόλου από τότε που έκλεισαν τα σχολεία.Τα κτίρια αυτά θα επισκευαστούν και θα μετατραπούν σε Γυμνάσιο και Λύκειο.Οι τουρκικές αρχές είχαν απαγορεύσει την διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και τη λειτουργία του ελληνικού σχολείου με μια αυθαίρετη απόφαση του 1964 και είχαν παραβιάσει τη συνθήκη της Λαζάνης. Μια απόφαση που είχε αναγκάσει τότε εκατοντάδες Eλληνες του νησιού να εγκαταλείψουν τα εδάφη τους για να μπορέσουν να πάνε τα παιδιά τους είτε στην Κωνσταντινούπολη είτε στην Ελλάδα για να διδαχθούν την ελληνική γλώσσα.Το 1964, όταν ακούστηκε για τελευταία φορά κουδούνι στα ελληνορθόδοξα σχολειά της Ίμβρου , μετρούσαν περί τα 550 παιδιά.
Επέστρεψαν οι Τούρκοι τα σπίτια των δασκάλων
Επίσης οι κατοικίες των Ελλήνων Ρωμιών διδασκάλων παλαιότερα, οι οποίες είχαν αρπαχτεί από τους Τούρκους και είχαν δοθεί για να εγκατασταθεί η Νομαρχία, επιστράφηκαν στους παλιούς ιδιοκτήτες τους και τώρα στις πανσιόν αυτές, όπως αναφέρει η εφημερίδα Ταραφ, θα μένουν οι Ελληνες δάσκαλοι.
Εκτιμάται ‘ότι με το άνοιγμα και αυτών των σχολείων μετά από 50 χρόνια, θα γίνουν επιστροφές Ιμβρίων από την Ελλάδα στο νησί. Στην πρώτη φάση θα επιστρέψουν στο νησί τέσσερις οικογένειες. Πρόκειται για οικογένειες από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Πόλη, που είχαν συναντηθεί τον περασμένο μήνα για το σχολείο και ίδρυσαν τον Εκπαιδευτικό και Πολιτιστικό Σύνδεσμο των Ιμβρίων.
«Στην Ελλάδα η ζωή είναι πολύ ακριβή>>
Ο κ. Κώστας Χριστοφορίδης, από τα ιδρυτικά μέλη του Συνδέσμου, είπε ότι υπάρχουν πολύ Ελληνες που επιθυμούν να πάνε στο νησί από την Ελλάδα, λόγω της κρίσης, αλλά μέχρι τώρα δεν πήγαιναν επειδή δεν υπάρχει σχολείο. Τώρα όμως, όπως είπε ο κ. Χριστοφορίδης, έγιναν πολλές αιτήσεις στο Σύνδεσμο Ιμβρίων στην Αθήνα: «Στην Ελλάδα η ζωή είναι πολύ ακριβή. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν σπίτια στην Ίμβρο. Έχουν επίσης και κάποιους κήπους και χωράφια στο νησί. Τώρα θέλουν να κάνουν παραγωγή εκεί», είπε.
<<Αφήνουμε την Αθήνα για την Ιμβρο οικογενειακώς>>
Μία από τις οικογένειες που θα επιστρέψει από την Ελλάδα στην Ίμβρο, είναι η οικογένεια Γκαρδέλη (σ.σ Γαρδέλη ;). Η κ. Άννα Γκαρδέλη, που είναι 43 ετών, κατάγεται από την Ίμβρο. Η Άννα, όπως εκατοντάδες παιδιά Ιμβρίων, όταν είχε φθάσει ο καιρός για να πάει σχολείο, η οικογένειά της αναγκάστηκε να μετακινηθεί στην Κωνσταντινούπολη όπως και εκατοντάδες άλλοι και όταν ήταν 16 ετών εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένειά της στην Αθήνα.
«Αγαπάω πολύ το νησί. Εάν υπήρχε σχολείο εκεί δε θα έφευγα. Τώρα είμαι πολύ ευτυχής που θα ανοίξει σχολείο. Οι θείοι μου και οι θείες μου και άλλοι συγγενείς βρίσκονται ακόμα εκεί- ο πατέρας μου πέθανε και η μητέρα μου μετακόμισε στο νησί.
