Μανώλης Κωστίδης
«Η θάλασσα, τα πλοία και η ηλιακή ενέργεια θα βοηθήσουν την ελληνική οικονομία να αναπτυχθεί και να βγει από την οικονομική κρίση».
Αυτό υποστηρίζει με άρθρο του στην εφημερίδα Financial Times, o Kεμάλ Ντερβίς, ο αντιπρόεδρος του Brookings Institution , πρώην υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας . Ο ίδιος το 2002 είχε εφαρμόσει πιστά τη συνταγή του ΔΝΤ, και κατάφερε να βάλει τα θεμέλια της εξόδου της τουρκικής οικονομίας από την κρίση.
« Για την Ελλάδα υπάρχουν πολλές θεωρίες που τονίζουν ότι πρέπει να μειωθούν οι δαπάνες, τα ελλείμματα. Όμως η πραγματική βελτίωση της κατάστασης της οικονομίας, θα έρθει με την ανάπτυξη και την προσφορά νέων ευκαιριών εργασίας» τονίζει ο Ντερβίς..
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας, υποστηρίζει πως όσο δεν υπάρχει ανάπτυξη. το ποσοστό του χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ θα εξακολουθεί να αυξάνεται « και το πρόγραμμα που εφαρμόζεται στην ουσία δεν θα μπορεί να έχει συνέχεια» γράφει χαρακτηριστικά και τονίζει πως σε κάθε μέτρο χρειάζεται και κάποια στρατηγικός σχεδιασμός.
.
« Ο τουρισμός υψηλής ποιότητας έχει μεγάλη σημασία για την ελληνική οικονομία, όπως επίσης και ο αγροτικός τομέας που θα έχει υψηλή προστιθέμενη αξία. Τα έσοδα από τη ναυτιλία θα πρέπει περισσότερο να στραφούν προς την εσωτερική αγορά. Η Ναυτιλία πρέπει να βρει θέση στην υψηλή τεχνολογία.» τονίζει ο Ντερβίς.
Ο ίδιος υποστηρίζει πως «θεμέλιος λίθος της ανάπτυξης της Ελλάδας θα μπορεί να είναι η πράσινη ανάπτυξη ,η ηλιακή και η αιολική ενέργεια που είναι άφθονη στη χώρα»
Στο τέλος του άρθρου του ο Ντερβίς γράφει « η Ελλάδα και οι φίλοι της, το χρόνο που σπαταλούν για να φορντίσουν να κάνουν κάποιες βελτιώσεις στον τρόπο πληρωμής των χρεών, πρέπει να τον αφιερώσουν και στη στρατηγική της μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης ανάπτυξης.»
Όταν το 2001 η τουρκική οικονομία ουσιαστικά είχε «χρεοκοπήσει» ο Ντερβίς ως άνθρωπος του ΔΝΤ διορίστηκε υπουργός Οικονομικών και μέσα σε 1.5 χρόνο έκανε όλες τις απαραίτητες «δομικές αλλαγές» που έφεραν την σημερινή ανάπτυξη της τουρκικής οικονομίας , με υψηλό κόστος για την τουρκική κοινωνίας. Ιδιωτικοποίησε πολλές στρατηγικές εταιρείες της Τουρκίας, όπως τηλεπικοινωνιών, ηλεκτροδότησης και έκλεισε πολλές χρεοκοπημένες τράπεζες στην Τουρκία τις οποίες ανέλαβε τη διαχείριση τους μια κρατική ανώνυμη εταιρεία τις οποίες αργότερα ιδιωτικοποίησε.