>>Εμείς, συνεχίζει, επιθυμούσαμε, εδώ και χρόνια, να πάμε στο νησί, αλλά δεν είχε σχολείο. Μέχρι σήμερα πηγαίναμε μόνο στις διακοπές το καλοκαίρι. Ο σύζυγός μου είναι από την Αθήνα, αλλά και εκείνος αγαπάει πολύ την Ίμβρο. Όταν έμαθε ότι θ’ ανοίξει σχολείο, πριν από μένα είπε ‘’φεύγουμε’’. Και η κόρη μου είναι πολύ συγκινημένη και θέλει να φύγει. Μόνο ο γιος μου είναι ανήσυχος επειδή θ’ αφήσει πίσω τους φίλους του. Όμως και εκείνον τον πείσαμε, λέγοντας ότι τα καλοκαίρια θα ερχόμαστε για διακοπές στην Αθήνα», λέει.
Τα μεγάλα προβλήματα- Τι είπαν στον Νταβούτογλου
Βεβαίως δεν είναι όλα ρόδινα. Διαβάστε στην συνέχεια μερικά μόνο από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες Ιμβριοι , όπως τα αποτύπωσε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ιμβρίων κ.Πάρις Ασανάκης υποδεχόμενος τον Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας κ Νταβούτογλου στην τελευταία επίσκεψή του στην Αθήνα:Ας τα δούμε πιο αναλυτικά - μέσα από ένα απόσπασμα της ομιλίας του:
»Θέλετε τόπο χωρίς παρελθόν;»
.<<(…) Αναμένουμε λύση από το Συμβούλιο της Γενικής Διεύθυνσης Βακουφίων για την απόδοση σημαντικού αριθμού ακινήτων στα βακούφια μας, επειδή για την Ίμβρο δεν βρίσκονται τα δηλωτικά του 1936.(…) Εάν το στοίχημα χαθεί και η παλιά γενιά που χάνεται δεν αναπληρωθεί από τη νέα γενιά, από οικογένειες με παιδιά που θα επιστρέψουν για να δημιουργήσουν, η Ίμβρος θα γίνει ένας τόπος χωρίς μέλλον και η Γκιοκτσέαντα ένας τόπος χωρίς παρελθόν.
>>Για να γίνει αυτό δυνατό, είναι απαραίτητο να ληφθούν μια σειρά από νομοθετικά και διοικητικά μέτρα που θα επιβάλλουν μια θετική διακριτική μεταχείριση. Οι ειδικές συνθήκες του νησιού επιβάλλουν αυτή τη μεταχείριση ώστε να μη χαθεί ολότελα ο Ελληνορθόδοξος πληθυσμός.
Να ιδρυθεί Γηροκομείο
>>Χωρίς θετικά νομοθετικά και διοικητικά μέτρα δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα όσοι επιστρέφουν. Αν δεν επιστραφούν τα σχολικά κτίρια και δεν δοθεί από το κράτος βοήθεια για την αναστύλωσή τους, δεν θα μπορέσουν να ανοίξουν τα υπόλοιπα σχολεία που χρειάζονται, δεν θα υπάρχουν χώροι να συναντιούνται οι άνθρωποι που επιστρέφουν μεταξύ τους αλλά και να υποδέχονται τον υπόλοιπο πληθυσμό, δεν θα μπορέσει να ιδρυθεί ένα γηροκομείο για τους ανήμπορους ηλικιωμένους, δεν θα μπορέσουν να διατηρηθούν για πολύ ακόμη τα ήθη και τα έθιμά μας.
Να κληρονομούμε τα σπίτια και τους μπαχτσέδες μας…
>>Δεν είναι δυνατόν το σπίτι μιας οικογένειας, οι μπαχτσέδες, τα χωράφια της να μην μπορούν να περάσουν στην επόμενη γενιά επειδή τα παιδιά έχασαν ή δεν πήρανε ποτέ την τουρκική υπηκοότητα. Κάθε νέα οικογένεια που επιστρέφει πρέπει να βοηθηθεί για να αναστυλώσει το πατρογονικό σπίτι σε έναν από τους παραδοσιακούς οικισμούς του νησιού, να μπορεί να αξιοποιήσει δημιουργικά τη γη πάνω στο νησί, με σεβασμό στο μοναδικό φυσικό περιβάλλον του νησιού και στον πολιτιστικό του πλούτο.[…]>>.
Διαβάστε ακόμη:
Η ιστορία των σχολείων της Ιμβρου